In het jaar 2019 wordt de markt van cloud gaming geclaimd door techreuzen en uitgevers. De hele markt? Nee! Eén kleine, Franse startup blijft moedig weerstand bieden aan de overweldigers. Met een slim idee maakt gamestreamingdienst Shadow het leven van Google, Microsoft, Sony en Nvidia er niet makkelijker op. De werkelijkheid is helaas een stuk minder romantisch, maar Shadow heeft wel degelijk een troef achter de hand.

Cloud gaming mag volgens de grote uitgevers een fantastische en revolutionaire ontwikkeling zijn, de redactie van Gamer.nl is niet onverdeeld enthousiast. Aan het idee om games te laten draaien in een datacentrum en de actie naar elk gewenst scherm te streamen ligt het zeker niet. Maar hoe zit het met de input lag, oftewel de tijd tussen jouw actie en het resultaat op je scherm? Wat gaat dit feestje kosten? Welke games zijn er beschikbaar en wat gebeurt er met die games wanneer je het abonnement stopzet?

©GMRimport

Op die laatste twee vragen heeft het team achter Shadow een elegant antwoord gevonden. Je krijgt met deze dienst geen toegang tot een selectie games, maar simpelweg een game-pc op afstand met een verse installatie van Windows 10. Hiermee mag en kun je alles doen wat je normaal gesproken met een lokale computer zou doen. Wil je audio bewerken, kattenfilmpjes kijken of de Epic Games Store installeren? Shadow oordeelt niet. Dat kan het bedrijf ook niet zomaar, want door de versleutelde verbinding tussen jouw apparaat en de Shadow-pc blijft jouw activiteit privé.

Spelen met de snelheid van het licht

Shadow belooft de ervaring van een volwaardige game-pc voor vrijwel alle apparaten van het afgelopen decennium. Zodra de Windows-, macOS-, of Ubuntu-pc een hoogbejaarde dual core-processor bevat met 2GB werkgeheugen en 8GB schijfruimte, zit je in principe gebakken. Tablets en smartphones vragen minimaal 5.0 Lollipop of iOS 11.0. Sneller is altijd beter, maar zolang je zonder problemen YouTube-filmpjes kunt kijken in 1080p, komt het hoogstwaarschijnlijk wel goed.

De systeemeisen mogen weliswaar uit 2009 komen, je internetverbinding komt er minder makkelijk mee weg. Voor een optimale beleving raadt Shadow een connectie aan die stabiel 35 megabit per seconde binnenhaalt. Als je verbinding het niet zo breed heeft, kun je nog je toevlucht nemen tot de H.265-codec, mits je pc niet ouder is dan vijf jaar. In dat geval is 15 Mb/s voldoende. Bedraad internet geniet vanzelfsprekend de voorkeur boven het storingsgevoelige WiFi en hoewel 4G technisch gesproken moet werken, kun je met Shadow de levensverwachting van de gemiddelde databundel uitdrukken in minuten. Als jouw verbinding die honger naar data weet te stillen, krijg je er wel mooi 144 frames per seconde in Full HD of 60 fps in 4K voor terug.

©GMRimport

Bij die mooie cijfers mag je gerust een asterisk zetten. De Intel Xeon 2667-processor en Nvidia Quadro P5000 in onze wolk van een testexemplaar zijn grofweg vergelijkbaar met een Intel Core i7-4930K en een Nvidia GeForce GTX 1080, aangevuld met 12GB aan werkgeheugen en 255GB aan opslag. Als je ogen na drie alinea’s aan technische termen een beetje glazig zijn geworden: een Shadow-pc mag zich met recht een ‘dikke gamebak’ noemen, maar de panorama’s van Assassin’s Creed: Odyssee in 4K met 60 beelden per seconde worden niet behaald. Ben je de trotse eigenaar van een 144Hz-scherm? Ook pech. De processor krijgt het niet voor elkaar om een minimum van 144 fps te garanderen in Counter-Strike: Global Offensive met de laagste instellingen.

Schaduwgeluid

Als we de reclamepraatjes laten voor wat ze zijn en de Shadow-pc beoordelen op wat het daadwerkelijk doet, zijn we een stuk milder. Tuurlijk, snel wisselend tussen Shadow en onze eigen zorgvuldig samengestelde framevreter is het verschil als dag en nacht. De hoge resolutie van de streamingdienst is niet zo scherp, het geluid niet zo helder, de hoge ververssnelheid niet zo vloeiend en de respons van ons geklik niet zo snappy als het echte werk. Bovendien merken we een subtiele, maar irritante vertraging in het geluid. Het ene genre lijdt er meer onder dan het andere en de mate van vertraging verschilt per game en sessie. Met Civilization 6 hebben we meestal nergens last van en met CS:GO valt het alleen op als je er op let. PUBG laat ons daarentegen pirouettes draaien van auditieve verwarring.

Aan de andere kant maakt de eenvoudige, maar doeltreffende Shadow-applicatie het dankzij snelkoppelingen erg makkelijk om snel te wisselen tussen thuis en cloud. Apparaten als microfoons vragen wat extra werk om te laten werken, maar in de regel is alles plug-and-play. Als we ons even niet op het idee van gamestreamdiensten als vervanging van de persoonlijke computer van vandaag fixeren, blijkt dat het concept de afgelopen vijf jaar enorme vooruitgang heeft geboekt. Destijds was de muisbesturing van OnLive niet serieus te nemen en vervaagden snelle games door de agressieve compressie in een onbegrijpelijke soep. Tegenwoordig kan een dienst als Shadow ondanks zijn gebreken prima op zichzelf staan. Met een vroegevogelaanbieding van 11,99 euro per maand valt het abonnement ook uitstekend financieel te verdedigen. Op de Nederlandse site staat nog niet de toekomstige, reguliere prijs. Misschien 29,95 euro. Per maand. O jee.

We gunnen het de mensen achter Shadow van harte. Een gamestreamingdienst die jou geheel vrijblijvend de beschikking geeft over een krachtige game-pc. Elke op de pc speelbare game is beschikbaar en je raakt niets kwijt als je er mee stopt. Te midden van concurrenten die stuk voor stuk in een betere positie staan om de markt te domineren, zouden we deze vrijheid maar al te graag willen zien als een geheim wapen waarmee de dienst zich een klein stukje marktaandeel toe kan eigenen. Maar als we voor dezelfde prijs elke drie jaar een nieuwe pc kunnen bouwen, gaan we voorlopig liever voor het luxeobject dat de schaduw werpt.

Shadow is beperkt beschikbaar in Nederland en het is onbekend wanneer de inschrijvingen weer openen. Volgens Nederlandse gebruikers is het mogelijk te registreren via de Duitse site en contact te maken met het datacentrum in Amsterdam, maar dit is niet door Gamer.nl getest.

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.