Een gids voor The Witcher-games en -boeken
The Witcher op Netflix is een grote hit. De serie heeft niet alleen het bronmateriaal verheven tot een href="https://www.nme.com/news/tv/witcher-last-wish-nyt-best-seller-list-27-years-2592920" rel="noopener noreferrer" style="" target="_blank">bestseller</a>, ook beleefde The Witcher 3: Wild Hunt een <a href="https://gamer.nl/artikelen/nieuws/spelersaantallen-the-witcher-3-stijgen-na-lancering-netflix-serie/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">ongekende spelerspiek </a>op Steam. Mocht je de serie hebben gezien en graag willen beginnen aan de games of boeken, dan komt deze gids wellicht van pas.
We reizen eerst even terug naar het begin van de franchise, die werd geboren in de jaren tachtig toen de Poolse fantasyliefhebber Andrzej Sapkowski deelnam aan een verhalenwedstrijd in een tijdschrift. Ondanks dat hij de vierde plaats haalde werd Wiedźmin – de mannelijke vorm van ‘heks’, oftewel hekser – een groot succes. Ruim een decennium later startte CD Projekt Red een gameserie gebaseerd op de boeken, die wereldwijd een groot succes werd en Netflix inspireerde om een serie over de witharige monsterjager Geralt of Rivia te maken. Dat is de geschiedenis van de franchise in een notendop, maar op zustersite InsideGamer vind je een uitgebreidere versie.
De games
Voor velen is de Netflix-serie van The Witcher de eerste kennismaking met de franchise. Omdat Netflix de serie in samenwerking met schrijver Sapkowski heeft gebaseerd op de eerste twee verhalenbundels (later daarover meer), verschilt de serie soms behoorlijk van de games. Het verhaal van de games speelt zich dan ook direct af na de boekenreeks. De basis is echter hetzelfde: je volgt monsterjager Geralt of Rivia die tijdens zijn klussen verwikkeld raakt in de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen en koninkrijken, en krijgt daarbij allerlei dilemma’s voor z’n kiezen. Verder draagt hij te allen tijde – in tegenstelling tot in de boeken en de serie – twee zwaarden: staal voor mensen en zilver voor monsters.
©GMRimport
The Witcher (2007, pc)
De eerste The Witcher-game verscheen in 2007 en voelt op veel vlakken aan als een verouderde game, en is daarom niet het ideale deel om mee te beginnen. Hoewel de Enhanced Edition allerlei animaties en andere fijne verbeteringen doorvoerde, zijn aspecten zoals het vechtsysteem en de spelwereld lang niet zo indrukwekkend als in de latere delen. Wie echter het volledige verhaal wil beleven is dit eerste deel essentieel, aangezien het zich na de boeken afspeelt en eindigt met een cliffhanger voor deel twee. Daarnaast is de
gebaseerd op een verhaal dat ook terugkomt in de serie, dus begrijp je gelijk waar op de tijdlijn het verhaal van start gaat.
The Witcher 2: Assassins of Kings (2009, pc, Xbox 360)
Het overkoepelende verhaal is echter niet essentieel om de latere delen te begrijpen. Met de basiskennis over The Continent van de Netflix-serie is The Witcher 2: Assassins of Kings daarom een uitstekende game om mee te beginnen. De game was z’n tijd grafisch ver vooruit op pc en daarom vandaag de dag – ook in 4K op Xbox One - nog prima te pruimen. Bovendien wordt het verhaal ontzettend sterk gepresenteerd, met keuzes die bepalen welk van de twee totaal verschillende actes spelers voorgeschoteld krijgen. The Witcher 2 is een rpg met een unieke sfeer en ijzersterke verhaalvertelling.
©GMRimport
The Witcher 3: Wild Hunt (2015, PS4, Xbox One, Switch en pc)
Er valt ook wat voor te zeggen om te beginnen met het derde deel uit de reeks en dan met terugwerkende kracht de voorgaande games te spelen, aangezien het de beste game uit de reeks is. The Witcher 3: Wild Hunt is een unieke openwereldgame waarin je talloze verhalen vindt, naast het overkoepelende verhaal over de zoektocht naar Ciri. Het betreft daardoor een perfecte mix tussen de ellende van oorlog op een grote schaal en kleine verhalen over vloeken en familievetes zoals die in de serie worden gepresenteerd. Volgens sommigen is het acteerwerk van de rijke verzameling aan personages zelfs sterker dan wat je op Netflix voorgeschoteld krijgt.
