Halo: Infinite is het perfecte moment voor een ‘spirituele reboot’
Een spirituele reboot. Zo href="https://gamer.nl/artikelen/nieuws/halo-infinite-wordt-spirituele-reboot-van-de-franchise-2/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">noemt</a> Bonnie Ross Halo: Infinite. Dat juich ik erg toe. Als Halo-fan van het eerste uur zie ik immers maar wat graag een nieuwe Halo, maar nog liever zie ik een echt <i>goede </i>Halo. Het is fijn om te zien dat ze er daar in Redmond net zo over denken.
We wisten eigenlijk al dat Halo: Infinite niet zomaar een simpel vervolg zou worden. Dankzij een gloednieuwe engine en een vernieuwde grafische stijl kan niemand 343 Industries betichten van goedkoop knip- en plakwerk. Maar er is meer nodig dan wat grafische aanpassingen en een nostalgische helm om Halo weer serieus op de kaart te zetten.
©GMRimport
Examen
Het is inmiddels moeilijk voor te stellen, maar ooit definieerde Halo een generatie lang de standaard voor zowel single- als multiplayershooters. Door de oorspronkelijke ontwikkelaar Bungie werd met ieder deel de lat op beide vlakken weer hoger gelegd. Sinds 343 aan het roer staat lukt dat aldoor net niet. Niet dat ze het niet hebben geprobeerd, maar esthetisch is het net te grimmig, verhalend zit er net te weinig rode draad in en nieuwe personages als Spartan Locke zijn te inwisselbaar. Call of Duty op het gebied van online multiplayer zien bij te benen ging bovendien gepaard met de nodige groeipijn. Die snelle gameplay en die quick scopes? We werden er niet warm genoeg van.
Het maakt van Halo 4 en 5 zeker niet slechte games - ik heb van beiden erg genoten - maar juist die net niet-factor is het verschil tussen een absolute klassieker en gewoon een oké spel. Tussen een grensverleggend nieuw deel en simpelweg een nieuw deel. Tussen een system seller en een game die je koopt nu je de console toch al hebt staan. Halo is van oudsher een game uit de eerste categorie en met Halo: Infinite mag 343 laten zien dat zij dat kunstje nu ook beheersen. Het is hun eindexamen, of op zijn minst een belangrijke tussentijdse toets.
De nostalgische roep om Chief is alleen maar groter geworden
-
Oud is nieuw
Wat dat betreft kan de release van Halo: Infinite niet op een beter moment arriveren. Er vinden een paar flinke verschuivingen plaats in gamesland die weleens in het voordeel van 343 kunnen uitpakken. De koning van de multiplayer heet allang niet meer Halo en ook geen Call of Duty, maar Fortnite – of is het inmiddels alweer Apex Legends? Nu heeft 343 al aangegeven dat ze de battle royale-hype niet willen najagen, maar misschien ligt dat genre wel dichterbij de klassieke gameplay van Halo en andere shooters uit het pre-Modern Warfare-tijdperk dan je zou denken.
Ineens weet een hele generatie (weer) hoe het is om wapens tijdens een potje zelf te verkrijgen, en is het puur cosmetisch aanpassen van je personage helemaal hip. Halo kan daardoor zichzelf zijn en toch modern ogen. Oud is ineens weer nieuw. En 343 hoeft zich niet te branden aan twijfelachtige req packs, maar kan met cosmetische items wat bijverdienen. Iedereen blij.
Wat de singleplayer betreft heeft 343 (onbewust?) een rode loper voor zichzelf uitgerold met Halo 5. Er is enerzijds weer een overkoepelende bedreiging waar alleen Chief iets kan tegen doen én die enkele delen mee kan gaan (in tegenstelling tot Halo 4, waarin de verhaalboog ongebruikelijk snel weer werd afgerond). Anderzijds is Spartan Locke een dankbare tussenpaus. Niemand zal er een traan om laten als hij in Halo: Infinite gewoon af geserveerd wordt en er kleeft niets negatiefs aan Master Chief. In tegendeel: de nostalgische roep om Chief is alleen maar groter geworden.
©GMRimport
De Stranger Things van Game Pass
Nog een andere verschuiving: zoals collega Ron onlangs goed verwoordde lijkt Microsofts strategie steeds meer op die van Netflix. De kwaliteit van individuele games wordt daarom iets minder doorslaggevend; op Netflix kijk je weleens iets dat wel aardig is, omdat je er toch al voor hebt betaald. Halo 4 en 5 zouden binnen die strategie heus niet misstaan en binnen het portfolio van Microsoft zelfs nog tot de betere spellen behoren. Maar ook Netflix heeft enkele echte karrentrekkers. Lost in Space of The Punisher halen je niet over om een Netflix-abonnement af te sluiten, maar iedereen heeft het er over wanneer er weer een nieuw seizoen van Stranger Things verschijnt. Of Narcos. Of Orange is the New Black.
Te midden van games als Crackdown 3 en Sea of Thieves moet Microsoft dus ook een game hebben die mensen écht verleidt om een Game Pass af te nemen. Halo: Infinite kan die missende schakel zijn, de game die met een geweldige singleplayer en een rekbare multiplayer hét gezicht van Game Pass wordt. Zoals Halo dat natuurlijk altijd al is geweest voor het merk Xbox. Het is de uitverkorene. Ze moeten die game alleen nog even verdraaid goed maken. Het lijkt er op dat ze daar ook gewoon de tijd voor nemen en dat uitgever Microsoft ze niet opjaagt. Weer een goed teken.
Dus ja, doe maar een stapje terug, kijk maar even hoe het landschap erbij staat en maak vooral je game af (Fallout 76, Anthem, maar ook zeker The Master Chief Collection, ik kijk naar jullie) en doe dan je stinkende best, 343 Industries. I bet you can stick it.
Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen:
