Scarlet en Violet zijn de meest gedurfde en controversiële Pokémon-games in jaren. Het zijn games met hoge hoogtes en diepe dalen en bieden daarmee wederom een belofte voor Pokémon-games van de toekomst.

Dat is een zure boodschap voor fans die de serie in de afgelopen jaren zijn kwijtgeraakt. Hoe meer openwereldelementen de reeks implementeert, hoe prominenter de technische oneffenheden worden. In Scarlet en Violet is het overduidelijk dat ontwikkelaar Game Freak te weinig ontwikkeltijd heeft gehad – Pokémon Legends Arceus verscheen nota bene nog in januari van dit jaar. De nieuwe games bevatten tal van technische mankementen, van een stotterende framerate en pop-in tot zo nu en dan een zwart laadscherm van een minuut.

Onspeelbaar wordt het nooit, maar voor het eerst zit de technische kant van een Pokémon-game de gameplay in de weg. Met name de bossen van Paldea maken het verkennen van uitgestrekte landschappen soms een uitdaging en een sprint trekken op de legendarische pokémon Koraidon voelt gewoon niet responsief. Dat terwijl de spelwereld helemaal niet zo rijkelijk is gevuld met flora en fauna als bijvoorbeeld Xenoblade Chronicles. Tel daar zeer wisselvallige textures bij op en Scarlet en Violet voelen nog niet af.

©GMRimport

Onwijze lol

Dat is zonde, want anderzijds hebben we onwijze lol met deze gedurfde nieuwe insteek. De tutorial is nog steeds lang, maar na wat verplichte nummertjes op school word je daadwerkelijk de wijde wereld ingestuurd om één van de drie verhaallijnen te volgen: gyms, Titan-pokémon verslaan en Team Star-forten infiltreren. In de praktijk komt het er vooral op neer dat je maar een beetje uitzoekt wat je doet, in je eigen tempo en op je eigen volgorde.

Die vrijheid doet de games goed, alsof het gevoel van verkennen eindelijk terug is. Een zeldzame pokémon als Frigibax vinden vergt wat extra uitkamwerk en de gemiddelde speler wordt op weg naar z’n doel meermaals afgeleid door loslopende monsters, items en raids. Opvallend is wel dat Game Freak spelers niet volledig durft los te laten. Scarlet en Violet werpen met name in de vorm van bewegingsopties soms barrières op om ze niet te overweldigen met pokémon die veel sterker zijn dan zij. Zo opent de wereld zich pas écht wanneer Koraidon leert klimmen, en dat is voor de meeste spelers tamelijk laat in het spel.

De games spelen verder vrij vlot. Los van de veelzijdige legendarische pokémon tot je beschikking, zijn Scarlet en Violet wederom verder gestroomlijnd. Vergelijkbaar met Pokémon Legends Arceus vinden gevechten in de spelwereld zelf plaats, waarbij nieuwsgierige omstanders het gevecht soms aanschouwen of hun beurt afwachten om je te bestormen. Ook zorgen aspecten als autoheal en de Let’s Go-autobattle ervoor dat kleine handelingen moeiteloos verlopen. Het enige wat nog mist is de dynamische vangmechaniek uit Legends Arceus, want om een pokémon te vangen moet je hier het gevecht aangaan.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

(Soort van) samen

De tweede grote toevoeging van Pokémon Scarlet en Violet is co-op: voor het eerst kunnen spelers in dezelfde spelwereld afspreken en deze samen verkennen. Zowel online als lokaal gaat afspreken bij een Pokécenter (dat tegenwoordig op een tankstation lijkt) vrij soepel, waarna spelers met maximaal vier man kunnen rondwandelen of hun eigen verhaallijn volgen. Ergens is het voor fans een droom die uitkomt: samen een zeldzame pokémon spotten, terplekke ruilen of samen shoppen. Ook de Tera Raid Battles, waarbij je het samen opneemt tegen een sterke pokémon met een alternatief type, zijn een leuke manier om samen beloningen te vergaren.

Daarbij missen wel enkele opties die we graag hadden gezien. Zo is het niet mogelijk om samen het gevecht met trainers of zelfs wilde pokémon aan te gaan en valt het tegen dat veel interacties met anderen nog via het menu gaan.

Ook is het aantal gebouwen dat spelers daadwerkelijk kunnen betreden vanwege co-op op één hand te tellen; zelfs winkels zijn gereduceerd tot een menu. Dat terwijl Paldea een behoorlijk veelzijdige en kleurrijke regio is. De game kent behoorlijk grote steden die lijken te bruisen van het leven, maar in werkelijkheid een lege huls blijken te zijn.

©GMRimport

©GMRimport

Wellicht de beste pokémon ooit

Dit in tegenstelling tot de nieuwe pokémon, waar Game Freak overduidelijk een hoop lol heeft gehad bij het ontwerpen. Van Wooper-evolutie Clodsire (wellicht de beste pokémon ooit) en de sushivis Tasugiri tot de brute Baxcaliber: de negende generatie biedt een aantal waardevolle toevoegingen. Daarbij doen de games na het hoofdverhaal nog iets interessants op het gebied van bestaande pokémon, iets waar je achter komt als je de relatief omvangrijke post-game induikt.

Zogenaamde Tera Types voegen voor verzamelaars nog een extra dimensie aan de game toe. Wanneer een pokémon transformeert, waarna spelers de zogenaamde Tera Orb moeten opladen bij het Pokécenter, ontvangen ze daarmee een alternatief type. Dat kan in theorie elk type zijn, zolang men het juiste monster vindt of genoeg Tera Shards verdient om een type om te zetten. Niet dat Scarlet en Violet moeilijke games zijn – al kun je sterke trainers door een gebrek aan level scaling zelf opzoeken – maar het is een ideale manier om je team een onverwachtse twist te geven. Bovendien zijn ze niet zo bepalend en aanwezig als bijvoorbeeld Dynamax uit Sword en Shield.

©GMRimport

Wisselvallig

Onder de streep zijn Pokémon Scarlet en Violet vooral wisselvallige games. De open wereld werpt z’n vruchten af als het gaat om vrijheid, en tegen alle verwachtingen in werkt co-op vrij aardig. We hebben daarom in tijden niet zo’n plezier gehad met een mainline Pokémon-game. Anderzijds draaien de games matig tot ontzettend slecht en zullen alleen spelers die de franchise een warm hart toedragen dat kunnen accepteren.

Pokémon Scarlet en Violet zijn nu beschikbaar voor Nintendo Switch.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."