Toen Pokémon aan het einde van de jaren negentig in de Westerse wereld een ongekende rage voortbracht, gingen velen er van uit dat deze bevlieging van korte duur zou zijn. Wie vandaag de dag een willekeurig schoolplein bezoekt zou haast zeggen dat de tijd sindsdien heeft stilgestaan. Pokémon is namelijk springlevend en in 2019 nog net zo relevant als twintig jaar geleden.

Door deze populariteit en het ongekende succes van de Nintendo Switch was het aftellen totdat we een nieuwe Pokémon-game op deze veelzijdige spelcomputer mochten verwelkomen. Na voorproefjes in de vorm van Pokémon Let’s Go Pikachu en Let’s Go Eevee is het de taak van Pokémon Sword en Shield om de huidige Nintendo-hardware van een volwaardig Pokémon-avontuur te voorzien. Dat avontuur is er één dat zich zeker heeft laten inspireren door het succes van Pokémon Go en de eerdere Switch-titels, maar dan mét alle vertrouwde elementen van vroeger.

©GMRimport

Vertrouwd, maar net iets beter

De kern van de serie is in Pokémon Sword en Shield dan ook onveranderd: als kersverse pokémon-trainer trek je erop uit om zoveel mogelijk toffe wezentjes aan je verzameling toe te voegen en op te voeden in een poging het samen tot pokémon-meester te schoppen. Om die titel te behalen moet je kampioen van de Pokémon League worden en daarvoor moet je weer eerst acht bijzonder getalenteerde gymleiders verslaan. Deze verhaallijn is al zo oud als de serie zelf – niets nieuws onder de zon dus. Tijdens je reis door de nieuwe Galar-regio staat deze tocht naar de kampioenstitel echter meer centraal dan voorheen.

Dat levert dan ook een bijzonder prettig gestroomlijnde ervaring op. Met één enkel doel voor ogen is er opeens merkbaar meer ruimte voor vrije verkenning en het ontdekken van de vele Pokémon die overal in de wereld te vinden zijn. Tevens zijn er vele kleine verbeteringen toegevoegd die er voor zorgen dat je avontuur niet nodeloos wordt onderbroken, tenzij je daar zelf voor kiest. Zo zijn er geen speciale vaardigheden nodig om irritante wegversperringen te omzeilen - ook al komt het hier en daar nog steeds voor dat het spel je verplicht de goede kant op wijst. In elke Pokémon-center kun je zonder verdere voorwaarden je pokémon een nieuwe naam geven, aanvallen laten vergeten of juist weer laten herinneren. Voor het wisselen van teamleden hoef je daar dit keer dan juist weer niet naar toe. Nu kun je je pokémon op elk gewenst moment omwisselen vanuit het hoofdmenu. Hetzelfde geld overigens voor het terugreizen naar eerder bezochte gebieden.

Ook wat betreft het kweken en trainen van Pokémon wordt het spelers dit keer makkelijker gemaakt. Veel van de diepgaandere elementen die voorheen verscholen zaten achter onduidelijke spelmechanieken zijn nu veel toegankelijker. De meeste spelers zullen hier weinig van merken, maar voor liefhebbers van het competitieve element van Pokémon is het een verademing dat aspecten zoals abilities, natures en individual values nu ontzettend eenvoudig aan te passen zijn.

Gotta catch ‘em all...

Al die kleine verbeteringen komen de ervaring enorm ten goede, maar zijn ondergeschikt aan de magie van de spelwereld en de fantastische monstertjes die er in te vinden zijn. Het gevoel een grote wereld te mogen ontdekken, waar in elk bos en op elke vlakte weer nieuwe, onbekende wezens opduiken, is tijdloos. In Pokémon Sword en Shield zit het wat dit betreft wel goed. De Galar-regio is een gebied waarvan de vormgeving en folklore duidelijk zijn gebaseerd op het Verenigd Koninkrijk. Dat betekent dat je je tijdens je reis begeeft door industriële gebieden, grasvlaktes vol met schapen – pardon, Wooloo - en glooiende heuvellandschappen die ieder op indrukwekkende en geheel karakteristieke wijze in beeld worden gebracht.

De pokémon die dit idyllische eiland bevolken zijn eveneens geïnspireerd door de natuur of legendes die we met onze overzeese buren associëren. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de eerdergenoemde Wooloo, een aandoenlijk schaapje, of de misschien nog wel liever Yamper, die sprekend lijkt op een Welsh corgi. Met bijpassende nieuwsgierigheid drentelen deze beestjes door de grasvelden van Galar, waar spelers ze al van veraf kunnen zien lopen. Door pokémon op deze manier in het spel te verwerken voelen ze veel meer als een organisch deel van de spelwereld.

Naast normale flora en fauna zijn er ook pokémon te vinden die zijn gebaseerd op eenhoorns, kobolden en andere bovennatuurlijke wezens. Het grote merendeel van deze nieuwe ontwerpen is zeer geslaagd. Zowel de pokémon als de Galar-regio zelf zijn de onbetwiste sterren van de games. Met zoveel leuke ontwerpen is het haast onmogelijk om je slechts tot een zestal pokémon te beperken, al helemaal wanneer de uitstekende balans waarmee nieuwe gezichten en oude bekenden door de spelwereld zijn verspreid ervoor zorgen dat elke route of nieuw gebied weer iets nieuws en onverwachts biedt.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

…Nou ja, bijna dan

Ondanks het feit dat er boordevol bekende pokémon de revue passeren, is er toch een redelijke kans dat je persoonlijke favorieten ontbreken. In Galar is er klaarblijkelijk geen ruimte voor meer dan achthonderd verschillende wezens, waardoor een groot deel van de welbekende Pokédex aan het einde van het spel ongevuld blijft. Tijdens het spelen vormt dit geen probleem: er zitten alsnog zoveel verschillende pokémon in en het is fijn dat op deze manier de nieuwe wezens ook de kans krijgen om te schitteren. Het is daarnaast ook niet bepaald een nieuwe ontwikkeling: in eerdere spelwerelden van de serie was de set inheemse pokémon ook telkens beperkt. Pas na het doorlopen van de verhaallijn ontgrendelde je de mogelijkheid je Pokédex uit te breiden, vaak door middel van het overzetten van Pokémon uit eerdere spellen.

