Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2021 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over de spellen die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze hebben gemaakt. Vandaag: Lars met Halo Infinite.

En toen was er alweer een jaar voorbij. Wat is er de afgelopen 365 dagen nou eigenlijk helemaal gebeurd? Ik zou het je werkelijk waar niet kunnen navertellen. Dit jaar en het jaar ervoor zijn versmolten tot een vergeetbare waas, waarin 1 januari slechts een arbitraire scheidingslijn vormt. Veel significanter voor mij was de dag dat ik eindelijk kon beginnen aan Halo Infinite.

©GMRimport

Anekdotes doen de game tekort 

Ik raak maar niet uitgepraat over hoe heerlijk en sierlijk die game speelt. Iedere schermutseling is weer anders. Woorden schieten tekort om die sensatie goed te omschrijven. Hoewel ik vrijwel ieder potje wel weer een chaotische anekdote kan optekenen, doet er geen een recht aan wat er allemaal gebeurt. Het is in ieder geval telkens weer een volstrekte verrassing wat zich gaat voltrekken op het scherm.

Dat is voor mij doorslaggevend. Ik wil mijn tijd niet investeren in een multiplayer waarin de enige beloning komt in de vorm van cosmetische items. Dat is een soort piramideschema: je investeert tijd in iets waar je vervolgens alleen maar wat aan hebt als je er nog meer tijd in steekt. Ik speel voor de good times en juist dat levert Halo Infinite, iedere keer weer. De ene keer in de vorm van een verrassende kill, dan wordt er weer een vlag in de slotseconden veroverd, en weer een andere keer domineert mijn team in Stockpile. Ik heb al meerdere keren tegen m’n televisie zitten schreeuwen van opwinding. Dat gebeurt me zelfs bijna nooit bij de Champions Leaguewedstrijden van Ajax. 

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Zo’n verslingerende multiplayer kon wat mij betreft bovendien niet op een beter moment komen. Sinds de teloorgang van het voetbalgenre miste ik namelijk een game die je even vlug kan spelen. Even een potje voor het slapen gaan. Al blijft het natuurlijk nooit bij één potje. Want als je verliest, wil je nog een keer om te winnen. En als je wint, wil je nog een keer winnen. Zo werken die dingen nou eenmaal. 

Zeta Halo afstruinen

Tegelijkertijd vind ik het óók heerlijk om in de singleplayercampagne rond te struinen. Voor de review speelde ik de singleplayer al twee keer uit. De eerste keer was op Heroic, waarbij ik ook veel zijmissies meepakte om een goed en compleet beeld van de game te krijgen. Vervolgens had ik nog tijd om ‘m nogmaals op Normal te spelen. Zo kon ik op mijn gemak het verhaal doorlopen. Inmiddels ben ik alweer voor de derde keer aan de campagne begonnen, dit keer op Legendary met het voornemen elke steen om te keren. 

Het fijne is dat Halo Infinite eigenlijk alleen maar leuker wordt op de hogere moeilijkheidsgraden. Juist die vloeiende gameplay komt dan nog beter tot zijn recht. De explosieve Plasma Coils zijn nóg waardevoller, een actie met de Grappleshot kan letterlijk het verschil maken tussen leven en dood en welgemikte headshots met de Sidekick (ik wil trouwen met dat wapen) zijn nóg bevredigender. Het is voor mij traditie om Halo op Legendary te spelen, maar ik denk oprecht dat ik er nog niet eerder zó van genoot.

©GMRimport

✔️

Daarmee vinkt Halo Infinite een heleboel vakjes af die stuk voor stuk op zichzelf al een flinke prestatie zijn. Ik speel over het algemeen weinig multiplayergames, meestal omdat ik niet genoeg tijd heb om er echt in te (willen) investeren. Maar Halo Infinite blijf ik spelen. Ik speel ook zelden singleplayercampagnes meerdere keren. Er ligt immers altijd wel weer een volgende game op de stapel, dus dan speel ik liever iets nieuws. Maar Halo Infinite speel ik nu al voor de derde keer. 

