Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2021 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over de spellen die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze hebben gemaakt. Vandaag: Lars met Halo Infinite.

En toen was er alweer een jaar voorbij. Wat is er de afgelopen 365 dagen nou eigenlijk helemaal gebeurd? Ik zou het je werkelijk waar niet kunnen navertellen. Dit jaar en het jaar ervoor zijn versmolten tot een vergeetbare waas, waarin 1 januari slechts een arbitraire scheidingslijn vormt. Veel significanter voor mij was de dag dat ik eindelijk kon beginnen aan Halo Infinite.

©GMRimport

Anekdotes doen de game tekort 

Ik raak maar niet uitgepraat over hoe heerlijk en sierlijk die game speelt. Iedere schermutseling is weer anders. Woorden schieten tekort om die sensatie goed te omschrijven. Hoewel ik vrijwel ieder potje wel weer een chaotische anekdote kan optekenen, doet er geen een recht aan wat er allemaal gebeurt. Het is in ieder geval telkens weer een volstrekte verrassing wat zich gaat voltrekken op het scherm.

Dat is voor mij doorslaggevend. Ik wil mijn tijd niet investeren in een multiplayer waarin de enige beloning komt in de vorm van cosmetische items. Dat is een soort piramideschema: je investeert tijd in iets waar je vervolgens alleen maar wat aan hebt als je er nog meer tijd in steekt. Ik speel voor de good times en juist dat levert Halo Infinite, iedere keer weer. De ene keer in de vorm van een verrassende kill, dan wordt er weer een vlag in de slotseconden veroverd, en weer een andere keer domineert mijn team in Stockpile. Ik heb al meerdere keren tegen m’n televisie zitten schreeuwen van opwinding. Dat gebeurt me zelfs bijna nooit bij de Champions Leaguewedstrijden van Ajax. 

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Zo’n verslingerende multiplayer kon wat mij betreft bovendien niet op een beter moment komen. Sinds de teloorgang van het voetbalgenre miste ik namelijk een game die je even vlug kan spelen. Even een potje voor het slapen gaan. Al blijft het natuurlijk nooit bij één potje. Want als je verliest, wil je nog een keer om te winnen. En als je wint, wil je nog een keer winnen. Zo werken die dingen nou eenmaal. 

Zeta Halo afstruinen

Tegelijkertijd vind ik het óók heerlijk om in de singleplayercampagne rond te struinen. Voor de review speelde ik de singleplayer al twee keer uit. De eerste keer was op Heroic, waarbij ik ook veel zijmissies meepakte om een goed en compleet beeld van de game te krijgen. Vervolgens had ik nog tijd om ‘m nogmaals op Normal te spelen. Zo kon ik op mijn gemak het verhaal doorlopen. Inmiddels ben ik alweer voor de derde keer aan de campagne begonnen, dit keer op Legendary met het voornemen elke steen om te keren. 

Het fijne is dat Halo Infinite eigenlijk alleen maar leuker wordt op de hogere moeilijkheidsgraden. Juist die vloeiende gameplay komt dan nog beter tot zijn recht. De explosieve Plasma Coils zijn nóg waardevoller, een actie met de Grappleshot kan letterlijk het verschil maken tussen leven en dood en welgemikte headshots met de Sidekick (ik wil trouwen met dat wapen) zijn nóg bevredigender. Het is voor mij traditie om Halo op Legendary te spelen, maar ik denk oprecht dat ik er nog niet eerder zó van genoot.

©GMRimport

✔️

Daarmee vinkt Halo Infinite een heleboel vakjes af die stuk voor stuk op zichzelf al een flinke prestatie zijn. Ik speel over het algemeen weinig multiplayergames, meestal omdat ik niet genoeg tijd heb om er echt in te (willen) investeren. Maar Halo Infinite blijf ik spelen. Ik speel ook zelden singleplayercampagnes meerdere keren. Er ligt immers altijd wel weer een volgende game op de stapel, dus dan speel ik liever iets nieuws. Maar Halo Infinite speel ik nu al voor de derde keer. 

