Ik ben een zeer geduldige gamer. Waar anderen uit frustratie een spel wegleggen wanneer ze voor de honderdste keer doodgaan bij een bepaalde eindbaas, kan ik mezelf rustig een hele dag stukbijten op een lastig stuk. Ik ben onvermurwbaar. Tot vandaag, tot Cannibale Cuisine.

De opzet van de game is vrijwel gelijk aan Overcooked, maar dan met een interessante twist. Nog steeds kook je gerechten door verschillende ingrediënten te bereiden en samen te voegen. Maar omdat het hier om kannibalen draait, is mensenvlees het belangrijkste ingrediënt.

©GMRimport

Vervelende vakantie

Nietsvermoedende toeristen die tropische eilanden en eeuwenoude tempels bezoeken krijgen plotseling een mes op zich gericht. Voordat jij dat malse vlees kunt bereiden, moet je je prooi namelijk eerst afslachten. Na een paar klappen veranderen de vakantiegangers in een rauwe steak, een hoopje ribbetjes of een smakelijke homp hersenen. Het klinkt luguber, maar de game weet gelukkig de juiste komische snaar te raken.

Net als bij het grote voorbeeld Overcooked, is Cannibale Cuisine een stuk leuker om met zijn tweeën of met meer mensen te spelen. Te midden van de chaos roep je elkaar instructies toe: “Ik breng de gare steak met banaan weg, als jij nog wat nieuwe mensen ombrengt!” Alleen een goed geoliede machine weet de lastige uitdagingen tot een goed einde te brengen.

Losse kannibaal

Overcooked met een twist: tot dusver klinkt dat positief. Waar dit allemaal in het water valt (soms letterlijk), is bij de slechte besturing. Je kannibaal beweegt veel te losjes om hem precies te kunnen besturen. Een klein stapje zetten is er niet bij, want door de kleinste zet schiet hij gelijk een meter naar voren. Bovendien lijkt hij een stukje door te glijden, terwijl je intentie was om allang stil te staan. En dan zijn de randen van het level ook nog eens behoorlijk onvergeeflijk: het lijkt alsof je nog op vaste grond staat, maar je valt toch naar beneden. Het gevolg is dat je constant in de woeste zee beland en een paar seconden moet wachten tot je weer verder kunt. De gerechten die je in je handen had, gaan natuurlijk verloren.

Er steken meer frustraties de kop op. Zo vechten de toeristen terug wanneer je het vlees van hun lichaam wilt scheuren. De levels zijn echter zo krap, dat je hun aanvallen nauwelijks kunt ontwijken. Ook hierbij val je constant in het water.

©GMRimport

Daar komt bij dat het soort vlees dat zij laten vallen, willekeurig is. Dat ondermijnt de hele opzet van het spel. Hoe chaotisch zo’n coöperatieve multiplayergame ook is, het idee is dat je het level kunt halen als je een slim opgezet plan perfect uitvoert. Door de willekeur die Cannibale Cuisine introduceert, mislukt je plan vaak buiten jouw schuld om. Je wil nog even wat nieuw vlees halen terwijl je vorige gerecht hangt te garen boven het vuur, maar je krijgt niet het juiste soort. Je blijft maar toeristen meppen, terwijl je voedsel bijna in de fik vliegt. Dan moet je onverrichterzake terugrennen naar het vuur, voordat het eten aanbrandt en waardeloos wordt. Zo verlies je kostbare tijd.

De game is daarnaast soms behoorlijk uit balans. Je kunt je kannibaal een speciale vaardigheid meegeven, zoals het genezen van medespelers of een soort vliegende sprint. Die laatste skill maakt bepaalde levels plotseling veel te makkelijk. Zo is er een gang waar je met goede timing doorheen moet lopen, omdat je anders geflambeerd wordt door vuurkanonnen. Met de sprint vlieg je daarentegen zo over een afgrond heen en kun je die hele gang overslaan.

©GMRimport

Ik ben gestopt

Ik kan nog wel even doorgaan, maar het punt is ongetwijfeld duidelijk. Na de tiende keer dat mijn kannibaal hulpeloos het water in duikelde, heb ik de controller weggelegd. Mijn normaal zo geduldige gamershart kookte over van frustratie. Ik kon gewoon niet meer verder. Ongeveer halverwege de game ben ik afgehaakt.