Daarnaast kan ik me niet heugen dat ik de drang voelde om elke vierkante centimeter van een map te verkennen, audiologs te verzamelen en easter eggs te zoeken. Ik denk dat dat voor het laatst is geweest ten tijde van Vice City en San Andreas. De oorspronkelijke releases dan, niet dat misbaksel van een remaster. Toch doe ik precies dat in Infinite. En dan tot slot: een game waarvan ik zowel de multiplayer als de singleplayer met veel plezier fanatiek speel? Dat is niet meer gebeurd sinds… tja, geen idee? Überhaupt nooit, vermoed ik.

©GMRimport

343 Industries zet daarmee écht iets knaps neer. Natuurlijk kun je van alles verzinnen om het spel te hekelen. Er is geen co-op, er hadden op lancering al meer playlists beschikbaar moeten zijn, de

schetste een heel ander beeld, en ga zo maar door. Maar kijk nou eens naar wat die studio wél heeft afgeleverd: een game met zowel een dijk van een singleplayer, als een ontzettend toffe multiplayer. Dat zien we tegenwoordig echt nog maar zelden. Dat zet Halo Infinite voor mij eenzaam aan de top dit jaar.

Halo Infinite is verkrijgbaar op Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Lees hier de recensie van Gamer.nl.

Bethesda doet The Elder Scrolls 4: Oblivion morgen officieel uit de doeken.

Dat heeft de uitgever aangekondigd. De remaster wordt uit de doeken gedaan in een livestream van het bedrijf die te volgen is via YouTube en Twitch. De stream begint om 17.00 uur Nederlandse tijd. Verder heeft de uitgever nog niets over de remaster bekendgemaakt.

Dat Oblivion Remastered eraan komt, komt geenszins uit de lucht vallen. De afgelopen tijd gingen er al veel geruchten en lekten er verschillende screenshots. Een chatgesprek dat een X-gebruiker met Xbox Support had, wees er zelfs op dat de game vandaag uit zou komen. Dat blijkt nu in ieder geval niet te kloppen. Journalist Jeff Grubb gaf aan dat de game deze week zou uitkomen. Of dat zo is, is nog niet bekend. Over een eventuele releasedatum is nog niets bekend.

Volgens geruchten draait The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered op Unreal Engine 5. Zes elementen zouden op de schop gaan, namelijk 'stamina', 'sneak', 'archery', 'hit reaction', blocking' en de user interface. Verder zou het staminasysteem minder frustrerend zijn voor spelers, zodat mensen minder snel nauwelijks kunnen bewegen doordat de stamina op is, en de interface zou moderner en mooier zijn gemaakt.

Tot slot zouden er duidelijkere effecten zijn wanneer spelers of npc's worden geraakt tijdens gevechten. De remake wordt waarschijnlijk ontwikkeld door Virtuos, dat ook aan de remake van Metal Gear Solid 3: Snake Eater werkt.

Het spel komt voor zover bekend uit op Xbox Series X en S, PlayStation 5 en pc.

Afgelopen week is een forse 2.0-update voor Lords of the Fallen uitgebracht door Hexworks.

Met de update worden er grote wijzigingen doorgevoerd aan de in 2023 uitkomen actie-rpg. Zo wordt geboekte progressie in de online-co-op nu door beide spelers gedeeld en is er een Friend Pass-systeem, waardoor een tweede speler mee kan doen zonder dat diegene de game heeft gekocht.

Ook zijn er diverse verbeteringen aangebracht aan de gevechten en het rondbewegen in de spelwereld, waardoor de gameplay beter aanvoelt. Aanvallen en ontwijkmanoeuvres voelen sneller en is er nu een knop waarmee gesprongen kan worden. Wanneer wapens vijanden raken, is de impact ook beter voelbaar, en de user interface is op de schop gegaan om het simpeler en duidelijker te maken. De tutorial is ook verbeterd.

Er wordt al geruime tijd gewerkt aan een vervolg op Lords of the Fallen, die voor zover bekend in 2026 moet verschijnen. Het origineel kan nu met fikse korting worden aangeschaft op pc, PS5 en Xbox Series-consoles.