Review: Mario and Luigi: Brothership verkent zowel oud als nieuw vaarwater
Hoop op een nieuwe Mario and Luigi-game dobberde na het faillissement van ontwikkelaar AlphaDream in 2019 langzaamaan weg. En op nog een gloednieuwe Mario-game voordat de Switch 2 in de winkels ligt had al helemaal niemand gerekend. De aankondiging van Mario and Luigi: Brothership afgelopen juni was dus nogal een verrassing. Acquire, de ontwikkelaar van de Octopath Traveler-games, neemt het stokje over van AlphaDream – al worden ze wel bijgestaan door oud-werknemers van de oorspronkelijke ontwikkelaar. Samen blazen zij een frisse wind in de zeilen van de franchise.
Mario and Luigi: Brothership transporteert de loodgieters vrijwel meteen naar een geheel nieuwe wereld. Het welbekende Mushroom Kingdom wordt ingeruild voor Concordia. Ooit was dat één groot continent dat bijeen werd gehouden door de Uni-Tree, maar na een mysterieuze ramp breekt het in stukken en sterft de boom. De afgebroken gebieden vormen nu eilanden die ronddrijven in de wateren van deze onbekende wereld.
Gelinkte sloep
Gelukkig groeit er op de bestuurbare hubwereld, Shipshape Island, een nieuwe Uni-Tree. Deze magische boom hield ooit het hele continent bij elkaar, maar is daar nu nog te klein voor. Het is aan de Mario-broers om de boom van genoeg energie te voorzien, en daarvoor moeten zij uiteraard naar alle andere eilanden afreizen. De vuurtorens op deze landmassa’s voeden de Uni-Tree, en als je dit maar vaak genoeg doet, kan Concordia weer herenigd worden.
De opbouw van Brothership is hierdoor minder lineair in vergelijking met games als Bowser’s Inside Story en Superstar Saga. Je mag zelf kiezen welk eiland je als eerste wil verkennen. Het gevoel van avontuur komt zo beter tot zijn recht. Samen met varken-achtige compagnon (en tutorial-machine) Snoutlet reizen Mario en Luigi naar de verschillende eilanden. Die vertellen allemaal hun eigen verhaal. Neem bijvoorbeeld het eiland waar de Bros. op zoek gaan naar haarwax, zodat een danser zijn heupen weer los wil laten gaan. Ieder afgebroken stuk land geeft weer extra invulling aan de grotere wereld van Concordia.
Een hele ervaaring
De verhalen en figuren op deze eilanden zijn zo vermakelijk dat de grootste uitdaging ligt in het gedag moeten zeggen. Veel van de personages die je onderweg leert kennen, komen gelukkig later nog een keer terug. Naarmate het verhaal vordert wordt steeds duidelijker dat verbinding het belangrijkste aspect van Brotherships verhaal is. Die boodschap komt zelfs zo goed aan dat we na de lange reis van pakweg 40 tot 45 uur zelfs wat tranen lieten, want uiteindelijk moesten we toch écht afscheid nemen. Zo’n emotionele impact zie je niet vaak in een Mario-game, maar het is Acquire met Brothership gelukt.
Mario and Luigi: Brothership voelt vooral ook vertrouwd. Het is een warm bad voor iedereen die ooit plezier uit de reeks heeft gehaald. Neem de manier waarop de broers precies zoals in voorgaande delen brabbelen en tegelijk hun handen bewegen. Dat lijkt slechts een detail, maar de ontwikkelaars hebben duidelijk liefde voor de franchise. Voor Brothership zijn de animaties wel wat op de schop gegaan, maar die verandering is te vergelijken met hoe Super Mario Bros. Wonder er iets anders uitziet dan de New Super Mario Bros.-games.
