Op avontuur gaan in de nieuwe Zelda-game Cadence of Hyrule vereist één essentiële vaardigheid: een gevoel voor ritme. Zowel vijanden als jijzelf bewegen zich in deze combinatie tussen indiegame Crypt of the NecroDancer en de Zelda-franchise namelijk op het ritme van muziek.

In feite is de hele spelwereld van Cadence of Hyrule (vormgegeven alsof je zoals vanouds A Link to the Past op de Super NES speelt) opgedeeld in kleine vakjes. Elke stap, slag of stoot die je maakt, is een ‘beat’. Op die manier dansen zowel de vijanden als jij over het speelveld. Door het ritme van de muziek (en de meter onderin het scherm) aan te houden benader je vijanden, val je ze aan en bouw je de meter op, waardoor vijanden betere loot in de vorm van meer kristallen achterlaten. Daarnaast is het aan te raden om het aanvalspatroon van vijanden te leren kennen, zodat je niet te vaak door ze wordt geraakt.

©GMRimport

Van frustrerend naar een makkie

Doodgaan is, zeker in het begin van Cadence of Hyrule, namelijk meer regel dan uitzondering. Zeker wanneer je zoals ondergetekende niet bekend bent met voorganger Crypt of the NecroDancer, heeft dit spel in het eerste uur een steile leercurve. Tot overmaat van ramp verlies je elke keer wanneer je sterft al je verzamelde rupees en items. Alleen je hoofdwapens en -items, zoals de boemerang, hookshot en heart containers, behoud je. Ook de kristallen die je ontvangt wanneer je een heel speelveld ontruimt van vijanden, blijven in je bezit. Hiermee koop je in het Game Over-scherm onder andere betere wapens, waarmee je bijvoorbeeld meer schade doet en verder om je heen slaat.

Met meer heart containers in je inventaris en een sterker wapen in de hand wordt het spel snel een stuk makkelijker. Dan komt ook die gewenste ‘klik’ in je hoofd, en begin je de ritmische gameplay te begrijpen. Je boekt dan opeens vliegensvlug progressie, weet je door verschillende kerkers heen te slaan zonder regelmatig te sterven en de handige wapens en items blijven zich opstapelen, waardoor je je binnen enkele uren al oppermachtig voelt. In een sneltreinvaart race je door het spel, denk aan drie tot zes uur, afhankelijk van hoe snel je de gameplay de meester maakt.

Dat is aan de korte kant voor een Zelda-game, maar de spelwereld is relatief uitgebreid vergeleken met Crypt of the NecroDancer. Daardoor is het niet zo verslavend om net als in laatstgenoemde game dagelijks een complete ‘run’ te doen – daar is het spel niet compact genoeg voor – maar tegelijk smaakt het korte avontuur naar meer. De ontwikkelaar tracht dit op te lossen met leaderboards om je te motiveren snellere runs te doen en een lijst aan spelregels om zelf in te stellen, zoals een permadeath-modus die een stuk pittiger is. Toch blijft het knagende gevoel hangen dat we graag wat langer bezig waren geweest met het avontuur zelf. Een betere balans tussen het uitdagende begin en de te makkelijke tweede helft van het spel had dit mogelijk opgelost.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Jazzy lounge

Dat je graag langer door had willen spelen, kan natuurlijk ook als compliment richting de game gezien worden. Want ondanks de korte speelduur is elk moment van Cadence of Hyrule genieten geblazen. Niet alleen draagt de fijne gameplay daaraan bij, ook de audiovisuele presentatie is van een niveau alsof Nintendo zelf het spel heeft geprogrammeerd. Zelda-fans kunnen genieten van een prachtig vormgegeven wereld – die ook nog eens bij elke run nagenoeg compleet willekeurig gegenereerd wordt – en bezoeken bekende locaties zoals Hyrule Castle, Zora’s Domain en Death Mountain. Tijdens deze tocht kom je allerlei bekende personages, vijanden en items uit de franchise tegen. Een Zelda-fan haalt absoluut meerwaarde uit Cadence of Hyrule.

De echte ster is de opzwepende muziek, bestaande uit swingende remixen van bekende Zelda-nummers. Een jazzy lounge-versie van Zelda’s Lullaby op het startscherm belooft al veel goeds, en muzikaal gezien stelt Cadence of Hyrule geen moment teleur. De bekende nummers uit de reeks zijn van allerlei interessante variaties voorzien, die zowel verrassen als een nostalgisch gevoel oproepen. Door de simpele structuur van de nummers zijn ze ook ideaal om in het ritme van de game te blijven, waardoor je de ritmemeter onderin beeld al snel vergeet.

©GMRimport

Kort en krachtig, zo laat dit spel zich het beste omschrijven. Je bent er doorheen voordat je er erg in hebt en hebt na afloop het gevoel een van de betere Zelda-games te hebben gespeeld. Sterker nog: dit is met stipt de beste Zelda spin-off ooit en laat games als Hyrule Warriors (leuk!) en Link’s Crossbow Training (meh…) ver achter zich. Onafhankelijke ontwikkelaar Brace Yourself Games heeft met de Zelda-licentie iets heel speciaals gecreëerd.

Cadence of Hyrule: Crypt of the NecroDancer featuring The Legend of Zelda is nu te koop voor de Switch via de eShop. Het spel kost 25 euro.

Laatste reviews op Gamer.nl:

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.