Met de eerste Dying Light wist Techland een frisse wind te bieden door parkour te combineren met het welbekende zombiegenre. Samen met een impactvolle dag-nachtcyclus werd zombies meppen leuker dan ooit. Na jarenlange ondersteuning voor het eerste deel is er nu eindelijk het langverwachte vervolg.

Dying Light 2: Stay Human speelt zich zo’n vijftien jaar na het eerste deel af in Villedor. Deze grote stad is een van de weinige plekken waar er nog leven in de brouwerij is. Als Caiden, een nomade van buitenaf, kom je in Villedor terecht om te zoeken naar je zusje, die al jaren verdwenen is. De stad werd geteisterd door chemische bomaanvallen die de geïnfecteerden probeerden uit te roeien. Deze mislukte poging heeft tot overmaat van ramp ook de grond onvruchtbaar gemakt, wat al het groen in de stad liet uitsterven.

Overlevenden zijn daarom naar de daken van gebouwen verhuisd, waar een nieuw ecosysteem is opgezet. Bomen, bloemen, bossen en grasvelden bedekken nu bijna alle daken. Het resultaat is een prachtig contrast tussen de groene, relatief veilige daken en de grauwe, dorre straten gevuld met geïnfecteerden. Villedor schittert overdag met zonnestralen die door de ademende bomen en planten schijnen. De nederzettingen zijn gevuld met boerderijen, keukens en barretjes en geven de illusie van een levende, ademende wereld.

©GMRimport

Keuzestress

Met Dying Light 2 neemt Techland grote stappen in verhaalvertelling. Villedor is het thuishonk van veel personages met unieke persoonlijkheden en boeiende verhalen. Het ongeveer twintig uur durende hoofdverhaal neemt ruim de tijd om alle personages uit te werken. Tijdens de zoektocht naar Aidens zusje ontmoet je interessant geschreven personages die allemaal een duidelijke betekenis voor de spelwereld hebben. Deze personages komen voornamelijk uit twee facties waar de game om draait.

De overlevenden zijn arme mensen die roeien met de riemen die ze hebben. Ze dragen bijvoorbeeld niet de beste kleding, maar bouwen wel mooie nederzettingen van planken en pallets. De gezelligheid die hun vestigingen uitstralen vormen een groot contrast met de militaire Peacekeepers. Dit autoritaire leger lijkt in de eerste instantie vijandelijk, maar de game geeft sterke argumenten voor beide facties om sympathieke banden te creëren.

Dit werkt vaak erg conflicterend. Soms gooi je al je vertrouwen op Rosario Dawson’s Lawan. Door de Peacekeepers in dit geval sterke argumenten te geven waarom zij de watertoren nodig hebben, wordt je alsnog aan het twijfelen gebracht. Hoe weet je dat de Peacekeepers niet liegen? Misschien doet Lawan dat wel. Door vragen te stellen en meer uit gesprekken te halen kom je vaak achter grote wendingen. Soms op tijd, soms te laat.

Dying Light 2 is emotioneler en serieuzer dan zijn voorganger. Ook in de zijmissies weet de game verassend diep te gaan. Zo werden we tijdens een zijmissie door ene Wim naar een groepje mensen gestuurd om ze te helpen. Dit groepje bleek alle gestuurde mensen te vermoorden voor buit. Na een flink gevecht horen we bij terugkomst dat de jongen ons stuurde omdat hij geen andere keuze had. Zijn broer is gevangengenomen door de groep in kwestie. Eenmaal de broer gevonden bleek dat hij zich al maanden heeft aangesloten bij de groep en niet meer dezelfde persoon is. Na wederom een gevecht vinden we Wim in rouw aan de rand van een dak, van plan om zijn leven te beëindigen. We weten hem niet te overtuigen daar van af te zien, waar we verrassend genoeg een schuldgevoel aan overhouden.

©GMRimport

Tweestrijd

De keuzes die centraal staan in Dying Light 2 komen ook terug in het factiesysteem. Watertorens en elektriciteitscentrales zijn essentieel zijn voor de inwoners van Villedor. Aiden kan deze faciliteiten overnemen en toewijzen aan de overlevenden of de Peacekeepers. Daarbij hebben je keuzes wederom invloed op je relaties met de twee groepen. De locatie wordt omgetoverd tot een heuse basis van de groep van jouw keuze: houten constructies bij de overlevenden of metalen, uitgemeten steigers bij de Peacekeepers. Daarnaast zullen andere outposts uit die regio onder de gekozen factie komen te vallen.

