Review: Another Crab’s Treasure is een parel voor de kapitalistische zwijnen
De slakkenhuizenmarkt is kapot
“Deze game is voor mij gemaakt”, mompel ik als er tijdens een Nintendo Direct of ID@Xbox weer eens een soulslike of metroidvania wordt onthuld. Onzin natuurlijk, want er zijn talloze fans van zulke spellen. Ik ben niet zo uniek als ik graag mag denken. Maar dit keer weet ik het zeker: Another Crab’s Treasure is speciaal voor mij gemaakt.
Hoe verklaar je anders dat de tweede game van ontwikkelaar Aggro Crab een soulslike is, maar tegelijkertijd doet denken aan de hoogtijdagen van de PlayStation 2? En dan levert het ook nog eens flinke kritiek op onze kapitalistische manier van leven. Mijn passie voor alles wat op Dark Souls lijkt mag bekend zijn, maar ik heb ook best een zwak voor dit soort 3D-platformers. Een kleurrijke wereld, wat humor als het wil lukken en het liefst ook nog een koddig hoofdpersonage dat meteen als mascotte aan de slag kan. Wat wil een mens nog meer, naast bestaanszekerheid?
Antiheld
In Another Crab’s Treasure speel je als Kril, een heremietkreeft die een kluizenaarsbestaan leidt. Hij doet weinig, maar daardoor overkomt hem ook niets. Leuker kan hij het niet maken, wel veiliger. Tot zijn rust op een dag wordt verstoord door een louche ‘loan shark’ die belasting komt innen. Kril heeft geen geldig betaalmiddel en dus wordt de schelp waarin hij woont in beslag genomen. Met flinke tegenzin trekt hij erop uit om zijn huis weer terug te verdienen.
Kril is in die zin een soort antiheld. Hij is anti-avontuur, antisociaal en vooral ook antikapitalistisch. In Another Crab’s Treasure is een heel economisch systeem opgetuigd rondom het afval dat wij als mensen in de zee dumpen. One man’s trash, enz... Onze lege verpakkingen vormen de bouwstenen voor deze onderwaterwereld. De omgeving is bezaaid met rietjes, bonnetjes, aanstekers, blikjes frisdrank en andere troep. De boodschap mag duidelijk zijn – we maken er een puinzooi van – alleen is dat wat vertroebeld geraakt op weg naar de bodem van de oceaan.
Too good to be troep
De meeste inwoners zien al die gedumpte en afgedankte spullen juist als een zegen. Het verzamelen hiervan levert banen op en omdat afval de facto het betaalmiddel is geworden, krijgt de economie wekelijks een flinke kapitaalinjectie op de dag dat bovenwater de containers aan straat worden gezet. Maar zelfs in deze letterlijke trickle down-economie blijkt rijkdom niet eerlijk verdeeld. Waar geld te verdienen valt, duikt vroeg of laat een miljardair op die alle winst afroomt en zijn werknemers beneden de armoedegrens duwt. In Another Crab’s Treasure staan de huizen weliswaar onderwater, maar ze zijn alsnog onbetaalbaar.
Als je op zoek bent naar een opbeurende boodschap, ben je bij Another Crab’s Treasure aan het verkeerde adres. Dat wil niet zeggen dat er geen lol aan te beleven valt. Het onderwerp is serieus, maar de dialogen en verwijzingen naar onze zelfdestructieve neigingen zijn juist erg grappig geschreven. Bovendien is wat de ontwikkelaar wil zeggen naadloos verweven met wat je als speler doet. Afval is onderdeel van het ecosysteem, maar ook van de spelsystemen. Zo heet de valuta die je verdient als je vijanden verslaat ‘microplastics’. En de huisjes die onderweg dienst doen als soort tijdelijke woning zijn vrijwel allemaal wegwerpproducten uit onze wereld. Naast lege blikjes nestelt Kril zich ook in kapotte tennisballen, badmintonshuttles, badeendjes of servetdispensers.