Personages bewegen in Brothership dynamischer, maar het bestuurt net zo strak als voorheen. De animaties passen ook perfect bij de nieuwe cel shaded-stijl met dikke lijnen. Wanneer Luigi een geniale oplossing bedenkt voor een benarde situatie of puzzel tijdens een van zijn Luigi Logic-momenten, wordt dit prachtig geanimeerd en vult de loodgieter met aanstekelijk enthousiasme het scherm.
Blijven hameren
Het scherpe schrijfwerk uit de eerdere Mario and Luigi-titels is gelukkig ook weer in Brothership te vinden. De naam van vrijwel ieder eiland en personage is een woordspeling, zoals de twee handige knutselaars Billdit en Maykit. Gesprekken met npc’s blijven vermakelijk door de hoeveelheid woordgrappen en kleurrijke persoonlijkheden die je tegenkomt. Wij speelden de game voor deze recensie in het Engels, maar volgens Bastiaan is de Nederlandse vertaling van de game ook absoluut de moeite waard. De kans is in ieder geval groot dat je regelmatig gaat gniffelen tijdens het spelen. In ieder geval totdat je met allerlei monsters op de vuist gaat, want dan moet je goed nadenken en opletten.
De basis van de turn-based gevechten is ten opzichte van eerdere Mario and Luigi-games vrijwel niet veranderd. Een aanval met je hamer selecteren is niet genoeg, je moet de actieknop die iedere broer toebehoort - A voor Mario en B voor Luigi - op het juiste moment indrukken voor maximaal effect. Verder keren ook de Bros. Attacks terug, waarin het besnorde duo samenwerkt om een krachtige aanval uit te voeren. Het is even oefenen om de juiste timing te vinden, maar zodra dat lukt richt je vernietigende schade aan.
Mario and Luigi: Brothership is geen game waarin je zonder al te veel aandacht XP kan verzamelen. Het spel stimuleert je om bij de les te blijven door je aanvallen te laten ontwijken of pareren. Dat is best leuk voor een tijd, helemaal wanneer je de aanvalspatronen van een nieuwe vijand nog aan het leren bent, maar in de basis doe je wel steeds hetzelfde. En dat kost steeds net iets te veel tijd.
Geen struikelblok
Gelukkig heeft Acquire een oplossing bedacht die het vechten wat minder repetitief maakt. Mario and Luigi steken gedurende het avontuur zogenaamde Battle Plugs in hun overalls, die een fijne strategische laag toevoegen aan de gevechten. Met de Back-At-You-Plug voer je bijvoorbeeld onmiddellijk een tegenaanval uit zodra een van de broers geraakt wordt. De Plugs kun je niet oneindig gebruiken, waardoor je goed moet nadenken welke je nu al wilt inzetten, en welke je beter kunt bewaren voor later.
Vooral in baasgevechten komen de Plugs goed van pas. Deze grote gevechten brengen alle spelmechanieken van Brothership samen. De eindbazen zijn zo goed dat ze je de toch wat repetitieve knokpartijen met hun handlangers bijna laten vergeten. De hoeveelheid opties waar de Bros. over beschikken, gecombineerd met de unieke aanvallen en patronen van deze extra sterke tegenstanders, zorgen voor bloedstollende gevechten. Hoewel de boodschap van verbinding centraal staat in Brothership, is het platslaan van de bazen minstens net zo memorabel.
Mario and Luigi: Brothership is vanaf 7 november beschikbaar op de Nintendo Switch.
Mario and Luigi: Brothership brengt de beste elementen uit de eerdere titels samen in het afgebrokkelde Concordia. Het speelt geweldig, is weer scherp geschreven en ziet er prachtig uit. Bij het knokken zijn het vooral de spannende baasgevechten die je bijblijven, mede door de extra laag strategie die de nieuwe Battle Plugs met zich meebrengen. Maar het zijn de personages die je onderweg leert kennen die van Brothership een onverwacht emotionele ervaring maken.
- Unieke baasgevechten
- Scherp schrijfwerk
- Onverwacht emotionele lading
- Dynamische animatie
- Standaard gevechten worden wat repetitief
