Puzzelgames hebben het maar zwaar. Ze moeten altijd dat dunne lijntje bewandelen tussen te moeilijk en te makkelijk. De perfecte puzzelgame laat eerst je brein kraken, om je vervolgens het gevoel te geven dat je een genie bent. Hoe moeilijk het is om dat te bereiken, zien we in Paper Trail.

Deze kunstzinnige indiegame heeft een uniek concept: de spelwereld is van papier en hoofdpersoon Paige (haha) heeft de magische vaardigheid om die wereld te vouwen. Met wat origamiwerk wordt een onoverbrugbaar ravijn zo vervangen door een weggetje, of vouw je de wereld over een rotsblok heen die je pad verspert.

Met een druk op de knop kun je de achterkant zien van het stukje papierwereld waar je op loopt, zodat je altijd weet wat je vouwt. Je hebt dus de beschikking over alle benodigde informatie om te weten of je links, rechts, boven, onder of zelfs schuin moet vouwen, en hoe ver je die vouw door moet trekken. Dat klinkt misschien simpel, maar het is allesbehalve makkelijk.

Het is in ieder geval een boeiende en unieke spelmechaniek, die je forceert om na te denken op een manier die je niet eerder in een game hebt gezien. Elke nieuwe puzzel bestaat uit één of meerdere vellen papier met dunne paadjes, afgronden en obstakels. Je moet Paige in meerdere stappen naar de uitgang leiden, waarbij je vaak heen en weer zit te vouwen om haar steeds een stapje verder te krijgen.

Paper Trail begint rustig met wat makkelijke puzzels. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ze té makkelijk zijn en daardoor een beetje aan de saaie kant vallen. Het spel kampt dan met hetzelfde probleem waar andere puzzelgames, zoals Cocoon, ook aan lijden: je ziet als speler de oplossing al lang en bent dan nog minuten bezig om die oplossing uit te voeren. In die minuten voel je je niet per se geniaal en ben je ook niet meer aan het puzzelen, wat de spanning uit de game weghaalt.

In de papieren lopen

Gelukkig schroeft Paper Trail al snel een tandje bij en introduceert het telkens nieuwe elementen, waardoor goed naar voren komt hoe briljant het concept eigenlijk is. Denk aan stenen die je steeds uit de weg moet rollen, deuren die je naar de andere kant van het scherm leiden of lichtstralen die je met kundig vouwwerk de juiste kant op moet reflecteren. Zo blijft Paper Trail een groot deel van zijn vijf tot zes uur speeltijd goed overeind.

Althans, totdat het aan de andere kant weer van dat dunne puzzellijntje afdondert. Een flink aantal puzzels zijn gewoonweg té moeilijk, zeker als ruimtelijk inzicht niet je beste eigenschap is. Als de game deuren, stenen, knoppen en schakelaars gaat combineren, begint het je al snel te duizelen. Dan is de oplossing van de puzzel niet meer een reeks aan logische zetten, maar begin je al gauw lukraak wat te vouwen tot er per ongeluk een nieuw paadje ontstaat. Het briljante concept verwatert zo naar een frustrerend staaltje trial and error, en dat neemt een hoop van de magie weg.

Mocht de frustratie echt toeslaan, dan is er gelukkig een prima hintsysteem dat je laat zien hoe en in welke volgorde je de wereld om je heen moet vouwen. Zelfs met die kennis kan het nog een pittig klusje zijn, omdat je het papier niet over Paige of bijvoorbeeld een groot standbeeld heen kunt vouwen. Je moet dus nog altijd zelf uitvogelen waar je wanneer heen moet lopen om uit de weg van de vouw te blijven, of waar je die grote stenen heen moet slepen.

Papier, hier

Ondanks de frustraties die Paper Trail zeker kent, heeft de game wel een enorme gunfactor. Een papiersnee voelt een stuk minder pijnlijk als hij van zo'n prachtig en stijlvol kunstwerk komt. Paper Trail ziet er sprookjesachtig en betoverend uit, met een vleugje magisch realisme. Dit komt vooral in de verhalende stukjes tussen elk level goed uit de verf.

Hierin vertelt Paige hoe ze van huis weg is gelopen om te gaan studeren aan de universiteit, terwijl ze in flashbacks terugdenkt aan haar jeugd. Dit verhaal wordt ondersteund door schitterende tekeningen, die je vervolgens moet vouwen om het volgende paneel tevoorschijn te toveren. Het is een bijzondere manier om jou te betrekken bij een tussenfilmpje, zonder dat je er erg je best voor hoeft te doen.

Het verhaal is daarbij charmant, maar niet enorm diepgaand. Soms is het zelfs een beetje moeilijk te volgen, omdat Paige steeds zomaar aan een flashback begint en haar verhaal dan niet afmaakt. Ook is de game soms gewoon onlogisch. Kunnen andere mensen zien dat Paige de wereld omvouwt? Ze zijn namelijk wel verbaasd als ze ineens aan de andere kant van een kapotte brug staat. Maar zelf zijn ze ook over die kapotte brug heen gekomen - hoe dan?

