Het blijft best lastig om een nieuwe game van Goichi ‘Suda51’ Suda te beschrijven zonder al gauw in clichés te vervallen. Want eigenlijk maakt deze ‘Quentin Tarantino van de videogames’ nog altijd ‘doorgeslagen actiegames vol popcultuurverwijzingen’ waarin scherpe spelers ‘diepere lagen’ weten te ontdekken. Het meeste daarvan geldt eigenlijk ook voor No More Heroes 3.

No More Heroes 3 markeert de langverwachte, ‘echte’ terugkeer van cultgameheld Travis Touchdown. Als parodie op de gemiddelde gamer, gekenmerkt door zijn lichtzwaard en opvallend gevoel voor empathie, heeft hij in de beleving van velen ruim tien jaar vooral stilgezeten. Na No More Heroes 2: Desperate Struggle uit 2010 beleefde hij pas begin 2019 een curieus, Diablo-achtig uitstapje in Travis Strikes Again en zong zijn naam vooral rond als gewenste vechtersbaas voor Super Smash Bros. Ultimate. Tevergeefs overigens, al kan elke Switch-bezitter nu wel weer met hem aan de slag in zijn nieuwste (en, volgens Suda zelf, voorlopig laatste) grootste avontuur.

Daarin neem je het op tegen een legertje buitenaardse wezens, aangestuurd door antagonist Damon Riccitiello - niet geheel toevallig vernoemd naar voormalig EA-topman John Riccitiello, tegenwoordig vermeend misbruiker bij Unity en verantwoordelijk voor een persoonlijk trauma van Suda. Onderweg struikel je over dergelijke referenties: conversaties vinden plaats in een soort Twitch-chatschermen, Travis host met z’n beste vriend een soort videopodcast over het werk van filmregisseur Takashi Miike en vaker dan eens wordt komisch duidelijk dat Suda zelf recentelijk vooral van Rocky-films heeft genoten. Bovenal speelt hij om de haverklap met je verwachtingspatroon, iets waar vooral z’n grootste fans zowel aan gewend zijn als van kunnen genieten.

©GMRimport

Kwaadaardige superhelden

De bread and butter van No More Heroes bestaat uit het afwerken van tal van gevechten, waar je per supermotor naar afreist in een open spelwereld. Telkens neem je het eerst op tegen een aantal mindere goden om je te kwalificeren voor duels met eindbazen. Deze intergalactische kwaadaardige superhelden staan garant voor een spectaculaire confrontatie. Als Travis ga je ze allemaal te lijf met je lichtzwaard en een handvol power-ups. Wanneer je het gevechtssysteem eenmaal in de vingers hebt, wordt No More Heroes 3 al gauw een degelijke hack ‘n slash-game waarin combo’s prettig aan elkaar te rijgen zijn. Met diverse modificaties en upgrades kun je Travis’ vaardigheden nog iets meer naar je hand zetten, en om bepaalde eindbazen ook op hogere niveaus de baas te zijn, moet je van goeden huize komen.

Jammer genoeg ontbreken hier, in tegenstelling tot eerdere No More Heroes-titels, reguliere levels om voorafgaand aan eindbaasgevechten te doorlopen. De (steeds minimaal drie) confrontaties met groepjes zwakkere vijanden in krappe arena’s doen daardoor van tijd tot tijd repetitief aan, ook omdat de power-ups eigenlijk nooit fundamenteel veranderen. Het gevechtssysteem is wel degelijk uitgebreider dan voorheen, maar mist in vergelijking met vergelijkbare actiegames net wat diepgang. Gelukkig zorgen soms flauwe, doch vermakelijke minigames voor de nodige afwisseling, zoals grasmaaien, wegpiraten in Burnout-stijl tot schroot reduceren, verloren objecten in de open wereld zoeken en het verslaan van enorme vijanden in Travis’ Gundam-achtige pantserpak.

©GMRimport

Dat alles wordt wel wat grillig gepresenteerd. De gevechten komen over het algemeen soepel en spetterend in beeld met allerlei grafische effecten. Ook tussenfilmpjes blinken uit door komische animaties en een mix van visuele stijlen. Maar de open wereld speelt en oogt een stuk minder gepolijst: de besturing is houterig en de beeldverversing is daar gehalveerd tot een wiebelige dertig beeldjes per seconde, ondanks talrijke pop-in en een jammerlijk gebrek aan levendigheid. Die karigheid kenmerkte ook de originele No More Heroes uit 2007 op de Wii, hetzij met een achterliggende gedachte - nu komen Suda51 en zijn team Grasshopper Manufacture daarmee minder goed weg. De wilde electrorock-soundtrack is tof, maar mist jammer genoeg de iconische klanken waarop de eerste twee delen hevig leunden.