Maar het is juist door het ontbreken van die laatste mogelijkheid dat menig fan al voor de release van het spel in rep in roer werd gebracht. Game Freak heeft al bekendgemaakt dat ook in een later stadium het overzetten van Pokémon uit andere spellen niet mogelijk wordten dat de beschikbare Pokédex daadwerkelijk beperkt blijft tot wat je tijdens je avontuur tegen het lijf kunt lopen. Dat is een behoorlijke domper voor een game uit 2019, waarvan je mag verwachten dat er tal van mogelijkheden zijn om in deze behoefte te voorzien. Onoverkomelijk is het niet, maar het geeft een onprettige nasmaak aan een game die ondanks zijn onmiskenbare charme op technisch vlak gebied al niet een hoogvlieger is.

©GMRimport

Babystapjes

Game Freak weet met Pokémon Sword en Shield wel een prima Pokémon-avontuur af te leveren, maar slaagt er niet in wezenlijke vernieuwingen aan te brengen. De spellen mogen dan uitkomen op de Switch, toch voelen ze een beetje aan als veredelde 3DS-titels. Pokémon hebben bijvoorbeeld nog steeds halfslachtige gevechtsanimaties en steden zijn vaak wat leeg en stil. Een van de voornaamste nieuwe speltoevoegingen, het Dynamax-systeem, weet ook weinig indruk te maken. Pokémon kunnen alleen in bepaalde gevechten Dynamax activeren, waarna ze reusachtig en veel krachtiger worden. Hoewel dit maar drie beurten duurt, is de toename in kracht is absoluut significant. Door het te negeren schiet je jezelf dus in de voet. Dat is interessant voor gevechten, maar spreekt verder niet tot de verbeelding. Pokémon worden – op enkele specifieke uitzonderingen na – alleen maar heel groot en dat is vooral suf. Na de introductie van Mega-evoluties en Z-Moves voelt dit echt als een tegenvaller.

De Wild Area is wat dat betreft een stuk geslaagder. Het gebied functioneert als een soort vrij toegankelijke Safari Zone waar veel te verkennen valt en allerlei zeldzame en continue wisselende pokémon te vinden zijn. Het gevoel van vrijheid en de mogelijkheid om hier telkens terug te keren en iets nieuws te vinden is een welkome verfrissing. De Wild Area is echter alsnog relatief klein en op visueel vlak ook niet heel gevarieerd, waardoor het er alle schijn van heeft dat het slechts een experiment is om een echte open wereld aan een Pokémon-game toe te voegen. Binnen de Pokémon-franchise gaat alles nou eenmaal met babystapjes. Game Freak acht de serie duidelijk nog niet helemaal klaar voor een daadwerkelijke open wereld, maar wellicht is de Wild Area een mooie voorzet voor de toekomst.

©GMRimport

Onverminderd fascinerend

Als de ontwikkelaars net iets meer aandacht hadden besteed aan de afwerking van hun nieuwe ideeën, dan hadden Pokémon Sword en Shield zomaar de ultieme Pokémon-games kunnen zijn. In de huidige vorm grijpen de spellen echter naast die titel. Dat zegt overigens meer over de kwaliteit van de serie in zijn algemeen, want tenslotte gaat het nog steeds om ontzettend vermakelijke spellen. De technische onvolmaaktheden en het gebrek aan echte vernieuwing storen gelukkig nauwelijks. Uiteindelijk gaat Pokémon immers om het verzamelen van toffe, lieve, stoere of koddige monstertjes die onze harten weten te stelen - en daarin zijn Pokémon Sword en Shield onverminderd fascinerend.

Pokémon Sword en Shield zijn vanaf 15 november beschikbaar op Nintendo Switch. Voor deze review is Pokémon Shield gespeeld.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Nintendo heeft de soundtrack van de SNES-game Super Mario Kart toegevoegd aan de Nintendo Music-app.

De soundtrack bestaat uit 37 nummers die samen 33 minuten beslaan. Super Mario Kart is de eerste game in de gigantisch populaire kartracefranchise. Een van de meest recente delen, Mario Kart 8 Deluxe, is de bestverkochte Switch-game.

Vorig jaar bracht Nintendo Nintendo Music uit. Met de gratis app die alleen beschikbaar is voor Nintendo Switch Online-leden kan men muziek uit diverse Nintendo-games beluisteren op iPhone- of Android-apparaten. De app is daarmee vergelijkbaar met andere muziekapps als Spotify en Apple Music, maar dus louter voor muziek uit Nintendo-spellen.

Mensen kunnen daarbij zoeken op games, personages en verschillende speellijsten. Er is muziek beschikbaar uit games van verschillende consoles. Denk aan spellen als Donkey Kong Country, Super Mario Odyssey, Animal Crossing: New Horizons, The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom en Super Mario Bros.

Diverse nummers kunnen ook 'verlengd' worden tot wel zestig minuten. Bepaalde soundtracks kunnen verborgen worden om spoilers te voorkomen en daarbij worden er soundtracks aangeraden gebaseerd op de speelgeschiedenis op de Switch. Zoals gezegd is een abonnement op Nintendo Switch Online nodig om in te kunnen loggen op Nintendo Music en de app te gebruiken. Dit kost 19,99 euro per jaar.

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."