Remnant 2 kende een valse start: kopers van de Ultimate Edition konden tegen een meerprijs drie dagen eerder spelen, maar kregen een extra archetype in hun maag gesplitst: de Bugtester. Gelukkig zijn de ergste euvels inmiddels verholpen en komt de ware kracht van het spel bovendrijven.

En dat is maar goed ook, want ontwikkelaar Gunfire Games verdient het om op z’n eigen kwaliteiten beoordeeld te worden, ongeacht de twijfelachtige pre-orderpraktijken van uitgever Gearbox. Remnant 2 doet precies wat een vervolg moet doen: het voelt grootser opgezet en toch meer verfijnd, zonder dat het unieke karakter van voorganger en culthit Remnant: From the Ashes verloren gaat. Alles voelt nog steeds heerlijk random en samen met twee gekozen (of willekeurige) mensen optrekken levert opnieuw onversneden speelplezier op.

In het eerste deel had je geen idee welke kerkers en bazen je precies zou krijgen tijdens een playthrough, maar Remnant 2 doet er nog een willekeurige schep bovenop. Zelfs de volgorde van het verhaal staat niet meer vast. Het heeft dus ook weinig zin om uitgebreid een beeld te schetsen van onze eerste uren, want die zijn voor vrijwel iedereen anders.

Ran-dom schieten

Die opzet zorgt er wel voor dat de overkoepelende vertaalvertelling nooit echt impact maakt. Platgezegd moet je op zoek naar iemand met superkrachten die door een magisch kristal is opgeslokt. Het zal je niet verbazen dat je na de eerste willekeurig gegenereerde locatie ontdekt dat zij waarschijnlijk ‘in een ander kasteel is’. Meer aanleiding heb je niet nodig om dan maar alle andere gebieden af te gaan, al is er voor de liefhebber meer dan genoeg lore. Te veel misschien zelfs. Personages praten en praten en praten, terwijl jij waarschijnlijk gewoon de volgende rits monsters af wilt slachten op zoek naar nieuwe uitrusting. Een verhaal is leuk, maar het niet zo leuk als een mod vinden voor je wapen die er een vlammenwerper van maakt, of een soort Eye of Sauron oproept die vijanden tot waanzin drijft.

Uiteindelijk is dat waar Remnant om draait. Hoewel willekeur de boventoon voert, ben je als speler steeds doelbewust op zoek naar manieren om je geprefereerde speelstijl verder te finetunen. Met behulp van maximaal vier ringen, een amulet, de modificaties van je wapens en nog wat mutaties heb je in dit vervolg enorm veel invloed op hoe je personage werkt. Zelfs je Dragon Heart, een letterlijk hart dat je consumeert om jezelf in leven te houden, is niet meer heilig. Je kunt er ook voor kiezen om het te vervangen voor een item dat je een tijdelijk schild geeft, of gelijk de modmeter van je wapens vult in ruil voor wat levensenergie. Het experimenteren met mogelijke builds is haast een spel op zich.

©GMRimport

Iedereen heeft een archetype

Nieuw zijn ook de archetypes. Remnant: From the Ashes kende weliswaar een aantal klassen, maar die hadden geen blijvende invloed op het spelverloop. Het zat ‘m meer in het vinden van de juiste wapens en modificaties. Verder bepaalde jouw specifieke manier van spelen welke traits er ontgrendeld werden, waar je vervolgens weer extra punten in kon investeren. Wekte je vaak een medespeler tot leven, dan speelde je bijvoorbeeld een trait vrij waarmee je dit proces sneller kon laten verlopen..

Met Remnant 2 heeft Gunfire Games ervoor gekozen om dit aspect juist minder van toeval af te laten hangen. Na de tutorial kies je uit een Hunter (een soort sniperklasse), de Handler (inclusief hond), de Medic of de Challenger, de mêlee-klasse. Later kun je ze ook combineren en er zijn een aantal extreem goed verborgen extra archetypes om te ontdekken.  

Ieder archetype komt met drie unieke vaardigheden waar je tussen kunt wisselen, en specifieke traits die naarmate je meer ervaringspunten verdient jouw gekozen specialisatie uitdiepen. De Challenger wordt steeds weerbaarder, terwijl de Hunter meer en meer schade van veraf gaat doen. Zo word je aangemoedigd om een bepaalde speelstijl te vinden en daar alles op in te zetten. Helemaal mooi wordt het als je met meerdere spelers optrekt en elkaars archetypes kunt complementeren.

Als je tussentijd op een ander archetype wilt overstappen is dat gelukkig wel mogelijk. Je weet immers nooit wanneer je die ene zieke ring vindt die een veel leukere build mogelijk maakt. De wisselwerking tussen het uitbouwen van je personage en het verrassingselement van welke bazen en beloningen je krijgt, bleek in Remnant: From the Ashes al een gouden zet. Dat is het nu nog steeds. In een tijd waarin veel games vooral lang speelbaar blijven mits je steeds de volgende Season Pass koopt, laat Remnant 2 zien dat herspeelbaarheid ook gewoon een kwestie kan zijn van goede spelmechanieken die uitnodigen om mee te experimenteren. Een flinke dosis willekeur helpt ook natuurlijk.

©GMRimport

Een matroesjka van geheimen

Willekeur: dat woord wekt misschien een verkeerde indruk. Gunfire Games heeft juist enorm veel werk gestoken in het maken van interessante gevechten die de definitie van wat je van dit genre verwacht oprekken. Het werkt misschien niet allemaal even vlekkeloos, maar ambitieus en creatief is het zeker. Helemaal als je bedenkt dat iedere speler een unieke mix van deze momenten krijgt voorgeschoteld.

Je moet het maar durven om gigantische dobbelstenen de rol van ‘baas’ aan te meten en hier dan ook nog eens een van de meest memorabele gevechten van weten te maken. En welke ontwikkelaar (behalve Fromsoftware dan) ontwerpt nog optionele gebieden met daarin optionele kerkers, met daarin meerdere optionele bazen, een optionele kelderverdieping vol zeldzame loot en op het eind een optionele triatlon aan valstrikken die zo in Indiana Jones and the Last Crusade zouden passen? De kans is groot dat je dit niet eens gaat tegenkomen tijdens jouw eerste playthrough, dus zit er maar één ding op: gewoon een nieuwe ‘run’ beginnen.

©GMRimport

Remnant 2 is verkrijgbaar voor pc, Xbox Series X en S en PlayStation 5. Voor deze review is de PS5-versie getest.

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.