343 Industries maakte geen grap toen het zei dat Halo Infinite een spirituele reboot moest worden. Als de eerste vier uren van Halo Infinite’s singleplayer ook maar een béétje representatief zijn voor de gehele game, dan hebben we te maken met de meest Halo-achtige game sinds Combat Evolved.

Terwijl Microsoft als verrassing plotseling de multiplayer van Halo Infinite uitbracht, konden wij al aan de slag met de singleplayer van het spel. Met de eerste vier missies welteverstaan, wat toevalligerwijs ook ongeveer vier uur duurde. Spoilers zul je in deze preview niet vinden. Wel wordt haarfijn uitgelegd waarom Infinite zó vertrouwd aanvoelt, en hoe de open wereld precies in elkaar steekt.

©GMRimport

Buitenaards mysterie

Op die open wereld moet je wel even wachten. Halo Infinite neemt namelijk eerst de tijd om het verhaal op te bouwen. Haast analoog aan Combat Evolved wordt de speler direct in het diepe gegooid. In de openingsscène zijn we getuige van een flinke strijd tussen de mensheid en The Banished, een nieuw verbond van vertrouwde vijanden. Maar zolang Chief nog ademt, is er natuurlijk nog hoop.

Achtergrondinformatie over The Banished of over Zeta Halo, de nieuwe ringwereld waar het spel zich afspeelt, hoef je dan nog niet te verwachten. Wederom neemt het spel naar voorbeeld van Combat Evolved de premisse aanvankelijk voor lief. Dat zorgt voor een intrigerende spanning. Terwijl je je eerste stappen zet in een typisch Forerunner-bouwsel en jezelf vergaapt aan het kille reflecterende metaal, geeft het spel je net genoeg ademruimte om even na te denken. Waar zijn we? Waarom zijn we hier? Wat willen The Banished? En wat is er gebeurd met Cortana? Zoveel buitenaards mysterie hebben we in Halo niet meer meegemaakt sinds we twintig jaar geleden voor het eerst voet op de ringwereld zetten en keken naar de omhoog buigende horizon. 

©GMRimport

Bekende vijanden, nieuwe vrienden

Tussen die verwondering door knallen we er lustig op los. Ze noemen zichzelf dan wel The Banished, maar uiteindelijk hebben we hier met dezelfde Elites, Brutes en Grunts te maken als vroeger. En dan bedoelen we écht vroeger. Vijanden zijn namelijk weer net zo spraakzaam en grappig als in de tijd dat Bungie nog verantwoordelijk was voor Halo. Vooral de Grunts kakelen erop los. Ze rennen jankend in paniek weg als je hun vriendjes afslacht, of jubelen van enthousiasme als ze jou een keer verslaan. De in Halo 4 geïntroduceerde Prometheans zijn, in ieder geval in de openingsuren, niet aanwezig en daar kunnen we niet echt rouwig om zijn.

Ondertussen wordt ook de nieuwe cast aan ons voorgesteld. The Pilot, de piloot die we al vaker in trailers voorbij zagen komen, en The Weapon, een nieuwe AI, vullen Master Chief’s persoonlijkheid geweldig aan. The Pilot is gefrustreerd, angstig en wil het liefst zo ver als mogelijk van Zeta Halo vandaan gaan. The Weapon is onbevangen en naïef. En Chief? Chief is Chief. Koel, berekenend. Maar ook incompleet en beschadigd, letterlijk en figuurlijk. Chief heeft veel meegemaakt en verloren, en dat is te zien. Zelfs met zijn imposante Mjolnir-pantser, dat vol kleine beschadigingen en plekken zit, oogt hij bij vlagen vermoeid of zelfs verdrietig. We willen Halo zeker niet vergelijken met The Last of Us of God of War, maar Chief voelt complexer dan ooit. Samen met The Pilot en The Weapon vormt hij dan ook een divers team, dat voor een immense taak staat: overleven op Zeta Halo.

