Dromen over de volgende The Witcher-game
Tot vervelens toe kan ik vertellen over The Witcher 3: Wild Hunt. Na ooit het tweede deel even te hebben aangeraakt, dook ik pas in 2015 in de donkere sprookjeswereld van CD Projekt Red, oorspronkelijk bedacht door Poolse schrijver Andrzej Sapkowski. Binnen meer dan honderd uur wekte de game meer emoties bij me op dan elk ander mediaproduct ooit deed.. Na The Witcher 3 te hebben uitgewoond en vervolgens de boeken te hebben verslonden, droom ik al jaren over de volgende game.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in 2018. Gisteren kondigde CD Projekt Red de volgende Witcher-game officieel aan.
Een droom die pakweg twee jaar geleden in duigen viel toen CD Projekt aankondigde dat het verhaal van Geralt écht ten einde was gekomen. Sommigen houden echter stug vol dat er vanwege het financiële succes van The Witcher 3 ooit een vervolg komt, wat recent min of meer werd bevestigd door de ontwikkelaar. De game zal niet de naam The Witcher 4 dragen, maar dat betekent niet dat er geen ruimte is voor een nieuw epos.
©GMRimport
De Leeuwenwelp
De twee verhalenbundels, de vijf romans en het losstaande deel hebben mijn perspectief op de hekser Geralt beïnvloed. Waar ik mijn vraagtekens had bij zijn liefde voor de kattige tovenares Yennefer, wordt in de boeken duidelijk dat de twee toch echt voor elkaar zijn bestemd. Ook kwam ik veel meer te weten over Ciri, die als twaalfjarige in aanraking komt met allerlei gruwelheden. Walgelijke insecten eten om te overleven in de woestijn, mannen die niet van haar kunnen afblijven en de vervelende bijwerkingen van magische krachten zijn onderdeel van haar lijdensweg. Een lijdensweg die Ciri tekent voor het leven en mij als lezer één ding duidelijk maakte: Ciri is perfect voor de volgende The Witcher-game.
Een direct chronologisch vervolg op Wild Hunt is wellicht het meest logisch, aangezien CD Projekt Red graag bronmateriaal gebruikt als fundering voor een origineel verhaal. Dit betekent dat we Ciri volgen in een nieuw avontuur als volleerd hekser, afhankelijk van het einde uit de vorige game. Haar magische capaciteiten openen de deur naar nieuwe gameplaymechanieken en bovendien onbekende werelden. Als Kind van het Oude Bloed bezit ze namelijk de kracht om naar andere universums te reizen, ver buiten het Continent, de wereld waar The Witcher zich afspeelt.
Er is nog zoveel mogelijk en na het succes van The Witcher 3: Wild Hunt moet CD Projekt Red wel gek zijn om geen volgend deel te ontwikkelen
-
©GMRimport
Een andere mogelijkheid is daarom dat de volgende game zich afspeelt in de periode dat Geralt zijn oogappel verliest, terwijl Ciri andere werelden bezoekt, zoals ze in de game beschrijft. In de boeken brengt ze bijvoorbeeld tijd door in de wereld van de oude elfen, waar totaal andere natuurwetten gelden en een andere cultuur heerst dan we tot op heden in de games hebben gezien. Ik zou het geweldig vinden om een blik te krijgen in dit soort oude samenlevingen waar frequent naar wordt gerefereerd. Het is voor CD Projekt Red bovendien een uitgelezen kans om qua spelwereld de resetknop in te drukken en het verhaal van een nieuwe monsterjaagster te vertellen.
Imperfecties
Ik vind het lastig om de imperfecties van The Witcher 3 toe te geven, maar met Ciri als hoofdrolspeelster wordt The Witcher qua gameplay wellicht een veelzijdigere game. Tot nu toe ligt de focus van de serie op sierlijk, maar gecontroleerd ronddansen met een ijzeren of zilveren zwaard, met de vijf heksertekens als magische ondersteuning. Met Ciri als semi-tovenares zie ik voor me hoe de game deze potentie kan benutten om listige monsters te grazen te nemen. Denk aan een bevriezingsspreuk om vijanden vervolgens aan stukjes te hakken of teleporteren op cruciale momenten. Het universum heeft veel meer in huis dan zwaardvechten en wellicht spreekt deze verlenging van de gameplay een breder fantasy-publiek aan.
Ook mag de volgende game dwingender zijn in het maken van specifieke drankjes en olies die de achilleshiel van bepaalde monsters betreffen. Een monster uit de tent lokken en verslaan kan soms een hele klus zijn en wat mij betreft mag de moeilijkheidsgraad op dit vlak worden opgeschroefd. Verder zijn er nog kleine puntjes die de game best mag aanpakken. Neem bijvoorbeeld de manier waarop kruisbogen werken: richten gaat stroef en uiteindelijk is het wapen ineffectief tegen vijanden die zich niet in de lucht begeven. Ook hoop ik dat CD Projekt Red het natuurlijkere keuzesysteem uit Cyberpunk 2077 implementeert in hun volgende game. The Witcher 3 heeft me voor bloedstollende keuzes gezet, maar de optie om altijd naar je wapen te kunnen grijpen klinkt als een revolutionaire toevoeging.
©GMRimport
Terug in de tijd
Maar wat nou als CD Projekt toch teruggrijpt naar Geralt? Wat als de volgende The Witcher-game de tijd terugdraait en al die mysterieuze vloeken, grootse veldslagen en absurde feesten vertaalt naar de volgende game? Naar mijn mening is deze tweede optie minstens zo aantrekkelijk als een direct vervolg op The Witcher 3. Geralt maakt in die periode een interessante ontwikkeling door die zijn hoop in de mensheid en andere rassen vrijwel tenietdoet. Er ligt een fantastisch verhaal voor het oprapen met weerzinwekkende kwesties, charismatische personages en een uitgestrekte wereld.
Bovendien is er ruimte voor een veel persoonlijkere en dreigendere antagonist dan Eredin, de leider van de Wild Hunt. Omwille van spoilers voor de aankomende Netflix-serie laat ik in het midden wie dit is, maar deze prominente tegenspeler kan nog meer lading geven aan Geralts eerste zoektocht naar Ciri. Het meisje zelf kan overigens prima een actieve rol spelen in het verhaal, zij het als tijdelijke compagnon van Geralt, zoals God of War dat zo voortreffelijk doet.
©GMRimport
Sterren in de vijver
Als ik droom over de volgende The Witcher-game, dan beeld ik mij in hoe CD Projekt Red de wereld compleet maakt en hoe een oudere Ciri of jonge Geralt daarin fantastische verhalen beleven. Er is nog zoveel mogelijk en na het succes van The Witcher 3: Wild Hunt moet CD Projekt Red wel gek zijn om geen volgend deel te ontwikkelen. Mocht ik het mis hebben, en de sterren in de vijver verwarren met die in de lucht, dan zal ik voor altijd moeten blijven dromen over dat utopische vervolg.