Dit geeft niet alleen meer leven aan Villedor, het geeft je ook nieuwe gameplayopties in de omgeving. Als je kiest om een gebied aan de Peacekeepers te geven, komen er vallen en andere constructies op straatniveau. Kies je voor de overlevenden, dan komen er nieuwe freerun-mogelijkheden op de daken. Ziplines, springveren en hete luchtstromen voor je paraglider voelen wel veel handiger én leuker aan dan de vallen op de grond. In een game waarin het freerunnen zonder twijfel het leukste onderdeel is, is het lastig om een keuze voor de Peacekeepers te verantwoorden.

©GMRimport

Run boy run

Het belangrijkste aspect van Dying Light 2 is net als zijn voorganger het freerunnen. Door nieuwe vaardigheden en hulpstukken in de omgeving zijn er veel meer opties om creatief jezelf door de spelwereld voort te bewegen. Doormiddel van paragliden, over muren rennen en een handige grijphaak kun je op nog meer manieren klimmen, vliegen en slingeren. Dat voelt ten opzichte van de eerste Dying Light iets zweveriger en trager aan. Je kan vrij hoog springen en je hebt veel zijwaartse controle terwijl je in de lucht vliegt. Hoewel dat even wennen is en iets minder snel aanvoelt als voorheen, krijg je wél meer controle tijdens het freerunnen. Dat voelt als een gebalanceerde compromis, gezien je minder vaak naast een oppervlak landt - iets wat in de eerste Dying Light nog wel eens wilde gebeuren.

Door al deze verbeteringen en toevoegingen is freerunnen nog nooit zo leuk geweest. De meeste zijactiviteiten die over de stad verspreid zijn bevatten dan ook veel parkour-opdrachten om je vaardigheden op de proef te stellen. Deze platformactie verveelt eigenlijk nooit en doet denken aan de parkourmissies van Assassin’s Creed. De grote flatgebouwen lijken in eerste instantie onmogelijk om te beklimmen. Maar Techland heeft elke toren zo gemaakt dat het slimme routes bevat die je langzamerhand naar boven brengen. Zo ga je van liftschachten en trappenhuizen in het donker naar de zijkanten van het gebouw, hoog in de lucht, op zoek naar onderdelen om je nog hoger te brengen.

Kom van dat dak af

Het probleem met al dat plezier is dat je maar weinig reden hebt om de begane grond te bezoeken, zeker wanneer het nacht is. Dan zijn er veel gevaarlijke zombies op straat die je liever wilt vermijden. De daken zijn immers veel leuker om over te rennen en je kunt altijd de nacht overslaan door te slapen. Daarom zijn er een paar stimulansen bedacht om je vaker naar de begane grond toe te lokken tijdens de nacht. Omdat ’s nachts de geïnfecteerden over de straten lopen, is het minder gevaarlijk om verlaten winkels of quarantainezones te looten. Daarnaast zijn sommige missies en mini-bazen alleen ‘s nachts te voltooien.

Naast winkels en quarantainezones kun je nu ook meer huizen van binnen verkennen, soms voor wat loot en op andere momenten voor missies. In huizen heb je geen freerunmogelijkheden en komt stealth om de hoek kijken. Dat wordt extra spannend doordat Aiden zelf ook geïnfecteerd is. Mensen veranderen in Dying Light alleen in zombies wanneer ze telang niet in aanraking komen met UV-straling. Hierdoor krijgt het donker een natuurlijke tijdslimiet dat middels een timer vaak in je nek loopt te hijgen. Het resultaat is een spannende uitnodiging om de nacht op te zoeken, in plaats van het over te slaan door te gaan slapen.

Meppen met impact

Maar ook overdag, terwijl de zonnestralen door de bladeren van de bomen op daken schijnen, is er gevaar te vinden. Zogenaamde Renegades hebben kampen opgezet en zijn niet vies van een goed gevecht. De combat in Dying Light 2 is gelukkig sterk verbeterd. In plaats van het zweverige hack en slash-werk waar de voorganger mee kampte, hebben de wapens nu veel meer impact. De brekende botten en bloederige ledematen die in het rond vliegen zijn ongemakkelijk bevredigend. Het compleet ontbreken van vuurwapens doet de combat daarnaast erg goed.

Om het vechten iets minder log te laten voelen, hebben zowel jij als de vijanden een block-techniek. Naast aanvallen blokkeren kan je ze op het juiste moment pareren en een tegenaanval starten. Gepaard met een ontwijkmanouvre heeft de combat met mensen in Dying Light 2 een tactischer tempo. Vijanden zijn relatief slim en je wordt met regelmaat in je rug verrast tijdens een gevecht. Wapens gaan minder snel kapot maar kunnen helaas niet gerepareerd worden. De enige vorm van reparatie is het eenmalig installeren van een wapenmod. Het is frustrerend om je favoriete, gepersonaliseerde wapens kwijt te raken.