Daarnaast kan ik me niet heugen dat ik de drang voelde om elke vierkante centimeter van een map te verkennen, audiologs te verzamelen en easter eggs te zoeken. Ik denk dat dat voor het laatst is geweest ten tijde van Vice City en San Andreas. De oorspronkelijke releases dan, niet dat misbaksel van een remaster. Toch doe ik precies dat in Infinite. En dan tot slot: een game waarvan ik zowel de multiplayer als de singleplayer met veel plezier fanatiek speel? Dat is niet meer gebeurd sinds… tja, geen idee? Überhaupt nooit, vermoed ik.

©GMRimport

343 Industries zet daarmee écht iets knaps neer. Natuurlijk kun je van alles verzinnen om het spel te hekelen. Er is geen co-op, er hadden op lancering al meer playlists beschikbaar moeten zijn, de

schetste een heel ander beeld, en ga zo maar door. Maar kijk nou eens naar wat die studio wél heeft afgeleverd: een game met zowel een dijk van een singleplayer, als een ontzettend toffe multiplayer. Dat zien we tegenwoordig echt nog maar zelden. Dat zet Halo Infinite voor mij eenzaam aan de top dit jaar.

Halo Infinite is verkrijgbaar op Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Lees hier de recensie van Gamer.nl.

Age of Empires 2: Definitive Edition is mogelijk de volgende Microsoft-game die de overstap maakt naar PlayStation-consoles.

Op de subreddit van Age of Empires 2 werd door een oplettende speler een afbeelding geplaatst. Daarop zijn PlayStation-logo's te zien bij twee spelers in een multiplayer-lobby. De game is echter nooit uitgekomen voor PlayStation, dus het zou mogelijk om testers kunnen gaan.

Age of Empires 2: Definitive Edition verscheen in 2019 voor pc, maar kwam vorig jaar ook uit op Xbox-consoles. Het is een van de games die eerder dit jaar in geruchten genoemd werden en waarvan Microsoft zou overwegen om ze op andere platforms uit te brengen. Tot nu toe is een overstap naar PlayStation echter nooit bevestigd.

Bij die geruchten van journalist Tom Warren werd ook een remake van de eerste Halo-game genoemd, die mogelijk ook naar PlayStation-consoles zou komen. Andere games die volgens Warren overwogen worden voor een multiplatformrelease, zijn Starfield, Senua's Saga: Hellblade 2 en Age of Mythology. Hij meldde daarnaast dat Gears 6, Fable en South of Midnight vooralsnog niet worden overwogen voor een multiplatformrelease.

BioWare heeft aangegeven dat fans geen groot nieuws hoeven te verwachten op Mass Effect-dag.

Komende donderdag is het 7 november, wat de afgelopen jaren is uitgegroeid tot Mass Effect-dag. Het is een verwijzing naar N7, een speciale eenheid binnen het leger van de System Alliance in de gamewereld.

Ontwikkelaar BioWare heeft echter aangegeven dat er dit jaar weinig nieuws te verwachten valt. Dat heeft alles te maken met het feit dat de studio net hun nieuwste game heeft uitgebracht, Dragon Age: The Veilguard. Ongetwijfeld wil de ontwikkelaar zichzelf niet voor de voeten rijden.

"We hopen dat iedereen geniet van hun tijd in Dragon Age: The Veilguard", schrijft BioWare op X. "Over een paar dagen is het N7 Day, en dit jaar wordt stiller vanwege de release." De studio geeft wel aan dat ze iets zullen doen voor de speciale dag, maar dat het niets groots zal zijn. "Maar kom wel terug voor iets leuks!"

Vorig jaar werd er tijdens N7 Day een korte teaser getoond voor het aankomende Mass Effect 5. Onlangs werd nog bekend dat het nieuwe deel een realistische stijl zal aanhouden, in tegenstelling tot het nieuwste deel in de Dragon Age-serie.