The Last of Us: Part 2 is het mooiste verhaal dat ooit in een videogame is verteld. Deze zombiegame gaat niet over zombies of Infected. Deze game gaat over mensen. The Last of Us 2 houdt de mensheid een spiegel voor. En de reflectie is geen prettig gezicht.

Mensen zoeken naar een manier om een leven op te bouwen in het puin. Maar vooral maken ze elkaar het leven zuur. Als speler blijf je mistroostig achter. Dit is geen vrolijke boodschap, wel een belangrijke. The Last of Us: Part 2 laat zien hoe het is om in de schoenen te staan van hen die je haat. Het verhaal schroomt niet om hoofdpersonen discutabele keuzes te laten maken en je vervolgens te confronteren met de gevolgen. Mensen doen alles om hun geliefden te beschermen, maar vergeten wat het betekent om mens te zijn.

Het levert onvergetelijke scènes op die keihard aankomen. Deze game gaat letterlijk over lijken.

©GMRimport

Vredig begin

Aan het begin van de game wonen de hoofdpersonages uit het eerste deel, Ellie en Joel, in Jackson. Ze maken deel uit van een groep mensen die als gemeenschap optrekken tegen de gevaren van de buitenwereld. Het is er best prima toeven, met mooie bossen, een speeltuin voor de kinderen en zelfs elektriciteit om je walkman mee op te laden. Ellie heeft het hier naar haar zin en vindt zelfs de liefde in Dina, maar geluk is in deze wereld altijd van korte duur.

Er voltrekt zich een drama, waarna Ellie naar Seattle trekt om wraak te nemen. Het is in essentie een simpel verhaal, net als in het origineel. Het is de menselijke verhaalvertelling die The Last of Us 2 naar een ongekend hoog niveau tilt. Ellie, Dina, Joel en zijn broer Tommy, allemaal zijn het geloofwaardige mensen die misschien niet de perfecte keuzes maken, maar wel puur zijn in hun intenties. Het zijn allemaal mensen. Echte mensen. En ze moeten echt onmenselijke dingen doen.

Dat alles wordt uitermate goed geacteerd. Met name Ashley Johnson mag dit jaar in de prijzen vallen, want haar Ellie is werkelijk fenomenaal. Het is een lastige opgave om zo’n stoer personage, dat sterke tegenstanders uitschakelt alsof het niks is, te combineren met een gevoelige vrouw die een hoop bagage meesleurt. Johnson weet gelukkig precies de juiste toon aan te slaan: breekbaar als het moet, bottenbrekend als het kan.

©GMRimport

Geweldig geweld

De grimmige boodschap van het spel wordt doorgetrokken naar de combat. Bloed vliegt met emmers tegelijk in de rondte, Infected worden zonder genade doorkliefd en de vele afmakers komen meedogenloos in beeld. Nadat je de laatste vijand in een gebied verwondt, smeekt hij op zijn knieën om zijn leven. Dat weerhoudt Ellie er niet van om alsnog met een honkbalknuppel het klusje te klaren. Althans, als je die keuze maakt. Je bent en blijft immers ook maar een mens.

Al dat geweld begint aan jou als speler te knagen. Het gaat in je hoofd zitten. Naughty Dog heeft dat effect duidelijk voor ogen. Menselijke wachters roepen elkaars naam en worden hoorbaar zenuwachtig als ze elkaar niet meer kunnen vinden. Honden kermen het uit als ze geraakt worden door een molotovcocktail. En net als jij heeft ook Ellie daar moeite mee. Iedere doorgekliefde keel kerft een litteken op haar ziel. Zie dat aan het einde van de dag maar eens allemaal van je af te schudden.

