Niemand zal het je kwalijk nemen als de naam ‘Desperados’ je niet gelijk iets zegt. Desperados werd begin deze eeuw nog vaak in één adem genoemd met het legendarische Commandos, dat dezelfde strategische opzet kent. Het laatste deel, Helldorado, is echter alweer veertien jaar oud en droeg niet eens de naam van de reeks. Gezien de respectabele leeftijd van de serie besloot ontwikkelaar Mimimi van Desperados 3 wijselijk een prequel te maken.

In Desperados 3 heeft premiejager John Cooper, de cowboy die we nog kennen uit de eerdere games, een persoonlijke rekening te vereffen. Onderweg verzamelt John een kleurrijk team aan revolverhelden, die je van bovenaf in real-time aanstuurt. Soms bestuur je in een missie maar één personage, een andere keer heb je ze alle vijf onder de knoppen. Deze ‘Magnificent Five’ zijn allemaal anders.

©GMRimport

Cowboys en sluipmoordenaars

John Cooper beschikt bijvoorbeeld over twee pistolen en een werpmes, terwijl Kate O’Hara, eveneens een oude bekende, zichzelf kan vermommen en wachters gemakkelijk afleidt met haar charmes. Misschien wel het interessantste personage is Isabelle Moreau, die met haar voodookrachten vijanden tijdelijk kan overnemen, of vijanden aan elkaar kan linken. Als eentje dan sterft, stopt bij de ander ook de hartslag.

Sommige verschillen zijn subtieler en ontdek je pas gaandeweg. Zo kunnen John en Isabelle zwemmen, waardoor zij in een enkel level andere routes kunnen nemen dan hun kompanen. Doc McCoy en Kate verslepen lichamen kruipend in plaats van lopend, waardoor zij moeilijker te spotten zijn dan bijvoorbeeld Hector Mendoza, die dan wel weer twee lichamen tegelijk over zijn schouders kan gooien.

Speelbare diorama’s

Al deze vaardigheden zijn het recept voor een geweldig tactisch schouwspel dat zich voltrekt in prachtige, gedetailleerde Western-diorama’s. Denk aan een trein (die natuurlijk overvallen wordt), een spoorbrug (die natuurlijk opgeblazen wordt), een authentiek Westerndorpje en het kleurrijke New Orleans. De sfeervolle muziek en prima voice-overs maken de setting compleet.

De levels zijn groot en open, waardoor er talloze verschillende routes naar je doel zijn. Revolverhelden zullen het einde van het level echter niet vaak zien. Daarvoor beschik je simpelweg over te weinig kogels voor te veel vijanden. Een Hitman-achtige aanpak is dus nodig, waarin je per situatie bekijkt wat het slimste is om te doen. Constant zoek je de weg van de minste weerstand, bepaal je welke vijanden uit te schakelen zijn en in welke volgorde, en welk personage je daar dan voor nodig hebt. Je ontkomt er dan niet aan om veel gebruik te maken van Showdown, wat je de gelegenheid geeft per personage een aantal stappen te plannen, en dan simultaan uit te voeren.

©GMRimport

Zelf nadenken

Het sterke van Desperados 3 is dat er geen overduidelijke oplossing is. Het is niet alsof de makers een aantal vaste routes hebben uitgestippeld waarlangs je alleen nog maar een specifiek personage met een specifieke vaardigheid moet inzetten. Je personages hebben zeker hun sterke en zwakke punten, maar zijn tegelijkertijd zo veelzijdig dat ze in elke situatie hun mannetje staan. Dat geeft je de vrijheid om zelf te plannen en te improviseren.

Juist daarom is het uitspelen van een level telkens weer een feest. Het is namelijk echt je eigen prestatie geweest. Het is dan ook tof dat je na het uitspelen van een missie nog een soort samenvatting te zien krijgt, waarin versneld alle routes van je personages en al hun acties in kaart worden gebracht. Je ziet dan ook gelijk hoe groot de omgevingen zijn en ontdekt niet alleen hoe het misschien ook had gekund, maar wordt er onsubtiel op gewezen hoe lang je over een missie hebt gedaan.

©GMRimport

Zo lang als een Westernfilm

De missies duren gerust even lang als een film van Sergio Leone, variërend van A Fistful of Dollars (anderhalf uur) tot Once Upon a Time in the West (bijna drie uur). Dat komt deels doordat de levels gewoon erg groot zijn en je vaak meerdere doelen moet voltooien. Maar de speeltijd loopt vooral op door eindeloos herladen.

Daar windt de game zelf ook geen doekjes om. Als je langer dan een minuut geleden voor het laatst hebt gesaved, verschijnt er een confronterend timertje in beeld die aangeeft hoe lang je al op het randje leeft. Het is echt aanbevolen om dan gelijk weer op de quicksave-knop te duwen, want Desperados 3 is onvergeeflijk moeilijk. Zelfs op de standaard moeilijkheidsgraad is één verkeerde klik al dodelijk.

