Darksiders Genesis is in veel previews vergeleken met actie-rpg’s als Diablo en Torchlight, maar dat is niet helemaal terecht. Het is eerder het vertrouwde Darksiders dat je kent, maar dan vanuit een ander perspectief.

Games als Diablo zijn namelijk opgezet als een groot loot-festijn, waarbij het vinden van nieuwe spullen en het steeds maar sterker worden het hele punt van het spel is. In Genesis vind je nauwelijks loot, word je niet merkbaar sterker en is het beleven van een avontuur je enige drijfveer.

Dat is niet per se slechter of beter, maar het maakt de opzet wel een stuk simpeler. Als War of zijn broer Strife doorloop je een aantal levels en slacht je alles af wat op je pad komt. Vaak eindigt een missie met een eindbaasgevecht, waarin je net even wat meer tactiek nodig hebt dan het hersendode geram tegen de normale vijanden. Daarna is het door naar de hubwereld, waar je een aantal items en upgrades kunt kopen, en op naar de volgende missie.

©GMRimport

Geen eigen smoel

De enige ‘loot’ die je tegenkomt zijn de zielen van de monsters die je verslaat. In een uitgebreid schema kun je die activeren, maar ze geven slechts een kleine boost waar je nauwelijks iets van merkt. Denk aan extra’s als ‘1% meer damage’ of ‘0,2 seconden langer de tijd om te ontwijken’. Als je genoeg van dezelfde ziel verzamelt, worden die cijfers nog iets hoger, maar het is nooit iets om over naar huis te schrijven.

Geen loot, weinig statistieken en ook nog weinig keuzes in de vaardigheden die je kunt gebruiken: Genesis heeft een stuk minder aanpassingsmogelijkheden dan een Diablo. Zoals gezegd is die vergelijking dan ook totaal oneerlijk. Darksiders is simpeler van opzet en dat is niet per se erg. Sterker nog: het is juist wel prettig dat het zo makkelijk te begrijpen is. Na een paar minuten weet je precies wat de bedoeling is.

Vooral als je coöperatief speelt, komt dat goed tot uiting. Al snel raas je samen met een co-op-buddy door de levels heen, terwijl je links en rechts monsters tot moes slaat. War en Strife spelen ook echt anders, waardoor je goed moet samenwerken. War is een lompe vechter en bestuurt eigenlijk precies hetzelfde als in Darksiders 1. Met een groot zwaard zwaait hij wild om zich heen. Strife heeft minder HP, maar is een stuk sneller en kan vijanden vanaf een afstand bestoken. Met verschillende soorten munitie in zijn pistolen doet hij op meerdere manieren veel schade.

©GMRimport

Gevechten zijn een worsteling

Niks mis met een simpele opzet dus, maar dan moet de combat wel staan als een huis. Dat is in Genesis helaas niet het geval. Gevechten voelen warrig en eentonig, omdat je eigenlijk alleen steeds op dezelfde knop aan het rammen bent. Vijandelijke aanvallen zijn makkelijk te herkennen en met een goed getimede dodge eenvoudig te ontwijken.

Ook zijn er een aantal verbijsterende designkeuzes gemaakt, zoals de stijlvolle afmakers. Als een vijand genoeg schade oploopt, kun je hem met een druk op de knop executeren. Daardoor begin je echter aan een lange animatie die je niet kunt onderbreken. Je bent dan wel eventjes onkwetsbaar, maar in de tijd dat jij met de afmaker bezig bent, kan een vijand makkelijk een aanval inzetten. Net als je klaar bent met je executie, word je dan plots geraakt, zonder dat je daar veel aan kunt doen.

Daarnaast voelt de combat niet in balans. War heeft bijvoorbeeld een krachtige aanval waarmee hij vijanden in een groot gebied om hem heen kan raken. Tijdens een groot deel van het spel is die aanval echter zo sterk, dat iedereen om hem heen meteen dood neervalt. En anders zijn ze wel gewond genoeg om gelijk geëxecuteerd te kunnen worden. Deze vaardigheid kun je niet oneindig vaak achter elkaar uitvoeren, maar wel vaak genoeg om de uitdaging een beetje te laten verdwijnen.

Ook voelt de game gewoonweg niet helemaal af, omdat je om de haverklap tegen een technisch probleem aanloopt. Zo konden wij meerdere keren sterke vijanden op ons gemakje van een afstandje doden, omdat ze vast bleven zitten achter een onzichtbaar stukje van de omgeving. Daar bleven we zelf trouwens ook nog wel eens achter haken wanneer we probeerden om een aanval te ontwijken, waardoor we ineens toch geraakt werden.

Doordat je niet het gevoel hebt echt sterker te worden, bijvoorbeeld door loot of statistieken, mist Darksiders Genesis urgentie. Het verhaal is daarbij niet meer dan een kapstok om je van de ene eindbaas naar de andere te loodsen. Het is best leuk om er in de coöperatieve stand met een vriend in vijftien uur doorheen te beuken, maar de ervaring blijft niet hangen.

Darksiders Genesis is getest op een pc. De game verschijnt op 5 december op pc en Google Stadia, en op 14 februari 2020 voor Xbox One, PlayStation 4 en Nintendo Switch.

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."

Het importtarief dat de Verenigde Staten op in Mexico gemaakte producten gaat leggen, kan er voor zorgen dat de prijs van games gaat stijgen - uiteindelijk mogelijk zelfs mondiaal.

De huidige Amerikaanse president Donald Trump heeft aangegeven vanaf februari een handelstarief van 25 procent op producten uit Canada en Mexico te leggen die in de VS verkocht worden. Dat zou kunnen betekenen dat deze producten qua prijs gaan stijgen in dat land, om er voor te zorgen dat bedrijven deze tarieven kunnen betalen zonder in te leveren op hun verdiensten.

Mat Piscatella, de over het algemeen goed geïnformeerde executive director van gamemarketonderzoeksinstelling Circana (NPD), claimt dat deze importtarieven een negatief effect op gameprijzen kunnen hebben. Veel fysieke games die in de Verenigde Staten worden verkocht, worden namelijk in Mexico samengesteld.

Dit zou dus als effect kunnen hebben dat gameprijzen omhoog gaan - zowel voor fysieke als digitale games, aangezien gamebedrijven de prijzen van digitale games mogelijk gelijk zullen willen houden met fysieke games. Om de situatie overal gelijk te houden, is het mogelijk dat uitgevers de prijzen wereldwijd verhogen. De importtarieven kunnen er volgens Piscatella ook voor zorgen dat er minder games fysiek zullen uitkomen.