De eerste Shenmue verscheen vlak voor de millenniumwisseling en benadrukte dat games een gooi naar realisme kunnen en willen doen. Shenmue 3 wekt niet de schijn van realistische game, maar is daardoor des te leuker.

In twintig jaar heeft Yu Suzuki nauwelijks getornd aan het concept van de serie en om die reden valt vooral op hoe onze perceptie van realisme verandert. In 1999 deed Shenmue een gooi naar een levensechte representative van de werkelijkheid. Anno 2019 blinkt deeltje drie vooral uit als spelvorm, niet als realistische verhaalvertelling. En eigenlijk is dat precies waarom Shenmue 3 de moeite waard is.

©GMRimport

Korte metten

In de openingsscène heeft hoofdpersoon Ryo Hazuki er al een flinke reis opzitten. Na de moord van zijn vader in Yokosuka is hij via Hong Kong en het Chinese berggebied Guillin aangekomen in Bailu Village. Samen met de lokale tiener Shenhua vervolgt hij zijn zoektocht naar de moordenaar van zijn vader.

Dit gaat uiteraard niet zonder slag of stoot. Het pittoreske dorpje kampt met een gewelddadige bende. Geen enkele bewoner lijkt daar iets aan te kunnen doen, ondanks de aanwezigheid van een goedlopende kung fu-dojo en een handjevol leermeesters in de vechtkunst. En dus is het aan Ryo om hier korte metten mee te maken.

Net als in de eerste twee delen kun je de strijd niet linea recta aangaan. Je weet namelijk niet hoe de schavuiten eruitzien, waar ze zich bevinden en hoe je ze het beste te lijf kunt gaan. Wat volgt is een antropologisch onderzoekje: je spreekt met de dorpsbewoners om erachter te komen wat de sociale normen zijn, wie bereid is met je mee te denken en hoe je als buitenstaander deel kunt nemen aan het alledaagse leven.

In 1999 was deze insteek baanbrekend, nu is het vooral charmant. Ieder personage heeft wel iets te zeggen, of je nu naar een specifiek restaurant op zoek bent of vraagt naar een bijbaantje. Ook in recente openwereldgames voer je vaak gesprekjes die losstaan van de specifieke context van het verhaal, waardoor het zich nauwelijks loont om tweemaal met hetzelfde personage te spreken. In Shenmue 3 is dat wel anders: de altijd vrolijke zen tai chi-docent heeft misschien geen kaas gegeten van ondernemerschap, maar kan wel precies aanwijzen wie jou een nieuwe kung fu-techniek kan bijbrengen.

©GMRimport

Charme

Het gros van Shenmue bestaat uit dit soort gesprekjes. Door de ongelofelijk gedetailleerde spelwereld en allerhande eigenzinnige, lieve en doorgedraaide personages is dit ook twintig jaar na het origineel ontzettend leuk. Gesprekken zijn niet per se realistisch. Dit is vooral te wijten aan de komisch slechte voice acting en het bizarre script. Hierdoor schuurt het allemaal een beetje: personages reageren maar half op elkaar of herhalen driemaal hetzelfde. Je zou dit als een kanttekening kunnen zijn, maar het is vooral sympathiek. Uit de gesprekken spreekt zoveel persoonlijkheid en charme dat de ruwe voice overs deel worden van de ervaring.

Belangrijker: langzaamaan leer je iedereen steeds een beetje beter kennen en word je zonder dat je het merkt onderdeel van de buurt – al is het maar omdat je de lokale economie spekt door te gokken of juist al je verzamelde kruiden te verkopen.

Net als in de Yakuza-games zijn dit soort randzaken gegoten in minigames. Je bijbaantje als houthakker neemt bijvoorbeeld de vorm aan van een simpel ritmespel. Wil je even later een dozijn aan kippen vangen, dan krijg je te maken met behoorlijk pittige quick time events – een spelmechaniek waar het eerste deel bekend om staat. Het is vooral onbegrijpelijk dat de gevechten ook een soort uit de kluiten gewassen minigames zijn geworden.

©GMRimport

Het mag wat kosten

Yu Suzuki is de hoofdverantwoordelijke voor de Virtua Fighter-titels. Het vechtsysteem van Shenmue 1 en 2 is gebaseerd op Virtua Fighter, wat de nodige diepgang en uitdaging met zich meebrengt. Hoewel je in deze delen niet eens zo vaak in gevechten verzeilt raakt, merk je aan alles dat hier veel tijd en aandacht aan geschonken is. Das war einmal. In Shenmue 3 is het vechtsysteem oppervlakkig en log. Vaak kom je niet als winnaar uit de strijd door een slimme strategie of goed te anticiperen op de vechtstijl van je tegenstander, maar simpelweg door te trainen tot je het benodigde level bereikt hebt.

Waar je interactie met de spelwereld overtuigend is, voelen de gevechten kunstmatig. De lijn hiertussen is dun. Op specifieke momenten in de game heb je bijvoorbeeld godsgruwelijk veel geld nodig. Hier moet je meerdere uren hard voor werken. In veel games zou dat ontzettend frustrerend zijn, maar bij Shenmue past het. De context verklaart namelijk precies waarom je dit bedrag nodig hebt. Ook laten personages je regelmatig weten dat ze het rot voor je vinden dat je je zo moet uitsloven om nog meer wijn voor die ene dronkaard te kunnen kopen.

