Het in 2008 verschenen Race Driver: Grid zette de toon voor arcaderacers: elke race bleek spectaculair, bloedstollend en verrassend, met een waanzinnig gevoel voor snelheid. Reboot Grid is echter vooral ouderwets en mat.

Het duurde bijna vier uur voordat ik erachter kwam dat je in Grid een nieuwe teamgenoot kunt inhuren. Nergens geeft de game aan dat dit een optie is, dus je moet maar op goed geluk in het hoofdmenu je profielpagina induiken om dit per toeval te achterhalen. Het blijkt nog best een uitgebreide mechaniek: er zijn tientallen coureurs om uit te kiezen, elk met een andere expertise en racestijl.

De ironie is dat het zich nauwelijks loont. Je merkt weliswaar dat defensieve coureurs makkelijker onder druk hun positie kunnen behouden, maar je hebt er in de praktijk bar weinig aan. Zo goed als iedere race begint met een omgekeerde startgrid: de uitslag van de vorige race wordt omgedraaid en bepaalt de opstelling van de volgende. Oftewel: slaagt jouw teamgenoot er onverhoopt in om eens te winnen, dan betekent dat een 16e startplek voor de volgende race. En zelfs de meest getalenteerde en aanvallend ingestelde teamgenoot heeft er vervolgens moeite mee om weer in de top 10 te eindigen. Het is wat dat betreft handiger om iemand in je team te hebben die elke race in de middenmoot racet, daar vervolgens ook weer start en zo makkelijker broodnodige punten bij elkaar sprokkelt.

©GMRimport

Rivalen voor een paar minuten

Deze opzet pakt ook in andere opzichten niet goed uit. In Grid maak je bijvoorbeeld al snel rivalen – door hen een keer of twee van de baan te rammen of vlak voor hun neus de overwinning te grijpen. Een rivaal zet alles op alles om je het leven zuur te maken. Dit concept is aardig, maar komt niet tot z’n recht. Sowieso kom je ze te weinig tegen, juist door die omgekeerde startopstellingen. Zelf kun je namelijk wel redelijk makkelijk in de eerste hairpin een plek of vier winnen, waardoor je snel veel coureurs om je heen hebt die je de afgelopen races nog niet eerder voorbij hebt zien komen.

Daarnaast zijn de kampioenschappen veel te kort om de rivaliteiten echt te laten groeien. Wat maakt het uit als die ene coureur kwaad op je is als je weet dat je nog maar twee sprintraces te wachten staan? Met een beetje pech ramt ze je een keertje van de baan, maar verder doet het er niet toe. Tot een persoonlijke tweestrijd leidt het in ieder geval niet.

Dit lijken kanttekeningen, maar Grid presenteert deze dynamieken als cruciale onderdelen van de race-ervaring. Het is bovendien tekenend voor de uitwerking van de game. Grid loopt over van interessante ideeën, maar mist persoonlijkheid. De carrièremodus bestaat bijvoorbeeld uit dik honderd evenementen en kampioenschappen, alleen heb je nooit het gevoel dat je enige progressie boekt. Je werkt simpelweg je doelstellingen af, koopt misschien een nieuwe bolide of twee, maar in tegenstelling tot andere delen in de serie bouw je nauwelijks aan een carrière. Zelfs Gran Turismo Sport heeft een leukere singleplayerervaring.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Wispelturig

Oftewel, Grid moet het volledig van de actie op het circuit hebben. Die is er zeker: de AI is niet bang om je aan te vallen of fouten te maken. Zeker op hogere moeilijkheidsgraden is Grid behoorlijk uitdagend en spannend. Daarnaast biedt de game een waanzinnig gevoel van snelheid. Vooral in de hogere raceklassen schieten publiek, architectuur en objecten als de wiedeweerga aan je voorbij. De fantastische lichtinval en een visueel oog voor detail dragen bij aan de pracht en praal, ook al heeft regen niet de impact die we kennen uit Project Cars en Forza.

Toch had de race-ervaring vele malen beter kunnen zijn. Ongeacht de raceklasse voelen auto’s te licht en wispelturig. Waar je in Race Driver: Grid en arcaderacers als Project Gotham Racing en Wreckfest nog perfect kunt inschatten hoe een wagen reageert op zowel je stuurkunsten als botsingen, daar is het bij Grid een loterij. Soms lukt het om met een Porsche 911 diep in te remmen, maar voor hetzelfde geld spint de GT-bolide en vliegt ‘ie zonder goede reden de bandenstapels in. Een combinatie van een onnauwkeurige besturing en matige physics liggen hieraan ten grondslag.

Dit soort fundamentele missers zijn vooral opvallend. Codemasters heeft met Dirt Rally 2.0, F1 2019 en zelfs Onrush het afgelopen jaar laten zien dat ze kwalitatief hoogstaande, uitdagende en uitgebalanceerde racegames kunnen ontwikkelen. Sterker nog, ondanks wat oude gamemechanieken is het inmiddels elf jaar oude Race Driver: Grid een vollediger en beter uitgewerkte racegame dan deze reboot.

Grid verschijnt op 11 oktober 2019 voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze review is de game op een PlayStation 4 Pro getest.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."