Voorspel: The Last of Us: Part 2 is op z'n best als de kleren uitgaan
Toen de eerste gameplay van The Last of Us: Part 2 werd onthuld tijdens E3 2018, bleef men er maar over doorpraten. Hoofdpersonage Ellie kust in de trailer een andere vrouw en het internet was te klein voor alle boze gamers die zich daar aan stoorden. Nu is de game uit en is het tijd om te kijken waar die kus toe leidt.
Pas op: dit artikel bevat flinke spoilers over The Last of Us: Part 2
De vrouw die Ellie kust in de beroemde trailer heet Dina en hun band heeft een grote rol in The Last of Us: Part 2. Ellie gaat op pad om wraak te nemen en Dina gaat zonder vragen te stellen mee. De relatie tussen de twee is nog pril, maar ze groeien langzaam dichter naar elkaar toe. Ze flirten terwijl ze infected door het hoofd schieten en noemen elkaar liefkozend 'babe'.
Uiteindelijk was de kus in die vroege trailer een voorbode voor een van de belangrijkste thema's in de game: intimiteit. In een wereld waar alles op spanning staat, kan het namelijk lastig zijn om anderen te vertrouwen en toe te laten.
©GMRimport
De kleren gaan uit
In een eerdere aflevering van Voorspel schreven we al over hoe moeilijk het is om aanraking realistisch te laten ogen in games. Voornamelijk zoenen ziet er meestal extreem ongemakkelijk uit, omdat polygonen gewoon door elkaar heen gaan. The Last of Us 2 neemt gigantische stappen op dat vlak. Niet alleen het zoenen, maar elke aanraking tussen personages oogt realistisch.
In een van de mooie vroege momenten van de game liggen Ellie en Dina in hun ondergoed te praten over elkaars littekens. Het is een zeer intiem en kwetsbaar moment vol aanrakingen, maar ook mogelijke trauma's die omhoog komen.
Nog beter wordt het wanneer er in beeld kleren worden uitgetrokken. Met name de keer dat Dina het shirt van Ellie uittrekt en je als speler haar rug vol wonden ziet. Het is niet alleen technologisch indrukwekkend om een shirt realistisch van een lichaam te zien worden getrokken. De scène toont een kwetsbaarheid en intimiteit zoals je zelden in games ziet. Het shirt wordt niet uitgetrokken voor seks: een omhelzing en een kus in de nek is op dat moment genoeg.
©GMRimport
Pride
De relatie tussen Ellie en Joel gaat stroever. Zodra Ellie erachter komt wat Joel aan het eind van de eerste game heeft gedaan, is ze woest. Ze wil niets meer met hem te maken hebben. Toch is aan het eind van The Last of Us: Part 2 te zien hoe hun relatie mogelijk toch weer goed had kunnen komen. Deels doordat Joel leert over dat Ellie op vrouwen valt en daar goed op reageert.
De game heeft meerdere ijzersterke flashbacks over de relatie tussen dit duo na de gebeurtenissen van het eerste deel. Een van de dingen die de game laat zien is dat Ellie het jarenlang lastig vindt om bij Joel uit de kast te komen. Zelfs terwijl Joel maar blijft plagen dat een van de kerels in het dorp waar ze wonen interesse in Ellie lijkt te hebben.
Een leuk detail in de game is dat Ellie en Dina langs de regenboogzebrapaden in Seattle lopen. In dat gebied zijn tevens veel Pride-vlaggen te zien, gescheurd en vol gaten. Zoals Pride-evenementen in de echte wereld dit jaar zijn geannuleerd in verband met het coronavirus, zorgt de infectie er in The Last of Us 2 voor dat Ellie niet trots kan zijn op haar identiteit. Dat heeft ze wel nodig. Niet alleen krijgt Ellie nare reacties van anderen. Ze vindt het dus ook lastig om uit de kast te komen bij degene die het dichtst bij haar staan.
©GMRimport
Live, Laugh, Lev
Een van de interessante nieuwe personages in dit deel is Lev, een transgender jongen die een vriendschap ontwikkelt met Abby. Het personage heeft flink wat kritiek gekregen. Niet enkel de voorspelbare opmerkingen van gamers die roepen dat het toevoegen van een trans personage een bepaalde agenda vertegenwoordigd. Ook vanuit de trans gemeenschap klinkt kritiek, onder andere omdat het personage praktisch puur uit lijden bestaat.
Lev is verbannen uit zijn gemeenschap, omdat hij trans is. Hij noemt deze transformatie zelf het afscheren van zijn haar, maar het is natuurlijk zoveel meer. De rol die Lev in zijn gemeenschap zou krijgen werd voor hem bepaald. Hij zou een echtgenote en moeder moeten worden, zonder dat hij er iets over te zeggen heeft.
Het eerst moment dat hij mensen van zijn gemeenschap tegenkomt, roepen ze direct zijn deadname. De deadname is de naam die bij de geboorte is gegeven, maar waar trans mensen zich niet meer mee identificeren. Die naam noemen kan traumatiserend zijn. Wat Lev vervolgens allemaal meemaakt is de ene klap na de ander.
Het lijkt alsof populaire cultuur eerst het lijden van queer personages moet behandelen, voordat deze personages gewoon kunnen bestaan. Toch is Lev een van de weinige voorbeelden van een daadwerkelijk uitgewerkt transgender personage in games. En hij wordt gespeeld door een trans man, zoals het hoort. Ook is zijn relatie met Abby waarin ze steeds meer over zichzelf durven te vertellen een van de mooiste elementen van deze game.
©GMRimport
LGBTQ+
The Last of Us: Part 2 doet verder weinig met de specifieke queer thema's, maar dat is oké. Vier jaar geleden schreven we in de eerste aflevering van Voorspel nog hoe belangrijk prominente seksuele diversiteit is. The Last of Us 2 bevat niet alleen een onmisbaar lesbisch hoofdpersonage, maar ook een biseksuele vrouw en een transgender man in zeer belangrijke rollen.
Er wordt hier en daar gedaan alsof de game-industrie nu eindelijk openstaat voor dit soort personages. Ik denk dat één goed voorbeeld niet direct iets zegt over de volledige industrie. Maar dat er nu een big budget AAA-game bestaat met drie personages die drie letters uit 'LHBT' vertegenwoordigen, is heel tof. En dat die personages ook nog eens goed zijn uitgewerkt en verrassend genoeg stuk voor stuk niet doodgaan? Dat is waanzinnig!