©GMRimport

Vijfhonderd uur

Dying Light 2 slaagt er bijzonder goed in een levende, ademende wereld te maken. De vijfhonderd uur die Techland beloofde is wel een beetje overschat. Er is veel te doen in Villedor, maar na dertig uur in de stad hebben doorgebracht werden we zelden overweldigd met activiteiten. Daarbij vallen sommige activiteiten een beetje in de herhaling. De spanning en het freerunplezier blijft daarentegen erg vermakelijk. Alles wordt natuurlijk nóg leuker door de co-op modus, waarin je met zijn vieren Villedor van begin tot eind kunt verkennen.

Dying Light 2 bouwt verder op alles wat het eerste deel goed deed. Door betekenisvolle verbeteringen door te voeren bij het freerunnen en de grote stappen die het verhaal maakt, is de game zonder twijfel een van de beste zombiegames van dit moment. Villedor is een prachtige stad en biedt ontzettend veel plezier met boeiende hoofd- en zijmissies. Zoals vanouds weet de game je weer klamme handen te geven tijdens de actievolle avonturen gedurende de nacht.

Dying Light 2: Stay Human is vanaf 4 februari verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, en pc. Een Switch-versie (via de cloud) is uitgesteld naar een onbepaalde datum later dit jaar. Voor deze review is de game gespeeld op PlayStation 5.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Ontwikkelaars van Rockstar Games doen volgens een werknemer "verbluffende dingen" met Grand Theft Auto 6.

Eerder deze week werden de Golden Joystick Awards gehouden - waar Black Myth: Wuking de award voor game van het jaar won - en ook Rockstar viel in de prijzen. Grand Theft Auto 6 werd namelijk uitgeroepen tot meest gewilde game.

Een ontwikkelaar van Rockstar klom op het podium om de award in ontvangst te nemen, en liet daarbij het volgende weten: "Een ongelooflijk aantal mensen doen geweldige dingen met Grand Theft Auto 6, echt verbluffende dingen. Het is dan ook een eer om hier deze award namens iedereen in ontvangst te nemen."

Wat die verbluffende dingen precies inhoudt moet nog blijken, maar de eerste trailer toonde in ieder geval een levendige stad (in de vorm van Vice City, gebaseerd op Miami) met een hoop inwoners en dieren. Eerder lekten er al wel vroege beelden van de game, waarin te zien was dat spelers mogelijk ook bij relatief veel gebouwen naar binnen kunnen.

Het mag geen verrassing heten dat Grand Theft Auto 6 de award voor meest gewilde game game won - de franchise is zo goed als de grootste gamereeks die er bestaat en trekt vele miljoenen spelers aan. Het langverwachte zesde deel staat gepland voor release op PlayStation 5 en Xbox Series X en S in het najaar van 2025. Bekijk hier nogmaals de onthullingstrailer.

Ubisoft heeft de beloofde nieuwe update voor The Rogue Prince of Persia uitgebracht.

De update voor de Early Access-game werd eerder al aangekondigd en wordt gezien als een soort van 'relaunch'. De game heeft namelijk een geheel nieuw uiterlijk gekregen, waardoor het spel vooral warmere kleuren bevat en het hoofdpersonage geen paarse huidskleur meer heeft. Volgens ontwikkelaar Evil Empire pasten de oude kleuren niet goed bij de game, het genre en de setting.

De update heeft nog veel meer nieuwe content toegevoegd, waaronder nieuwe omgevingen, vijanden, bazen en een nieuw hoofdstuk van het verhaal. Verder zijn er diverse verbeteringen doorgevoerd, waaronder meerdere saveslots. Overigens hoeven mensen die de paarse look van de prins mooi vonden niet teleurgesteld te zijn: dit wordt op een later moment weer aan de game toegevoegd via een extra skin.

De Early Access-versie van The Rogue Prince of Persia verscheen afgelopen mei op Steam. Spelers kunnen snelle 2D-platformactie verwachten waarbij men keer op keer een weg baant door de hoofdstad met als doel Perzië te redden van een Hun-invasie. Spelers gebruiken acrobatische moves, zoals de mogelijkheid om over muren te rennen, om door de spelwereld te bewegen.

The Rogue Prince of Persia wordt zoals gezegd ontwikkeld door Evil Empire. Deze studio was na de release van Dead Cells verantwoordelijk voor de nieuwe content die sindsdien aan de game is toegevoegd.