Verhuizen is een van de meest stressvolle momenten in het leven van een mens. Ik kan het weten, want ik heb het regelmatig gedaan. Opruimen is daarnaast zo’n activiteit waar je eigenlijk nooit echt zin in hebt. Wie had gedacht dat die twee dingen combineren zo'n fijne ervaringen zou opleveren als in de game Unpacking?

De review van Erik legt het al uit: in de game pak je dozen uit zodra het hoofdpersonage net is verhuisd. Erik beschrijft hoe je door de spullen en de woning een beeld krijgt van het hoofdpersonage dat je eigenlijk nooit ziet, maar ik zag ook veel van mijzelf terug.

Zo bleven er maar boeken uit de dozen komen die je moeilijk allemaal in de kasten kwijt kunt. Dan ging ik mij ergeren aan die meid, omdat ze die boeken toch nooit allemaal gaat lezen. Maar toen herinnerde ik mij de dozen vol boeken die ik zelf van huis naar huis sleepte en waar ik nooit wat mee deed. Iedereen heeft die dozen.

Alle schriften met ringbanden die als een slechte magische truc maar uit de dozen bleven komen, deden mij denken aan de rij collegeblokken vol met onleesbare aantekeningen die ik bewaarde, maar die ik eigenlijk alleen nodig had om mijn tentamens goed te maken.

©GMRimport

Samenwonen

Ik speel Unpacking op een bijzonder moment, want ik ga binnenkort samenwonen. Het personage in de game doet dit ook een paar keer en dat geeft de game voor mij een hele andere lading. Dat kan ik alleen uitleggen door een paar kleine spoilers te geven. Stop dus hier met lezen als je echt niets wil weten.

De eerste keer dat het hoofdpersonage gaat samenwonen, doet ze dat bij een man aan wie ik al heel snel een hekel kreeg. Je moet haar spulletjes tussen die van hem proppen en er is niet overal ruimte voor. Uiteindelijk moet je haar diploma maar onder het bed schuiven, want haar vent wil zijn kinderachtige bandposters of gitaar niet van de muur halen.

Dat is leerzaam. Mijn vriend komt bij mij wonen. Mijn huis heb ik zo ingericht dat alles een plekje heeft en nu komen daar allemaal spullen bij. Het is heel belangrijk om daar ruimte voor te creëren en aanpassingen aan het huis te maken, zodat de ander zich ook echt thuis voelt.

Ik heb daarom direct na het uitspelen van de korte game nieuwe planken besteld om de kledingkast uit te breiden, zodat al onze kleding een plekje krijgt. Ik heb daarnaast onder andere ruimte gemaakt voor zijn bureau en een nieuw schoenenkastje moet orde in de chaos van het kleine halletje bij de voordeur scheppen.

©GMRimport

Regenboogsokken

Als het hoofdpersonage later weer gaat samenwonen, komen er plots een hele hoop bh's en slipjes uit de dozen en komen er regenboogsokken tevoorschijn. De geschiedenisboeken zullen zeggen: "het waren vast goede vrienden", maar de oplettende speler weet wel beter.

Mijn vriend en ik passen ook elkaars kleren, waardoor we in theorie alles op een hoop kunnen gooien zoals in Unpacking. Dat biedt in de game een hoop rust, want het maakt niet uit waar je de broeken en shirts hangt en van wie het is. Zover zullen wij door onze individuele smaak waarschijnlijk niet gaan, maar die directe herkenning was heel erg fijn.

Uiteindelijk valt de game pas echt op zijn plaats als het duo gezamenlijk verhuist naar een nieuw huis. Pas dan wordt elk item van beide dames los uitgepakt en een plekje gegeven. Ik hoop dat dit uiteindelijk ook in onze toekomst ligt. Met minstens zoveel planten, maar dan wel zonder kinderkamer.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die (meestal) ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook:

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.