Het maakt uiteindelijk dus niet zoveel uit wat voor cijfer ik boven deze review neerzet. Het is niet eens helemaal eerlijk: ik heb de game niet uitgespeeld en kan je niet vertellen of het later nog weet te verrassen met nieuwe spelmechanieken. Een vier lijkt dan misschien wat streng, maar voor een game waarbij ik me er niet toe kan zetten om verder te spelen, is het juist weer gul.

Het cijfer is dan ook onbelangrijk, het gaat om de boodschap. Als je in de stemming bent voor wat chaotisch, coöperatief multiplayerplezier, is er geen enkele reden om niet voor Overcooked, Overcooked 2 of zelfs de recente kloon Moving Out te kiezen. Alleen als je al die opties al uit hebt gespeeld en nog steeds honger hebt naar meer, zou je je aan dit kannibalenfeest kunnen wagen.

Vooruit, ik probeer het nog één keer, in de naam der gamejournalistiek. Na het downloaden van een kleine update, start ik de game weer op. O wacht, nu loopt hij constant vast. Eerst brak de game mij, en nu breek ik de game. Ik ben er klaar mee. Deze game is getest op een pc.

Cannibale Cuisine komt op woensdag 20 mei uit voor Steam en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl

Deck13 Spotlight brengt volgend jaar Pocket Wheels uit, een 3D-game die de platform- en racegenres combineert.

Volgens ontwikkelaar Florian Wolf draait Pocket Wheels om de fantasieën die we als kinderen thuis creëerden met ons speelgoed. Spelers besturen een speelgoedwagen die kan springen, glijden en zelfs een grijphaak heeft. Daarnaast kunnen er andere voertuigen aangeschaft worden door in de game munten te verzamelen - waaronder een motor en een skateboard.

Spelers bezoeken diverse kamers in het huis - elk met een eigen thema - en doen tussen het platformen door ook diverse racebanen aan. Ook zijn er diverse andere bezigheden te ontdekken, waaronder potjes tafelvoetbal, minigolf en 'de vloer is lava'. Daarbij waarschuwt de ontwikkelaar specifiek voor een gevaarlijke Roomba die door het huis heen schuift.

Pocket Wheels komt in de loop van 2026 uit op pc (Steam, GOG), Nintendo Switch, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en Xbox One. Hieronder kan de onthullingstrailer worden bekeken.

Wyrdsong, de debuutgame van een studio bestaande uit voormalige Bethesda- en Obsidian-ontwikkelaars, wordt minder ambitieus dan in eerste instantie de bedoeling was: de game heeft geen open spelwereld meer.

Dat meldt Jeff Gardiner - die voorheen aan het roer van Fallout 76 stond - aan PC Gamer. Wyrdsong werd in 2022 aangekondigd als de debuutgame van Something Wicked Games, maar het team heeft niet afdoende financiële middelen weten los te peuteren nadat het geld uit een investering van NetEase opgemaakt was.

Volgens Gardiner is het grootste gedeelte van het team inmiddels niet meer werkzaam bij de studio, waaronder medeoprichter Charles Staples (voorheen van Obsidian Entertainment). Ook Will Shen, de missiedesigner van Starfield die in 2023 werd aangenomen bij Something Wicked, is vertrokken.

Als gevolg van dit alles heeft de studio de schaal van Wyrdsong naar beneden bijgesteld. Waar het plan eerst was om er een openwereld-rpg van te maken, wordt de spelwereld nu opgedeeld in zones - vergelijkbaar met het recentelijk verschenen Avowed. Daarnaast is er een roguelite systeem aan de game toegevoegd, wat volgens de makers prima bij het concept van de game past.

Something Wicked Games blijft het spel ontwikkelen, al geeft Gardiner toe dat de toekomst er "erg uitdagend" uitziet en dat de game wordt ontwikkeld met een minimale bezetting. "Ik werk hard aan het vinden van meer investeringen of aanbiedingen van uitgevers. Ik hoop dat we er dit jaar uit komen, maar ik probeer ook gewoon de storm te doorstaan."

Wyrdsong speelt zich af in een alternatieve versie van Portugal tijdens de Middeleeuwen. Het spel moet er voor zorgen dat gamers "de aard van de realiteit in twijfel trekken". Daarbij moeten gemaakte keuzes en de consequenties die daaruit voortvloeien een belangrijk onderdeel van de ervaring worden, al is niet duidelijk of dat nog steeds het geval is in de nieuwe versie van het spel. Het is nog niet bekend wanneer Wyrdsong verschijnt of op welke platform.