©GMRimport

Semi-open wereld

Want zodra de schaakstukken allemaal op hun plaats staan, gaat er een wereld voor je open. Zeta Halo voelt als een natuurlijke evolutie van het eerste level op de ringwereld in Combat Evolved. Het is geen echt compleet open wereld waarin je kunt gaan en staan waar je wil; het is immers oorlog. De ringwereld is bezet door The Banished, die overal basissen en kampen hebben. Ook zijn er nog her en der plukjes Marines te vinden.

De Master Chief kan deze Marines redden en basissen veroveren om de ringwereld stukje bij beetje te claimen. Deze Forward Operating Bases (FOBs) doen dan ook meteen dienst als fast-travelpunt, en je kunt er voertuigen of wapens laten spawnen. Daarnaast zijn er grotere forten waar iets meer verhaal omheen wordt verteld, alsmede ‘High Value Targets’, een soort mini-eindbazen die een tof wapen opleveren. Tot slot zijn er nog wat items te verzamelen, zoals Spartan Cores waar je tools als de Grappleshot mee verbetert, en cosmetische items voor de multiplayer.

Hoewel er in het eerste gebied maar een handvol van dit soort zijactiviteiten te vinden zijn, krijgen we wel meteen flashbacks naar Assassin’s Creed. De kans is aanwezig dat deze activiteiten na een paar keer generiek gaan aanvoelen. Tegelijkertijd wordt al meteen duidelijk dat Halo Infinite de (potentiële) sleur doorbreekt met verhaalmissies. Voor de eerstvolgende verhaalmissie gaat de open wereld bijna naadloos over in een meer afgesloten omgeving. Deze missie is aanmerkelijk actievoller en zorgvuldiger gearrangeerd dan de basissen die we vlak daarvoor nog hadden veroverd.

©GMRimport

Deze wisselwerking doet misschien nog het meest denken aan Halo 3: ODST, waar de straten van New Mombasa niet echt dienst deden als open wereld, maar meer als een hub tussen de missies. Zeta Halo doet bovendien nog in een ander opzicht denken aan New Mombasa. Het is namelijk niet zomaar een zandbak om in rond te klooien: de open wereld bepaalt mede de sfeer van het spel.

Je vindt bijvoorbeeld gecrashte reddingsschepen en uitgebrande Warthogs, maar ook de ring zelf is zichtbaar beschadigd. Overal ligt de hexagonale fundering van de ring bloot. Als Halo-fan wil je weten wat hier heeft plaatsgevonden en wat er met de bemanning van de Infinity is gebeurd. Gelukkig zijn er in de spelwereld tal van audiologs te vinden om daar beetje bij beetje achter te komen.

Maar het is ook te merken dat 343 Industries geen expert is in het maken van open werelden. Je hebt tijdens het ‘free roamen’, voor zover je het zo kunt noemen, bijvoorbeeld geen minimap of kompas tot je beschikking. Daardoor verdwalen we relatief vaak en moeten we iets te vaak via het menu de grotere kaart raadplegen. Dat haalt de vaart er een beetje uit.

Halo’s wederopstanding

Het risico bestaat dat Halo Infinite teveel tegelijkertijd probeert. Blijft de menselijkheid van The Pilot en The Weapon overeind als je tussendoor alleen maar loopt te klooien in de open wereld? En hoelang blijft het leuk om kampen met Banished uit te roeien? Aan de andere kant is dat alles niet compleet nieuw voor de reeks. Infinite combineert de mystiek van Combat Evolved met de hubwereld van ODST. We bespeuren zelfs een vleugje Reach tijdens de verhaalmissies, waarin tussen de actie door veel aandacht is voor de interpersoonlijke relaties van de hoofdrolspelers.

Een groter compliment kunnen we Halo Infinite in dit stadium haast niet geven. Het doet immers juist níet denken aan Halo 4 en 5, maar combineert elementen uit de hoogtijdagen van de serie. Is dit dan eindelijk de wederopstanding van de serie? De rechtmatige erfgenaam van de Bungie‘s Halo? Op 8 december weten we het zeker.

Halo Infinite verschijnt op 8 december voor Xbox One, Xbox Series X en S en PC. Voor deze preview hebben we op een Xbox Series X gespeeld.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."