©GMRimport

Normen en relaties

Dit past precies bij de insteek van de game: je mengt je in de sociale dynamieken van een gemeenschap – en daar horen de fijne, mooie én onrechtvaardige dingen bij. Met de gevechten ligt dit anders. Steeds train je maar om een hoger level te bereiken, maar de geïnvesteerde tijd draagt niet bij aan de gevechten zelf. Sterker nog, met button bashen kom je een heel eind. Vooral tijdens langdurige trainingssessies valt op dat de soundtrack behoorlijk beperkt is: per gebied is er slechts één nummertje, dat tot in den treure herhaald wordt.

Ergens is het onvoorstelbaar dat Shenmue 3 überhaupt bestaat, al helemaal als je je bedenkt dat Sega niet betrokken is bij dit project. Dat alleen al maakt het de moeite waard om het spel een kans te geven; het is een directe duik in het verleden van een interessante,

vol ambitie en hindernissen. Bovenal is Shenmue 3 een ode aan het alledaagse: als een antropoloog observeer je de kleine dingen van ons bestaan om zo langzaam je plek te vinden in complex spel van sociale normen en relaties.

Shenmue 3 is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4 en pc. Voor deze review is de game getest op PlayStation 4 Pro.

Sirens of the Deep, een animatiefilm gebaseerd op de The Witcher-franchise, is vanaf 11 februari te zien op Netflix.

Dat werd gisteren aangekondigd. In The Witcher: Sirens of the Deep onderzoekt Geralt een reeks aanvallen in een kuststadje, waardoor hij langzaam maar zeker verzeild raakt in een eeuwenoud conflict tussen mensen en zeemeermensen.

De film is gebaseerd op het korte verhaal A Little Sacrifice van Andrzej Sapkowski en wordt geregisseerd door Kang Hei Chul, die ook de vorige The Witcher-animatiefilm voor Netflix regisseerde, genaamd Nightmare of the Wolf.

Doug Cockle, de acteur die de stem van Geralt of Rivia in de The Witcher-games inspreekt, doet dat overigens ook voor deze animatiefilm. Bekijk hieronder een nieuwe trailer.

Het was al bekend dat CD Projekt Red aan een nieuwe The Witcher-trilogie werkt rondom een ander personage dan Geralt of Rivia, en tijdens The Game Awards afgelopen december werd het spel onthuld. De eerste trailer, die nog geen directe gameplay toont, is gemaakt op Unreal Engine 5 en draait op een "onaangekondigde Nvidia GeForce RTX-cpu". De trailer bevestigt dat Ciri de hoofdrol zal spelen.

CD Projekt Red benadrukt dat The Witcher 4 een singleplayer openwereld-rpg wordt en de start van een nieuwe saga is. Het bedrijf noemt het de meest ambitieuze openwereld-Witcher-game tot dusver. Verder liet de ontwikkelaar weten dat het problemen die de release van Cyberpunk 2077 plaagden wil vermijden met The Witcher 4. Ook is inmiddels bevestigd dat Geralt of Rivia - het hoofdpersonage van de vorige The Witcher-games - een rol zal hebben in de game en dat stemacteur Doug Cockle hem weer van stem zal voorzien.

Een releasedatum en platforms voor The Witcher 4 zijn niet aangekondigd, maar het is zo goed als zeker dat het spel naar pc, PlayStation en Xbox komt.

Om de zes weken moet er een nieuw speelbaar personage aan Marvel Rivals worden toegevoegd.

Dat heeft regisseur Guangyun Chen aan Metro verteld. "Elk seizoen bestaat uit twee helften. Eén seizoen duurt drie maanden. En gedurende elke helft van het seizoen introduceren we een nieuw personage."

Het eerste seizoen van Marvel Rivals ging afgelopen vrijdag van start. Het seizoen heet 'Eternal Night Falls' en draait het om vampiers. Doctor Strange raakt gevangen in de Entangled Astral Plane, waardoor Darkhold-pagina's zich kunnen verspreiden. Daarnaast veranderen Dracula en Doctor Doom de baan van de maan, waardoor New York in een oneindige duisternis valt en een leger aan vampierachtige wezens vrij spel hebben.

Er zijn ditmaal twee nieuwe helden toegevoegd: Mr. Fantastic en Invisible Woman. Later gedurende het seizoen komen ook de andere twee helden van de Fantastic Four, namelijk The Thing en Human Torch, beschikbaar. Ook verschijnen er gedurende het seizoen nieuwe maps, waarbij vandaag Midtown Descents into Darkness en The Mystical Sanctum Sanctorum zijn verschenen, en de nieuwe modus Doom Match.

Marvel Rivals is gratis speelbaar via pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S. In de PvP-shooter nemen twee teams van zes spelers het tegen elkaar op op diverse bekende locaties en met verschillende personages uit de Marvel-franchise. Met zogeheten Team-Up-vaardigheden kunnen helden samen moves uitvoeren. Zo kan Rocket Raccoon bijvoorbeeld op de rug van Groot rondrijden. Spelers kunnen uit een grote selectie helden en schurken kiezen uit bekende groepen als de Avengers, Guardians of the Galaxy, X-Men en nog veel meer.