De hoofdgames van de Pokémon-franchise raken in het slop. Met de 3DS-games (Ultra) Sun en Moon deed Game Freak een verwoede poging de formule wat op te frissen, om vervolgens terug te keren naar een vermagerde opzet met Sword en Shield. De spellen zijn een beetje hun glans verloren, maar Pokémon Legends: Arceus brengt daar verandering in.

Pokémon Legends: Arceus vraagt de speler zijn of haar scepsis opzij te zetten. Niemand minder dan pokémon-god Arceus stuurt je namelijk naar de Hisui-regio in het verleden, waar je werkt aan de eerste Pokémon-encyclopedie (Pokédex) ooit. Een interessant concept, maar de game doet er verhaaltechnisch weinig mee. Het speelbare personage gaat bijna klakkeloos akkoord met het gegeven en de opdracht. Als speler voel je daardoor een soort cognitieve dissonantie – en daarmee afstand tot het spel.

Zoals altijd zwijgt het zelfontworpen personage, zodat spelers hun eigen persoonlijkheid kunnen erop projecteren. Mogelijk was dit dus een bewuste keuze van Game Freak, maar tijdens het spelen kom je nooit helemaal van dat vreemde idee af. 

©GMRimport

Pokédex-pagina’s vullen

Gelukkig zit bovenstaande de gameplay van Pokémon Legends: Arceus niet in de weg. Want op het moment dat de ideeën klikken en je lekker bezig bent met ontdekken, vangen en vechten, dan is het spel moeilijk weg te leggen. Het vullen van de Pokédex gebeurt op verschillende manieren. Spelers moeten pokémon vangen, eten geven, met ze vechten of ze bepaalde aanvallen zien uitvoeren.

Zo is het mogelijk veel van dezelfde soort pokémon te vangen voor een volle pagina van één soort. Het loont echter ook een beest lang bij je te dragen voor het uitvoeren van specifieke aanvallen of het laten evolueren - per pokémon verschillen de taken die voltooid moeten worden voor een volle pagina. Spelers hebben dus alle vrijheid om interessante taken uit te voeren en minder boeiende dingen te negeren. Dat maakt Pokémon Legends: Arceus niet alleen zeer toegankelijk, maar ook dynamisch. 

Pokémon reageren daarbij op jouw aanwezigheid: sommige vluchten, terwijl andere juist komen vechten. Als speler moet je per beest uitvogelen hoe elke pokémon zich gedraagt en wat dan het juiste moment is om de Pokéball te gooien. Dat kan gewoon– voor het eerst in de serie – zonder een transitie naar een gevechtsscherm; alles speelt zich af in dezelfde wereld en dat is écht tof. De wereld van Pokémon voelt zodoende levendig aan, zoals in bijvoorbeeld New Pokémon Snap.

Constant andere teams

Anders dan in andere Pokémon-games rouleert je party met pokémon constant, en daardoor is de kans groot dat je kennismaakt met beesten waar je normaal geen aandacht aan besteedt. Je wil immers zoveel mogelijk taken van een vinkje voorzien. Met 242 pokémon in het spel is er behoorlijk wat af te vinken, zonder dat de sleur er snel in komt.

Het vechtsysteem draagt daar ook aan bij, want dat is deze keer goed op de schop gegaan. Na herhaaldelijk geflirt te hebben met nieuwe stijlen, bewijst Game Freak dat het nog steeds kan innoveren. Er komt bijvoorbeeld een nieuwe laag strategie bij kijken dankzij de Agile- en Strong-aanvallen. Bij Agile val je sneller aan en zijn je aanvallen minder krachtig, bij Strong ben je iets langzamer, maar ook sterker. Dat systeem houdt spelers scherp, aangezien ze daardoor soms twee keer achter elkaar kunnen aanvallen (of moeten incasseren). Bovendien hebben veel bekende aanvallen andere effecten, wat verrassend goed werkt.

©GMRimport

Gemiste kans

Helaas zijn de omgevingen waarin spelers en pokémon rondlopen oninteressant en ogen ze gedateerd. Wel zijn de pokémon die vrij rondlopen van ver al te zien. Datzelfde geldt voor de belangrijkste items die spelers onderweg verzamelen voor het maken van Pokéballs en andere spullen. De graphics zijn verder voornamelijk functioneel, maar dat is niet afdoende. Zeker niet na de grafische pracht van bijvoorbeeld beide Monster Hunter-games en Shin Megami Tensei 5 op de Switch.

Daarnaast is het een goed idee om de Hisui-regio op te delen in losse gebieden, in plaats van er één grote wereld van te maken. Op die manier blijft het verzamelen van pokémon overzichtelijk en lijkt er echt nagedacht te zijn over het leefgebied van elke pokémon. Dat is eigenlijk één van de weinige positieve punten van de omgevingen.