Knap is hoe deze hoogstaande kwaliteit gedurende de hele game aanhoudt en The Witcher 3 niet verwatert in saaie zijmissies of repetitieve gevechten. Beginnen met dit derde deel is wel een hele onderneming, gezien de hoofdgame minimaal vijftig uur gameplay biedt met twee daaropvolgende, uitmuntende uitbreidingen. Het is wel de beste manier om te ervaren waarom de games zo populair zijn; The Witcher 3 is simpelweg elke minuut van je tijd waard.
Gwent
Gwent is een spin-off, gebaseerd op het gelijknamige kaartspel uit The Witcher 3. Gwent betreft een uitgebreide onlineversie van de minigame, die is gebaseerd op allerlei facties uit het universum van de games. Als beginner meekomen is lastig, maar eenmaal op weg zijn de simpele doch diepgaande mechanieken van Gwent ontzettend leuk. De op zichzelf staande dlc, Thronebreaker: The Witcher Stories, is daarnaast een perfecte manier om wegwijs te worden met de regels van de game. Als bonus bevat het ook nog eens een volwaardig verhaal met lastige keuzes rondom koningin Meve, die in de boeken een rol speelt en ongetwijfeld opduikt in de Netflix-serie. Al met al is Gwent leuk als je verzot bent op de minigame.
©GMRimport
Leesgids boeken
Aangezien de Netflix-serie meelift op het succes van de games, zijn er ook genoeg gamers die de boeken nog nooit hebben aangeraakt, maar wel geïnteresseerd zijn. Hieronder vind je daarom een korte leesgids voor de boeken.
Verhalenbundels
The Witcher begon met twee bundels van korte verhalen: The Last Wish (De Laatste Wens) en The Sword of Destiny (Het Zwaard der Voorzienigheid). Enkele verhalen hieruit zijn al behandeld in de Netflix-serie, maar lang niet allemaal. Zeker als opzet van de wereld zijn deze bundels daarom een uitstekend beginpunt. Bovendien vatten ze Geralts jacht op dubieuze monsters uitstekend samen. Daar in de romans minder ruimte voor.
Saga
Deze romans vertellen dan ook een veel groter verhaal, bestaande uit Blood of Elves (Het Bloed van de Elfen), Time of Contempt (Jaren der Verachting), Baptism of Fire (De Vuurdoop), The Tower of the Swallow (De Zwaluwentoren) en Lady of the Lake (Vrouwe van het Meer). De boeken leiden naar de tweede oorlog tegen Nilfgaard, waarin de nog jonge Ciri een belangrijke pion blijkt te zijn. Een groot deel van de boeken wordt gespendeerd aan de gaven van het kleine meisje en haar relatie met Geralt, Yennefer en Triss.
Je kunt prima beginnen met de saga, maar mist dan wel wat voorafging aan het verhaal. Vergeleken met de korte verhalen speelt politiek een grote rol, met veel verschillende koninkrijken, hertogdommen en bijbehorende vorsten, maar dat is geenszins een minpunt. De vijf romans bevatten een aantal van de beste momenten uit de franchise en zijn als liefhebber van de games absoluut de moeite waard. Als bonus verscheen in 2018 nog de vertaling van Season of Storms (Het Seizoen van Stormen), een losstaand verhaal over Geralts avonturen in een havenstad.
In tegenstelling tot veel andere fantasyboeken zijn de Nederlandse vertalingen dankzij het bronmateriaal wellicht fijner om te lezen dan de Engelse versies. Met name verschillende namen, zoals die van Brugge, Dijkstra en Tissaia de Vries, komen in het Nederlands veel beter uit de verf. Uiteraard zijn de Engelse versies ook prima leesbaar, als dat je voorkeur geniet.
©GMRimport
©GMRimport
©GMRimport
Meer The Witcher
Sinds de verschijning van het eerste boek is er dus genoeg The Witcher-content om te lezen, spelen en bekijken. Gezien de populariteit van de franchise ligt er nog genoeg in het verschiet, met een nieuw boek, seizoen twee van de Netflix-serie in 2021 en ongetwijfeld een nieuwe game van CD Projekt Red. Het is dus een uitstekend moment om eindelijk eens in te stappen.