The good én the bad

Dat is zowel een plus- als een minpunt. De hoge moeilijkheidsgraad stelt je eigen tactische inzicht echt op de proef, want maar een beetje aanmodderen is simpelweg niet goed genoeg. Die gedachtegang is zeker te prijzen. Toch is het soms jammer dat het niet mogelijk is om terug te vallen op een plan b wanneer een van je personages toch een keer gespot wordt.

Personages kunnen elkaar bijvoorbeeld niet weer tot leven wekken en wachten passief af tot jij hen opdrachten geeft. Probeer dan maar eens een schietgevecht te houden op misschien wel drie, vier of vijf plaatsen tegelijk. Dat is niet te doen en dus is het praktisch over en uit op het moment dat één personage het verprutst. Hopelijk is je laatste quicksave op zo’n moment niet te oud.

Het maakt van Desperados 3 veelal een trial-and-error exercitie, waarin je kijkt of iets lukt en zo niet, gewoon herlaadt. Dat is wel iets om in het achterhoofd te houden als je aan Desperados 3 begint. De game is verder zeker aan te raden, want het puzzelen, het uitvogelen en de perfecte strategie ten uitvoering brengen is bevredigend genoeg dat we ons afvragen waarom we in hemelsnaam zo lang hebben moeten wachten op een nieuwe Desperados.

Desperados 3 is nu beschikbaar op pc, Xbox One en PS4. Voor deze review is de game getest op pc.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Als het aan acteur Idris Elba ligt wordt er een liveactionfilm gebaseerd op Cyberpunk 2077 gemaakt en krijgt hij daar zelf een rol in.

Dat meldde hij aan Screen Rant. Hoewel het interview vooral draait om zijn rol als Knuckles in de aankomende film Sonic the Hedgehog 3, liet hij zich ook enthousiast uit over zijn rol als Solomon Reed in de Cyberpunk 2077-uitbreiding Phantom Liberty.

Toen Idris werd gevraagd of een film gebaseerd op Cyberpunk 2077 zou kunnen werken, waas hij in ieder geval zeer positief: "Als er ergens een liveactionversie van gemaakt zou kunnen worden, is het (Cyberpunk 2077) wel. Ik denk dat (Keanu Reeves') personage en mijn personage samen 'whoa' zouden zijn. Dus laten we zorgen dat dit gebeurt."

Vorig jaar werd al aangekondigd dat er wordt gewerkt aan een liveactionproject rondom Cyberpunk, al werd toen nog niet duidelijk of het om een film of serie gaat. Toen eerder dit jaar een nieuw Cyberpunk-animatieproject voor Netflix werd aangekondigd, heeft CD Projekt Red aangegeven dat het liveactionproject zich nog in een vroeg stadium bevindt. "We zijn er nog niet klaar voor om het concept aan potentiële streamers of studio's voor te stellen."

Amir Satvat, die voor zijn werk binnen de game-industrie tijdens The Game Awards een Game Changer-award kreeg uitgereikt, ontvangt sindsdien allerlei hatelijke berichten op internet.

Afgelopen week werd voor het eerst de Game Changer-award uitgedeeld tijdens The Game Awards. Deze award is bedoeld voor mensen werkzaam in de game-industrie die op wat voor manier dan ook een verschil maken.

Amir Satvat was de winnaar van de award. Die ontving hij omdat hij meerdere jaren online een overzicht bijhoudt van ontslagen mensen uit de game-industrie en ze op die manier probeert te helpen aan nieuw werk. Dat doet hij kosteloos. Hij reageerde tijdens de prijsuitreiking dankbaar en met merkbare emotie.

Satvat heeft inmiddels via LinkedIn laten weten dat hij sinds de gewonnen award het doelwit is van hatelijke berichten via internet en social media. Ook zijn vrouw en andere familieleden ontvangen dergelijke berichten. Satvat wordt door sommigen als fraudeur bestempeld, omdat hij werkzaam is bij Tencent en dit niet werd gemeld tijdens de awardshow. Ook ontvangt hij antisemitische berichten - ook al is hij zelf niet Joods - en wordt hij spottend autistisch genoemd.

Satvat benadrukt in zijn bericht op LinkedIn dat de complottheorieën dat zijn werk bij Tencent expres verborgen werd gehouden, of dat hij zelfs verantwoordelijk is voor ontslagrondes, nergens op gebaseerd zijn. Hij laat ook weten dat hij zijn pogingen om ontslagen gameontwikkelaars te helpen al voordat hij bij Tencent aan de slag ging ondernam. Daarbij geeft hij aan dat hij niet aan fusies of overnames bij Tencent - of zijn vorige werkplek Amazon - heeft gewerkt.

"Ze hebben mijn werk bij Tencent niet bij The Game Awards benoemd omdat het niets te maken heeft met de gemeenschap die ik heb opgebouwd, en ze wilden zich richten op hoe we dit uit onszelf hebben gedaan." Ergens anders binnen zijn LinkedIn-bericht vertelt hij: "Ik heb in mijn carrière nooit een contract getekend of onderdeel uitgemaakt van een deal dat heeft geresulteerd in ontslagrondes."

De website van Amir Satvat, waar hij mensen aan een baan in de game-industrie probeert te helpen, kan hier bezocht worden. Hieronder is de prijsuitreiking van vorige week te zien.