Nou goed, dat maakt ook allemaal niet zoveel uit. Simpele verhaaltjes in puzzelgames zijn niet bedoeld om al te diep over na te denken - de puzzels zijn de echte ster van de show. Bovendien is Paper Trail een van die unieke games die je een hoop kunt vergeven, alleen al omdat het concept zo bijzonder is.

Tuurlijk, soms kan de game frustreren en zit je in het wilde weg wat aan te klooien, tot je per ongeluk op de goede oplossing stuit. Maar aan het eind van de rit heeft zich wel een ongewoon puzzelavontuur aan je ontvouwd.

Paper Trail is nu verkrijgbaar op PlayStation 4 en 5, Xbox One en Series X|S, Nintendo Switch, pc en mobiele apparaten via Netflix. Voor deze recensie is de game getest op pc en Steam Deck.

De trailer van A Pirate's Fortune, de tweede uitbreiding voor Star Wars Outlaws, is gisteren gelekt. Daaruit blijkt dat de dlc op 15 mei verschijnt.

Eerder deze week werd al aangekondigd dat de dlc in de loop van vandaag onthuld zou worden, maar de trailer verscheen al te vroeg online. Hoewel de video weer zo snel mogelijk offline werd gehaald, blijft hij verspreid worden, bijvoorbeeld op gameforum ResetEra.

"Ga op een mysterieus avontuur met Kay en Nix om het Khepi-systeem te verkennen en kom er achter wat het betekent om een echte leider te zijn", zo luidt de beschrijving van de trailer. "Werk samen met de legendarische piraat Hondo Ohnaka en neem het op tegen Stinger Tash en haar Rokana Raiders terwijl je de Khepi Tomb infiltreert en de geheimen en verborgen schatten aldaar ontdekt. Onderwijl verken je de Miyuki Trade League, waar nieuwe beloningen voor de Trailblazer op je staan te wachten in ruil voor het smokkelen van gevaarlijke goederen."

Alle spelers - niet alleen mensen die bovenstaande dlc aanschaffen - ontvangen tegelijkertijd met de dlc ook cosmetische items gebaseerd op Star Wars: Skeleton Crew, waaronder een outfit voor Nix, een Trophy voor de speeder en een Trinket voor zowel de speeder als de Trailblazer. Ook is er vandaag een nieuwe demo voor de game uitgekomen, waarin spelers drie uur aan gameplay kunnen ervaren.

De onthulling later vandaag maakt deel uit van Star Wars Celebration Japan. Morgen wordt de tactische game Star Wars Zero Company van Respawn en Bit Reactor uit de doeken gedaan.

Star Wars Outlaws draait om Kay Vess, een relatieve nieuweling in de onderwereld die al van kleins af aan voor haarzelf en de schattige Merqaal Nix zorgt. De game speelt zich af tussen Episode 5 en Episode 6 van de Star Wars-films, wat betekent dat de burgeroorlog tussen de Empire en de Rebellion in volle gang is. Het spel is sinds afgelopen zomer verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series-consoles en pc.

Dunke van Boekel gaf een 8 aan Star Wars Outlaws in de Gamer.nl-recensie: "Star Wars Outlaws toornt niet aan de formule van een gemiddelde openwereldgame. Toch voert Massive Entertainment genoeg veranderingen door die leiden tot een verfrissende ervaring."

Microsoft heeft een Xbox-controller en Xbox Elite-controller gebaseerd op Doom: The Dark Ages uit de doeken gedaan. Ook komt er een 'consolewrap' voor de Xbox Series X uit.

Dat werd via Xbox Wire aangekondigd. De accessoires zijn in de trailer hieronder te zien. De draadloze Xbox-controller heeft een groene kleur gebaseerd op het hoofdpersonage uit de Doom-games. De controller kost 79,99 euro en kan hier besteld worden. De controller wordt ook geleverd met een downloadcode voor de Slayer Executioner Skin-dlc.

De Xbox Elite-controller heeft een transparante rode bovenkant en alle aanpasbare opties van de reguliere Elite-controller. Deze controller komt op 25 april uit en kan voor 199,99 euro gereserveerd worden. Tot slot is er nog de Xbox Series X-consolewrap die om de console gewikkeld kan worden. Deze kost 54,99 euro en kan hier besteld worden.

Doom: The Dark Ages is een prequel op Doom (2016) en Doom Eternal, waarin spelers wederom in de huid als de Doom Slayer kruipen. Daarbij ligt er zoals de titel al aangeeft een nadruk op een middeleeuwse setting en wapens.

Ron Vorstermans woonde begin dit jaar een presentatie bij over de nieuwe Doom en is enthousiast in zijn preview: "Open gebieden, een nieuwe setting, die mech: het ziet er allemaal ontzettend geraffineerd uit. id Software heeft duidelijk de ambitie om hier een nog grootser avontuur van te maken. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat The Dark Ages een Doom-game wil zijn waarin je lekker kan gaan. Het ziet er zó immens bevredigend uit op het laatste moment een kogel terug te kaatsen, om vervolgens je zaagschild in het hoofd van een of ander hondslelijk duivelskind te werpen. Nee, een schild is niet typisch Doom, maar dit schild is dat zeker wel. Zin in."

Doom: The Dark Ages komt op 15 mei naar Xbox Series-consoles, pc en PlayStation 5. Ook zal het spel meteen op Xbox Game Pass komen te staan.