Xenoblade Chronicles 3 biedt het beste van twee werelden
Stel je voor dat je niet geboren wordt, maar ontwaakt als tiener en vervolgens je hele leven moet strijden in een oorlog, om na exact tien jaar weer tot stof te vergaan. Dat is de realiteit van Aionios, de wereld waar Xenoblade Chronicles 3 zich afspeelt. Het is tevens de basis voor de meest heftige game in de Xenoblade-serie tot nu toe.
Daarmee zijn veel vergelijkingen met Xenoblade Chronicles 2 al direct teniet geslagen. De sombere en duistere toon van dit derde deel staat in schril contrast met het hoopvolle en onbekommerde karakter van zijn voorganger. Xenoblade Chronicles 3 vertelt een volwassener verhaal met bijbehorende volwassen personages. In die zin staat het dichter bij het eerste deel uit de reeks.
In Xenoblade Chronicles 3 zijn er geen imposante titanen om te bewandelen en geen uiteenlopende culturen of nederzettingen om te ontdekken, maar enkel kleine strijdkampen, behorend tot ofwel de factie Keves, of die van Agnus, die in eeuwige strijd met elkaar zijn verwikkeld. De hoofdrol is weggelegd voor drie strijders van Keves en drie van Agnus. Zij ontmoeten elkaar - waar anders? - op het slagveld. Eerst beschouwen ze elkaar als vijanden, maar wanneer een derde partij zich introduceert, moeten ze leren samenwerken om te overleven. Daarna volgt een lange zoektocht naar antwoorden. Waarom al dat bloedvergiet? En wie is de werkelijke vijand?
©GMRimport
In mijn review van Xenoblade Chronicles 2 stel ik dat de echte hoofdrol is weggelegd voor de spelwereld, omdat de wereld waar je je begeeft lééft. In deze game neemt de wereld juist een stap terug en zijn de personages de drijvende veren achter het verhaal. Omdat de cast al heel vroeg in de game compleet is, krijgt het verhaal ook de ruimte voor sterke karakterontwikkeling. Dit wordt kracht bijgezet door knap en overtuigend acteerwerk, met dit keer ook beter aansluitende lipsynchronisatie. Voor de liefhebbers is er daarnaast een Japanse taaloptie.
Samen sta je sterker
Wederom zijn gevechten in real-time en valt het personage dat je bestuurt automatisch aan met zijn of haar wapen, waarbij je de vierpuntdruktoets en de actieknoppen van de Switch gebruikt om tussendoor krachtige Arts te lanceren. Xenoblade Chronicles 3 voegt daarnaast een hoop nieuwe elementen toe aan de mix, zoals het kunnen wisselen tussen personages tijdens gevechten, maar het hoogtepunt zijn de Ouroboros-transformaties.
Zodra je genoeg Arts hebt gecombineerd, kunnen de duo’s Noah en Mio, Eunie en Taion, en Lanz en Sena met elkaar Interlinken (versmelten) tot groteske verschijningen die sterk doen denken aan de Eva’s uit Neon Genesis Evangelion. In deze Ouroboros-vorm heb je nog veel krachtigere Arts tot je beschikking, die je ongelimiteerd kunt spammen totdat het klokje leegloopt. Rondstampen als Ouroboros is niet alleen een heerlijke powertrip, het opent ook deuren voor nooit eerder geziene strategieën wanneer je het combineert met het eveneens nieuwe classes-systeem.
©GMRimport
©GMRimport
©GMRimport
Klasse systeem
Waar in voorgaande games ieder personage een vooraf bepaalde rol vervulde, kun je ze in Xenoblade Chronicles 3 zelf een class toewijzen, met ieder een unieke speelstijl. Elke class valt weer onder een van drie overkoepelende rollen: Attacker, Defender en Healer. Defenders zijn in mmo-begrippen de tanks en vangen de klappen op; Healers zorgen ervoor dat de Defenders in leven blijven, en de Attackers delen juist weer klappen uit.
Zo kun je bijvoorbeeld Taion en Eunie, beiden van oorsprong Healers, een andere class toewijzen waardoor ze ineens aan het offensief staan. Heb je toch genezing nodig en zijn je andere Healers al uitgeschakeld? Dan kun je altijd nog Taion en Eunie laten Interlinken tot hun Ouroboros-vorm, die gespecialiseerd is in genezende Arts. Je kunt dus flink husselen met de classes van je team en tegelijkertijd gebruikmaken van de krachtige Interlinks tussen de drie duo’s om iedere situatie meester te zijn.
Gaandeweg speel je steeds nieuwe classes vrij door het rekruteren van personages die op je pad komen, die Heroes worden genoemd. De zevende plek in je team is gereserveerd voor zo’n Hero, maar deze zijn niet bestuurbaar. Het vinden van nieuwe Heroes tijdens het avontuur is een leuke en lonende bezigheid, want daarmee diep je niet alleen de personages verder uit, maar maak je ze ook sterker.
©GMRimport
Groter is niet altijd beter
Met ten alle tijden zeven personages tegelijkertijd op het scherm kan het al snel knus worden op het kleine scherm van de Nintendo Switch (of je tv) – al helemaal in het heetst van de strijd tegen meerdere vijanden. Toch moeten we complimenten geven aan Monolith Soft, want technisch gezien presteert Xenoblade Chronicles 3 beter dan zijn voorgangers. Ja, de dynamische resolutie is merkbaar op hectische momenten, zeker in handheldmodus, maar over het algemeen zijn de graphics scherper en blijft de actie overzichtelijk. In meer dichte gebieden zien we de framerate wel sneller een duik nemen. Dat is jammer, maar begrijpelijk.