Verder missen potentieel interessante locaties een bepaalde mate van sfeer en invulling. Ruïnes zijn bijvoorbeeld erg leeg; iets wat eigenlijk op de gehele spelwereld van toepassing is. Bovendien is het jammer dat wilde pokémon niet op elkaar reageren. Daardoor voelt alles – ondanks het dynamische karakter van het spel – toch nog statisch aan . Wat ook niet helpt: pokémon hebben geen abilities (eigenschappen). Dat levert niet alleen minder interessante gevechten op, ook is dit een gemiste kans voor het vullen van de Pokédex. Verschillende eigenschappen hebben in de voorgaande games namelijk een effect op zowel de wereld als gevechten, waardoor het observeren van pokémon nóg interessanter had kunnen zijn.

©GMRimport

Toch het spelen waard

En toch is Pokémon Legends: Arceus het spelen waard. Wanneer spelers in het hoge gras een Abra observeren om het beste werpmoment te bepalen (Abra vindt het leuk om constant te teleporteren en speelt dus een soort Annemaria Koekoek) en het lukt om ongezien dichtbij genoeg te komen én hem te vangen, dan geeft dat een voldaan gevoel. Daarmee evenaart Legends: Arceus het gevoel dat Red, Blue en Yellow destijds ook op wisten te wekken. In die originele Game Boy-klassiekers trok je met kinderlijke verwondering de wereld in. Dat idee is hier ook aanwezig.

Pokémon Legends: Arceus laat wel nog een aantal steken vallen in de vorm van missende elementen of vreemde keuzes. Zo is het vreemd dat er Fairy-types aanwezig zijn in de regio (een type dat voor Pokémon X en Y niet bestond) en is het stom dat pokémon kunnen evolueren in vormen die eigenlijk pas later ‘ontdekt’ werden. Ook zijn er evoluties zijn die exclusief in de Hisui-regio bestaan, alsof dergelijke kennis verloren gegaan is door de jaren heen.

Maar wanneer spelers zich losrukken van traditionele kennis uit de eerdere games en de regio accepteren als een losstaand avontuur, dan blijft er meer dan genoeg over om van te genieten. Pokémon Legends: Arceus verbetert de Pokémon-formule niet eens drastisch, maar het is wel duidelijk dat Game Freak inzet op vernieuwing en het uitwerken van interessante(re) concepten. En zo is Game Freak op z’n best. Meer van dit, alsjeblieft.

Pokémon Legends: Arceus is nu beschikbaar voor Nintendo Switch. Voor deze review was geen vroege code beschikbaar gesteld.

Ratatan, de spirituele opvolger van Patapon, komt in de loop van 2025 uit.

Dat hebben ontwikkelaars TVT en Ratata Arts aangekondigd. Daarbij zal Game Source Entertainment de game uitgeven. Het spel is op dit moment middels een demo speelbaar op de WePlay Expo in Shanghai.

Ratatan is de nieuwe game van Hiroyuki Kotani, de maker van de Patapon-games. Het spel kent dan ook hetzelfde principe: spelers moeten op de maat van muziek op de juiste knoppen drukken om zo een leger aan wezentjes aan te sturen. Vorig jaar werd er een succesvolle crowdfunding gehouden.

Ratatan verschijnt op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series-consoles, Nintendo Switch en pc. Hieronder is een nieuwe trailer te zien.

Thunderful Group, de uitgever en ontwikkelaar van de Steamworld-games, heeft aangekondigd tachtig tot honderd werknemers te ontslaan.

Het bedrijf ziet geen andere alternatieven om "de houdbaarheid en weerstand" op de lange termijn te houden. Het is daarbij de tweede herstructureringsronde binnen een jaar tijd - begin dit jaar werd er al ongeveer een vijfde van het totaal aantal ontwikkelaars ontslagen.

Thunderful Group ontstond in 2017 na een fusie van de Zweedse ontwikkelaars Image & Form en Zoink. Sindsdien heeft het bedrijf diverse studio's en uitgevers opgekocht, waaronder Somerville-ontwikkelaar Jumpship.

In een bericht op de website van Thunderful valt te lezen dat de verwachte omzet dit jaar niet is behaald. Men gaat een grotere focus leggen op het uitgeven van extern ontwikkelde spellen om zo de kosten de kop in te drukken en flexibeler te kunnen zijn - al zal men "wat interne ontwikkelcapaciteit behouden".

Thunderful liet eerder al weten dat het eind vorig jaar uitgekomen Steamworld Build beneden verwachtingen had gepresteerd. De ontwikkeling van Steamworld Headhunter werd toen gepauzeerd. Afgelopen augustus kwam daarnaast Steamworld Heist 2 uit.