In het eerste deel waren het de verhalende momenten die je bijbleven. In deel twee zijn ook de gevechten bijzonder memorabel. Je speelt constant met je hart in je keel. Confrontaties met de Infected zijn ongekend zenuwslopend. Overal om je heen hoor je hun gorgelende geluiden en schuifelende voetstappen. Je weet dat het elk moment mis kan gaan, dat je je plan moet herzien. Daar biedt de game gelukkig alle mogelijkheid toe. Een verkeerde stap betekent in deze game niet herladen en opnieuw proberen, maar improviseren, wegrennen, verbergen, of je omgeving afspeuren naar iets waar je je mee kunt verdedigen.

Het is vooral knap hoe die opzet de flow van de gevechten niet in de weg staat. Je krijgt alle vrijheid om te improviseren. Ontsnappen uit de chaos lijkt wellicht onmogelijk, maar de game weet dat op de een of andere manier altijd te faciliteren. Als je gezien wordt terwijl je aan het sluipen bent moet je razendsnel iets nieuws bedenken. In de wijde omgevingen zijn daar ruimschoots mogelijkheden voor, bijvoorbeeld door in de bosjes te duiken of onder een auto te kruipen. Maar zo chaotisch als dat voelt, zo bekwaam ziet het eruit. Escalatie, sluipwerk en plotse gevechten worden middels vloeiende animaties kundig aan elkaar geknoopt.

©GMRimport

UI-designer krijgt dagje vrij

Alles in dit vervolg staat in dienst van het menselijke aspect. Geen spel-element ontkomt aan dat oog voor detail. Seattle is prachtig, maar volkomen verwoest. Ieder verlaten huis vertelt met zijn unieke inrichting een eigen verhaal over de bewoners. Ellie bezoekt verlaten kantoren, banken, aquariums en ziekenhuizen, en ze hebben allemaal een eigen sfeer. Soms sta je vijf minuten verwonderd in de kleedkamer van een theater rond te kijken - misschien naar de tientallen unieke kostuums, misschien naar de muren die zijn volgeplakt met posters van bands die er ooit hebben opgetreden.

Een UI om je uit die wereld te trekken is er niet of nauwelijks. Er is zelden scherminfo te bekennen. Het spel gebruikt inventief de omgeving om het volgende doel aan te wijzen. Lichtinval wijst je bijvoorbeeld de weg, of het geluid van je volgende vijand. In een bepaalde sectie moet je naar het westen trekken, en wordt opgemerkt dat je de ondergaande zon kunt volgen. Het is een zeer natuurlijke manier om een game te spelen. Storende waypoints of mini-maps behoren tot het verleden.

©GMRimport

Vrijheid, blijheid

Voor een lineaire game biedt The Last of Us: Part 2 veel vrijheid. Niet alleen in de manier waarop je gevechten aangaat, maar ook in het verkennen van Seattle. Veel gebouwen hoef je niet verplicht te betreden, maar als je niet zonder munitie wilt komen te zitten, loont het de moeite om op plundertocht te gaan. Het is niet erg spannend om steeds laatjes en kastjes te openen op zoek naar spullen en kogels, maar dat geeft wel goed weer dat Ellie alle hulpmiddelen nodig heeft die ze kan krijgen. In deze optionele gebieden zijn bovendien vaak nog achtergrondinformatie of spannende gevechten te beleven.

Al die vrijheid zorgt er ook voor dat de speelduur variabel is, maar ergens rond de 20 tot 25 uur ben je wel zoet.

Een 10 op Gamer.nl betekent geen perfectie. De game heeft minpunten. Het is een paar keer voorgekomen dat een metgezel in de weg liep. Deze AI-gestuurde kompanen tikken je soms zelfs uit dekking, waardoor je wordt opgemerkt door een vijand. Ook het hintsysteem kan tergend zijn. Met een luid geluid maakt het spel duidelijk dat je een hint kunt opvragen als je niet weet waar je heen moet, terwijl je in de praktijk nog aan het plunderen bent. Dat systeem kun je gelukkig helemaal uitschakelen. Verder zakt het verhaal halverwege even in, al blijkt al gauw dat dat niet zonder reden gebeurt.

