Gespeeld: Mario and Luigi Brothership is vooral grappig in het Nederlands
Stekker terug in de reeks
Mario and Luigi Brothership is het eerste compleet nieuwe deel in Nintendo's rpg-reeks in negen jaar tijd. De eerste trailer bood ruimte voor wat lichte zorgen, maar die zijn na een paar uur spelen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het was lange tijd stil rond de Mario and Luigi-reeks. De rollenspellen maakten ooit hun entree op de Game Boy Advance, met als belangrijkste gimmick de samenwerking tussen de twee broers. Ieder was gebonden aan één van de twee actieknoppen van de handheld, waar je met de juiste timing op moest drukken om extra schade te doen en aanvallen te vermijden.
De serie werd jarenlang ontwikkeld door de externe studio AlphaDream, dat begin 2019 nog een remake uitbracht van Browser's Inside Story op de Nintendo 3DS. Kort daarna ging de studio failliet en leek er een einde te komen aan de reeks. Nintendo's focus ging op rpg-gebied de daaropvolgende jaren vooral naar Paper Mario, totdat afgelopen juni ineens Mario and Luigi Brothership werd onthuld - het eerste deel in de reeks niet gemaakt door AlphaDream.
Het ontbreken van de oorspronkelijke studio kan reden tot zorg zijn en de eerste trailer stemde niet meteen gerust. De nieuwe visuele stijl oogt af en toe een beetje gek, met scheel kijkende personages en schaduwloze omgevingen. Die momentjes zijn bij een eerste speelsessie op kantoor bij Nintendo ook nog zichtbaar, maar wel veel minder prevalent.
Oude gevoel behouden
Tijdens het spelen wordt namelijk snel duidelijk dat dit een bewust gekozen visuele stijl is. Personages zien er wat wonderlijk uit als ze in een bepaalde camerahoek stilstaan, maar tijdens animaties oogt de game prima. Het voelt een beetje alsof ze de originele sprites hebben gepakt en hun 3D-modellen daar overheen gemaakt hebben, om zo de oude stijl te behouden. Tijdens actiemomenten is het spectaculair, in statische cutscenes wat minder spannend. Onder de streep is het prima acceptabel.
Het vechtsysteem is grotendeels gelijk aan vorige delen. Iedere beurt kun je kiezen om bijvoorbeeld met je hamer of een sprong aan te vallen, waarna je met de juiste knoppencombo meer schade doet. Valt een vijand jou aan, dan helpt een goed getimede sprong of blokkade om schade te verminderen of zelfs te voorkomen. Het zijn systemen die we al jaren van Mario's rpg's kennen, maar het is in Brothership van een andere orde dan in de recente remakes van Mario RPG en Paper Mario: The Thousand-Year Door. Het voelt hier organischer, alsof de reflexmomentjes deel uitmaken van de wereld, en geen arbitraire minigames.
Stekkers wisselen
Nieuw is de toevoeging van zogeheten Stekkers, voorwerpen die je aanvallen extra kracht mee kunnen geven. Je kunt ze het beste zien als de badges uit Paper Mario: rust jezelf met een Stekker uit en je kunt ineens vijanden met stekels extra schade doen, of je raakt met een goed getimede aanval ook een tweede monster. Je kunt twee Stekkers tegelijkertijd selecteren.
Waar je in Paper Mario een badge zo lang je maar wil kunt dragen, raken Stekkers bij gebruik langzaam leeg. Dan duurt het een beurt of tien om ze weer op te laden en de voordelen ervan te gebruiken. Klinkt irritant, maar in de praktijk is het onwijs slim: het systeem dwingt je om tijdens gevechten steeds weer te wisselen tussen Stekkers terwijl je eerdere set weer wordt opgeladen. Het varieert de gameplay en zorgt dat je nieuwe strategieën probeert naast die ene efficiënte.
Wie bij Paper Mario baalt dat afgelopen jaren het rpg-element steeds meer verdween uit recente titels, kan bij Brothership gerust ademhalen. Tijdens onze demo spelen we twee segmenten van de game, waarvan de tweede een paar uur later in het verhaal plaatsvindt. Op dat punt van de game heeft ons team duidelijk hogere statistieken en gaan de cijfers bij aanvallen ook omhoog. Het wijst er op dat het groeien in level van groot belang is bij dit deel - en de broers mettertijd ook echt sterker worden.
Creatieve taalkronkels
We speelden voor dit artikel de Nederlandse lokalisatie van de game. Het is duidelijk dat Nintendo's vertaalteam creatief met taal is en in een komische rpg als deze zijn ei perfect kwijt kan. Het schipvormige eiland waar Mario en Luigi op rondvaren heet hier bijvoorbeeld gevat het 'Zeiland', een veel slimmere woordgrap dan het Engelstalige 'Shipshape Island'. Je gaat naar een verlaten plek genaamd Vehlaate en zoekt naar de Groter Geleider - wat weer de naam is van de leider van Twistië.
Het verhaal zelf is ouderwets vol gekkigheid. Een eiland is aan het begin van de game in stukken gescheurd en jij moet alles weer met elkaar verbinden door op iedere locatie de bevolking te helpen. In de demo moeten we bijvoorbeeld de Discokoning helpen om zijn vetkuif te herstellen door af te reizen naar een afgelegen verkoper van haarproducten.
Een kleine zorg
Het belooft een game zonder grote verrassingen of zorgen te worden - al zijn we nog wel een beetje bezorgd over de laadtijden. Bij het starten van een gevecht heeft de game altijd een paar tellen nodig om de transitie naar het strijdscherm te maken. Een lange laadtijd kunnen we het niet noemen, maar als je talloze gevechten achter elkaar hebt, telt dit snel bij elkaar op.
Maar verder? Dit belooft een ouderwets Mario and Luigi-avontuur te worden. Een fijne afsluiter van het jaar voor Nintendo - en misschien wel de laatste 'echte' Mario-game die op de Switch verschijnt. De Switch 2 loert immers om de hoek.
Mario and Luigi Brothership verschijnt op 7 november voor Nintendo Switch.