De setting van Xenoblade Chronicles 3 is door het ontbreken van de iconische titanen minder ambitieus, maar Monolith Soft heeft zijn best gedaan om daar wat tegenover te zetten. Aionios is namelijk onbeschrijflijk groot, zo groot dat ik het halverwege heb opgegeven om de randen van de kaart op te zoeken, omdat ik dan in tijdnood kwam voor de review. Maar groter is niet altijd beter, en de extra vierkante meters, hoe mooi ook, kunnen het gemis van de titanen en de bruisende steden uit de vorige games helaas niet volledig verbloemen.
Dat wil overigens niet zeggen dat de spelwereld niet interessant is. Aionios is een lust voor het oog en een feest van herkenning voor Xenoblade-fans, doordat het iconische locaties uit Xenoblade Chronicles 1 en 2 heeft versmolten, zoals een lekker remixalbum. Over album gesproken: het zal ook niemand verbazen dat de soundtrack wederom om te kussen is.
©GMRimport
Een frictieloze wereld
Exploratie is gelukkig ook een stuk fijner gemaakt. Er kunnen handige navigatielijnen uitgezet worden om je naar je bestemming te begeleiden en het is eindelijk mogelijk om in het water te vechten. Het zijn kleine optimalisaties, maar kleine beetjes maken samen een hele hoop. Xenoblade Chronicles 3 zit bomvol met dit soort fijne toevoegingen.
Het is duidelijk dat Monolith Soft aandachtig heeft geluisterd naar feedback op vorige iteraties. Wie het vechtsysteem van voorgaande Xenoblade-games bijvoorbeeld overweldigend vond, kan dit keer opgelucht ademhalen. De verschillende lagen worden in dit deel op zeer rustig tempo opgebouwd en de uitleg is op ieder moment opnieuw te raadplegen. Daarnaast zijn menu’s versimpeld en sneller gemaakt, zodat je minder hoeft te micromanagen. Heb je helemaal geen zin om elk personage te finetunen? Met een druk op de knop wijst het spel automatisch aanbevolen skills en uitrusting toe.
Ik kan wel eindeloos doorgaan over de vele gameplayverbeteringen, maar simpel samengevat is Xenoblade Chronicles 3 verreweg het meest gepolijste en toegankelijke spel in de serie. De game speelt subliem en er is op allerlei vlakken frictie weggehaald, zodat je moeiteloos van de wereld en het verhaal kan genieten.
©GMRimport
Cutscene-galore
Als laatste voorbeeld wil ik de zijmissies aanhalen. Deze zijn op veel natuurlijkere manier verweven in de gameplay, met een nadrukkelijke voorkeur voor kwaliteit boven kwantiteit. Bij verschillende rustpunten kunnen de personages kamp maken en onderwerpen bespreken die ze tijdens hun reis zijn opgevallen, waarna hier soms een zijmissie uit vloeit, en soms niet meer dan een interessante discussie. Dit geeft ruimte voor karakterontwikkeling en luchtigere momenten.
Die momenten zijn meer dan welkom, want het verhaal hakt er best wel in. Xenoblade Chronicles 3 deinst er niet voor terug om zware thema’s aan te halen en de meesterlijke regie van Takahashi in combinatie met het goede schrijfwerk kan die thema’s ook makkelijk dragen. Cutscenes van een halfuur zijn niet zeldzaam, en ook het dubbele daarvan mag je een enkele keer verwachten. Geen zorgen als dit je eerste Xenoblade-rodeo is: kennis van voorgaande games is niet nodig, maar geeft bepaalde scènes natuurlijk wel wat extra gewicht. Ontdekken hoe dit deel verbonden is aan de andere twee games is voor fans een leuk extra mysterie om te ontrafelen.
©GMRimport
©GMRimport
Xenoblade Chronicles 3 schotelt zo een wereld voor die qua opzet misschien minder tot de verbeelding spreekt dan zijn voorgangers, maar maakt dat meer dan goed met sublieme gameplay, een aangrijpend verhaal en innemende personages, die nog nooit eerder in een Xenoblade-game zo wisten te boeien. Het zijn dan misschien geen levende giganten waar je op loopt, de intiemere verhaalvertelling doen Aionios toch levendig overkomen. Daardoor maakt het uiteindelijk niet uit dat de wereld soms overweldigend groots aanvoelt. De game lijkt in positieve zin oneindig, waardoor ik mij in zeventig uur geen moment heb verveeld. Een groter compliment voor een jrpg lijkt haast niet mogelijk.
Xenoblade Chronicles 3 is vanaf 29 juli beschikbaar voor Nintendo Switch.
Er mogen dan geen titanen in zitten, maar Xenoblade Chronicles 3 weet met kop en schouder boven zijn voorgangers uit te steken. Het aangrijpende verhaal en de zo goed als geperfectioneerde gameplay complementeren elkaar op sublieme wijze, mede dankzij een ijzersterke cast en een vernieuwd en verbeterd vechtsysteem.
- Meeslepend verhaal, voelt aan als een animefilm, vlot en fris vechtsysteem, magistrale soundtrack, ontelbare quality-of-life-verbeteringen
- Wereld is onnodig groot, af en toe technische haperingen, maar presteert beter dan voorgaande games