Het valt allemaal nauwelijks op. Alle systemen, omgevingen en verhaalelementen schuiven naadloos in elkaar. De vloeiende combat waarmee je ongehinderd kunt improviseren speelt heerlijk weg. Het oog voor details sleurt je helemaal mee in de spelwereld. Maar uiteindelijk is het vooral het verhaal dat de meeste indruk maakt. The Last of Us: Part 2 is nog meer dan andere games een game over mensen. Deze game verscheurt je met emotionele scènes, impactvolle momenten en een grimmige blik op wat het betekent om mens te zijn – ongeacht de achtergrond.

Deze game is getest op een PlayStation 4 Pro. The Last of Us: Part 2 is vanaf 19 juni beschikbaar voor PlayStation 4.

Lees ook ons interview met Neil Druckmann: ‘The Last of Us: Part 2 roept unieke gevoelens op’

©GMRimport

Laatste reviews op Gamer.nl:

Update: Jason Schreier heeft laten weten dat de werknemers van Bend Studio en Bluepoint Games nog voordat het nieuws over de annulering van hun liveservicegames naar buiten kwam verwittigd werden.

Dat liet de journalist via social media weten. Schreier brak vorige week ook het nieuws over de annuleringen van de games. De onderstaande claim van Jeff Grubb dat werknemers het nieuws over de annuleringen via het nieuwsbericht te horen kregen, blijkt dus onjuist.

Oorspronkelijk bericht:
De werknemers van Bluepoint Games en Bend Studio zouden via de nieuwsberichten die naar buiten kwamen hebben gehoord over de annulering van de liveservicegames waar ze aan werkten.

Vorige bleek dat Sony twee onaangekondigde liveservicegames heeft geannuleerd - een van Bluepoint Games en een van Bend Studio. Een van de games was een God of War-spel.

Journalist Jeff Grubb claimde in zijn Game Mess-podcast dat de werknemers van bovengenoemde studio's niet van te voren op de hoogte waren gesteld van de annuleringen, maar dit tegelijk met gamers wereldwijd hoorden via het Bloomberg-artikel.

Grubb: "Ik heb het uitgezocht en het is waar. De twee studio's kwamen er tegelijk met iedereen achter. Dus mensen kwamen op hun werk aan en vroegen zich af wat de volgende stappen waren. Ze zullen een nieuw idee aan Sony moeten pitchen, en het landschap van wat mogelijk is, is drastisch veranderd."

In dezelfde podcast gaf Grubb ook aan dat de games deels geannuleerd zijn door het falen van Concord vorig jaar. "Dit is gebeurd vanwege Concord. Dat zou duidelijk moeten zijn, het is wat ik heb gehoord. Sony was geschokt vanwege Concord en ze gaan nu langs elke studio en herwaarderen elk project. Zeker wanneer het om een liveservicegame gaat is er veel frictie aanwezig (vanuit Sony), waardoor er minder kans is dat het uitkomt."

Electronic Arts stopt op 17 april voorgoed met de Origin-launcher. Alle gebruikers moeten dan overstappen op de bestaande EA-launcher.

De Origin-launcher voor pc werd in 2011 geïntroduceerd en konden via het programma de games van EA beheren. In 2020 bracht het bedrijf echter de vervangende EA-app uit, gevolgd door de volledige release twee jaar later.

Aangezien er alleen maar een 32-bit-versie van Origin beschikbaar is en Microsoft stopt met het ondersteunen van 32-bit-software op Windows, moet iedereen dus overstappen naar de EA-app waar wel een 64-bit-versie van beschikbaar is.

Mensen die Origin nog gebruiken kunnen volgens EA moeiteloos overstappen naar de EA-app. Nadat men is aangemeld kan men daar alle games en geboekte voortgang vinden. Mogelijk zullen echter niet alle oudere mods ondersteund worden in de EA-app.