In hart en souls
Het levert een heerlijk cartooneske wereld op die doet denken aan een Psychonauts, Ratchet & Clank of SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom. En toch is Another Crab’s Treasure ook een soulslike in hart en nieren. Er zit genoeg platformplezier in, maar geweld is uiteindelijk altijd de oplossing. Aggro Crab kleurt daarvoor best braaf binnen de lijntjes van het genre. Je kunt aanvallen blokkeren, pareren of ontwijken en er is zelfs een stagger-meter zoals in Sekiro. Vijanden slaan hard en zijn aardig agressief, dus je zult ongetwijfeld een paar keer het loodje leggen voordat je hun bewegingen leert lezen.
Het vechtsysteem is aardig uitgewerkt, maar kent niet bijster veel diepgang. Dat het toch lang vermakelijk blijft, komt doordat je als Kril steeds op zoek moet naar een ander onderkomen. Iedere schelp heeft voor- en nadelen. Een leeg blik Spam laat je veel klappen opvangen, maar je gaat er wel veel trager van bewegen. Met een rol wc-papier kun je als Sonic door de omgeving racen, maar het levert amper bescherming op. Iedere schelp, hoe raar en onpraktisch deze ook moge zijn, komt met een eigen speciale move en speelt weer net wat anders. Word je te vaak geraakt, dan breekt dit ‘schild’ en moet je in allerijl op zoek naar een nieuwe huurwoning. Aan troep geen gebrek gelukkig.
Platformproblemen
Dit soort spelmechanieken typeren Another Crab’s Treasure. Het is niet per se geniaal, maar er zit wel een heel duidelijke gedachte achter. Daardoor voelen zowel de boodschap van de game als het vechtsysteem best diep, ook al blijft het stiekem aan de oppervlakte. Het is daarom jammer dat het spel technisch wat steken laat vallen. In de PlayStation 5-versie trad meermaals zulke heftige beeldvertraging op dat het een paar seconden haast onspeelbaar werd. Dit komt slechts op een handjevol plekken voor, maar het mag niet zo zijn dat je voortgang hierdoor in de knel komt. Ook voelt het platformen soms wat te precies voor hoe Kril zich laat besturen.
Ook in die zin is het een spel dat doet denken aan die typische PS2-platformers, maar dan wel met een flinke knipoog naar Fromsoftware. Zo heet een van de gebieden The Sands Between en als je aan het begin de verkeerde afslag neemt, sta je oog in oog met een ‘Tree Sentinel’. Alleen is het stiekem een kreeft met een figuurzaag. Toch steken de ontwikkelaars ook heel voorzichtig hun middelvinger op, want in tegenstelling tot een Elden Ring of Bloodborne, biedt Another Crab’s Treasure wel allerlei toegankelijkheidsopties. Je kunt instellen hoeveel schade vijanden doen, hoeveel tijd je hebt om te pareren, of je jouw microplastics kwijtraakt als je doodgaat, noem het maar op. En als je er dan nog steeds niet uitkomt, is er zelfs de optie om jezelf een handgeweer te geven. Want ook dat soort dingen vind je op de bodem van de zee.
Another Crab’s Treasure is verkrijgbaar voor pc, Nintendo Switch, Xbox Series X|S en PlayStation 5. Voor deze recensie is de PS5-versie getest.
Another Crab’s Treasure heeft zijn hart op de tong. De makers houden overduidelijk van Fromsoftware en delen die liefde graag met de hele wereld. Dankzij uitgebreide toegankelijkheidsopties en een lekker kleurrijke spelwereld kan iedereen er zorgeloos van genieten, tot we met z’n allen onder de zeespiegel verdwijnen.
- Oprecht grappig en grappig oprecht
- Toegankelijke soulslike
- Schelpsysteem is leuk bedacht en goed geïntegreerd
- Platformen luistert wat te nauw
- Framerate zinkt soms naar de bodem