©GMRimport

Fijne fanservice

No More Heroes 3 is voor nieuwkomers overigens prima te spelen als een toffe, zij het vrij ruwe actiegame. Toch is het sterk aan te raden eerst de voorgaande delen te doorlopen, om daadwerkelijk te kunnen begrijpen wat er allemaal gaande is. De sterk getimede verrassingen, die het spel opwerpt wanneer je net denkt dat het wat voorspelbaar begint te worden, begrijp en waardeer je namelijk alleen goed met de nodige voorkennis. In plaats van vermoeiend vervreemdend ervaar je ze dan ook meer als fijne fanservice, vooral als verwijzingen binnen het ‘Sudaverse’ van de excentrieke Japanse gamemaker.

Daarbij moet wel gezegd dat niet echt wordt voortgeborduurd op de diepgang die Travis Touchdown als karakter meekreeg in Travis Strikes Again. Een gemiddelde doorloop van pakweg vijftien tot twintig uur zit weliswaar nog steeds vol gave, bizarre, hilarische en enkele emotionele momenten, maar Suda wil daarin duidelijk meer dat je lacht dan aan het denken gezet wordt. Antwoorden op al je vragen krijg je overigens niet: nooit wordt bijvoorbeeld uitgelegd waarom grote delen van de wereldkaart permanent onbereikbaar zijn, of waarom belangrijke personages eigenlijk in een bepaalde staat verkeren.

Wat dat betreft wordt No More Heroes 3 wat meer gedragen door de gameplay, omgeven door intrige en hilariteit, in navolging van bijvoorbeeld Suda’s zombieactiegame Lollipop Chainsaw. Zijn nieuwste werk is daarmee een indiegame vermomd als AAA-actiegame, die z’n eigen gewicht op het gebied van gameplay en graphics eigenlijk maar net weet te dragen, wellicht ook gezien het relatief kleine ontwikkelteam. Gelukkig maakt Suda’s eigenzinnige stijl een hoop goed, waardoor we kunnen spreken van een tof (voorlopig) afscheid van Travis Touchdown. Nota bene zonder gastoptreden in Super Smash Bros.

No More Heroes 3 is getest op Nintendo Switch en nu verkrijgbaar.

Bethesda doet The Elder Scrolls 4: Oblivion morgen officieel uit de doeken.

Dat heeft de uitgever aangekondigd. De remaster wordt uit de doeken gedaan in een livestream van het bedrijf die te volgen is via YouTube en Twitch. De stream begint om 17.00 uur Nederlandse tijd. Verder heeft de uitgever nog niets over de remaster bekendgemaakt.

Dat Oblivion Remastered eraan komt, komt geenszins uit de lucht vallen. De afgelopen tijd gingen er al veel geruchten en lekten er verschillende screenshots. Een chatgesprek dat een X-gebruiker met Xbox Support had, wees er zelfs op dat de game vandaag uit zou komen. Dat blijkt nu in ieder geval niet te kloppen. Journalist Jeff Grubb gaf aan dat de game deze week zou uitkomen. Of dat zo is, is nog niet bekend. Over een eventuele releasedatum is nog niets bekend.

Volgens geruchten draait The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered op Unreal Engine 5. Zes elementen zouden op de schop gaan, namelijk 'stamina', 'sneak', 'archery', 'hit reaction', blocking' en de user interface. Verder zou het staminasysteem minder frustrerend zijn voor spelers, zodat mensen minder snel nauwelijks kunnen bewegen doordat de stamina op is, en de interface zou moderner en mooier zijn gemaakt.

Tot slot zouden er duidelijkere effecten zijn wanneer spelers of npc's worden geraakt tijdens gevechten. De remake wordt waarschijnlijk ontwikkeld door Virtuos, dat ook aan de remake van Metal Gear Solid 3: Snake Eater werkt.

Het spel komt voor zover bekend uit op Xbox Series X en S, PlayStation 5 en pc.

Afgelopen week is een forse 2.0-update voor Lords of the Fallen uitgebracht door Hexworks.

Met de update worden er grote wijzigingen doorgevoerd aan de in 2023 uitkomen actie-rpg. Zo wordt geboekte progressie in de online-co-op nu door beide spelers gedeeld en is er een Friend Pass-systeem, waardoor een tweede speler mee kan doen zonder dat diegene de game heeft gekocht.

Ook zijn er diverse verbeteringen aangebracht aan de gevechten en het rondbewegen in de spelwereld, waardoor de gameplay beter aanvoelt. Aanvallen en ontwijkmanoeuvres voelen sneller en is er nu een knop waarmee gesprongen kan worden. Wanneer wapens vijanden raken, is de impact ook beter voelbaar, en de user interface is op de schop gegaan om het simpeler en duidelijker te maken. De tutorial is ook verbeterd.

Er wordt al geruime tijd gewerkt aan een vervolg op Lords of the Fallen, die voor zover bekend in 2026 moet verschijnen. Het origineel kan nu met fikse korting worden aangeschaft op pc, PS5 en Xbox Series-consoles.