De Xbox Games Showcase blies het stof van m’n Xbox Series X
Microsoft laat de wereld sterretjes zien
Microsoft zond zondagavond de Xbox Games Showcase uit, een dik uur vol met aankomend lekkers voor Xbox Series-consoles en pc, gevolgd door nog een hele sloot beelden van en informatie over het langverwachte Starfield. Het bleek een sterk staaltje marketing dat zelfs iemand die zijn hoop in het Xbox-merk een beetje kwijt was geraakt, weer heeft weten te overtuigen.
Ik gun Microsoft sowieso meer succes dan het bedrijf op dit moment heeft met Xbox. Sinds het fiasco rondom de Xbox One-release doet het bedrijf uit Redmond ontzettend hard haar best om gamers te pleasen. Natuurlijk met als doel meer consumenten aan te trekken en meer geld te verdienen – zoals het een kapitalistisch bedrijf betaamt – maar dat maakt de klantgerichtheid er niet minder om. Die strategie heeft er bij mij hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat ik op release meteen een Xbox Series X in huis heb gehaald, ondanks dat ik mijn Xbox One bijna nooit aan heb gezet.
Geweldige console, die Series X. Het enige probleem? Het gamesaanbod. Aan third party-support geen gebrek, maar ik koop mijn consoles over het algemeen voor de first-party-exclusives en Microsofts line-up was de afgelopen jaren op zijn zachtst gezegd wisselvallig. Er zaten absoluut kwalitatief hoogstaande uitschieters tussen, maar het was allemaal niet consistent genoeg. Aangezien ik op mijn PS5 en Switch meer interessante exclusives te spelen had, heeft de Series X de afgelopen maanden vooral stof verzameld.
Games en games
Maar dat laagje werd er afgelopen avond vakkundig afgeblazen door de Xbox Games Showcase. Was het perfect? Geenszins. Van sommige games had ik gameplay willen zien en ik miste enkele langverwachte spellen, zoals Everwild en Perfect Dark. Daarbij krijgt elke livestream van mij sowieso een punt aftrek voor het gemis van een releasedatum voor Hollow Knight: Silksong. Maar wat er wel was, wist grotendeels te overtuigen.
Fable is zo’n game waarvan ik meer gameplay had willen zien, maar tegelijkertijd raakte de eerste ‘echte’ trailer bij mij als fan van de oorspronkelijke games wel de juiste snaar. Dat komt met name door de typisch Britse humor die nu al doorschemerde, niet in de laatste plaats dankzij de aanwezigheid van Richard Ayoade, een acteur die zo goed bij de Fable-franchise past dat het meteen voelt alsof hij er altijd al in heeft gezeten.
Een andere game die mij enthousiast maakt is Avowed, de nieuwe actie-rpg van Obsidian. Het spel wordt sinds aankondiging al als ‘Skyrim-killer’ aangeduid door fans, en de eerste uitgebreide gameplaybeelden doen daar inderdaad aan denken. Misschien oogt de animatie een tikkeltje ouderwets, maar tegelijkertijd kan ik niet wachten om in een dergelijke fantasiewereld te duiken. The Elder Scrolls 6 laat toch nog jaren op zich wachten.
Verder wordt vooral duidelijk dat al die studio’s die Microsoft de afgelopen jaren heeft overgenomen eindelijk op volle toeren beginnen te draaien. We Happy Few-makers Compulsion Games werkt aan South of Midnight. De eerste teaser was te nietszeggend om te kunnen beoordelen of dit een toffe game gaat worden, maar het stijltje is in ieder geval niét standaard. Clockwork Revolution, de nieuwe game van InXile, lijkt de game te worden waarvan ik hoopte dat Arkane er mee kwam, in plaats van de teleurstelling die Redfall heet.
En natuurlijk was er ook Forza Motorsport. Ik heb er niets mee, maar ik begrijp de fascinatie voor het realistische racegeweld. Ik heb overigens net zo weinig met Microsoft Flight Simulator, maar nu de 2024-editie daadwerkelijk op een game lijkt, begin ook ik te overwegen het op z’n minst eens via Game Pass uit te proberen.
Zelfs de third-party-titels die in de Showcase voorbijkwamen wisten te prikkelen. Met Persona en consorten kan ik niets, maar Jusant, de kleurrijke klimgame van Don’t Nod, ligt qua esthetiek precies in mijn straatje. Ik heb zo mogelijk nog meer respect voor Dear Esther-ontwikkelaar The Chinese Room en hun nieuwe game Still Wakes the Deep lijkt weer heerlijk sfeervol te worden. Voor Cities Skylines 2 zou ik zomaar eens een nieuwe game-pc kunnen aanschaffen – de laatste keer dat ik dat deed, was voor het eerste deel – en hoewel we tot maandagavond moeten wachten op daadwerkelijke gameplay, had Ubisoft Massive’s Star Wars Outlaws in ieder geval meteen de juiste tone of voice te pakken.
De enige echte tegenvaller van de presentatie was voor mij Senua’s Saga: Hellblade 2. Niet dat ik niet het volste vertrouwen heb in dit vervolg op een van mijn favoriete games ooit, maar de trailer was wat mij betreft net even iets te veel gericht op het narratieve aspect. Ik had meer epische actie willen zien, zoals in de vorige trailer van dit vervolg. Ik wéét dat er spektakel in zit en had er gewoon iets meer van terug willen zien, als egoïstische fan.
Zelfverzekerd
En toen was het na een goedgevuld uur tijd voor de pièce de résistance, een uur aan informatie over Starfield. Wat ik zag, maakte mij gewoonweg bang. Bang voor hoe mijn leven er vanaf september uit gaat zien. De mogelijkheden lijken zó uitgebreid en zijn dusdanig met nerd porn aangekleed dat het haast niet anders kan dat ik me hier maandenlang in ga verliezen. Ruimtedino’s spotten, basissen bouwen en inrichten, futuristische steden verkennen: ik sta te popelen om hier mee aan de slag te gaan. Het bericht kort na de presentatie dat het spel op 30 frames per seconde draait op console is een tegenvaller en ik vind het ronduit vals dat dit niet tijdens de presentatie zelf werd gemeld, maar het maakt mijn enthousiasme er in ieder geval niet minder om. Wat Bethesda en Microsoft lieten zien kwam zo zelfverzekerd over dat ik mij bijna niet meer kan voorstellen dat Starfield niet de meeste verwachtingen waar gaat maken.
Zelfverzekerd is ook het juiste woord om de hele presentatie te omschrijven. Wanneer was de laatste keer dat een bedrijf na een E3-perconferentie nog even een uur gameplay van een specifieke game heeft getoond? Zo maak je mensen dus lekker! Ik herinner me nog dat Nintendo tijdens hun E3 Treehouse-presentatie de hele dag Zelda: Breath of the Wild toonde, maar dat was vooral omdat het bedrijf geen enkele andere game naar de show had meegenomen.
Sowieso voelde dit als een ouderwetse E3-persconferentie, ook al is er geen E3 dit jaar. Sinds de teloorgang van de beurs heeft geen enkele andere presentatie of showcase mij een dergelijk ‘cadeautjes-uitpakken-onder-de-kerstboom-gevoel’ kunnen geven. Of ze het de komende jaren waar gaan maken moet nog blijken, maar mijn Xbox Series X is in ieder geval weer afgestoft, klaar voor de toekomst.
