Ook politieke games blijven lekker braaf. Verder dan wat href="https://gamer.nl/artikelen/review/watch-dogs-legion-is-eerder-een-schoothondje/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">hackers in gekke kostuums</a> gaat het eigenlijk niet. Yakuza: Like a Dragon gooit de knuppel in het hoenderhok.

De Yakuza-serie heeft er nooit problemen mee gehad om controversiële thema’s aan te halen. Toch valt Like a Dragon op. Dit komt vooral door de opzet van het verhaal. Het gaat in dit deel niet hoofdzakelijk over de politieke intriges die zich afspelen tussen Yakuza-clans en -families. Het gaat niet meer voornamelijk over de vraag wie heerst over welk gebied in een wereldstad als Tokio.

Nee, in plaats daarvan gaat het – zeker in de eerste twintig uur van de game – over grotere maatschappelijke vraagstukken. Hoe kan het dat hoogopgeleiden in een vermogend land met veel sociale voorzieningen het dak boven hun hoofd kwijtraken? Wat zijn de implicaties voor sekswerkers op het moment dat prostitutie hardhandig de kop wordt ingedrukt? Waarom worstelen zoveel middenklassers met hun mentale gezondheid? Wie bepaalt welke fetisj acceptabel is en welke verachtelijk? En hoe gaat een politiek bestel nu daadwerkelijk om met degenen die aan de arbeidersklasse bungelen? Like a Dragon is niet bang om de vinger op de zere plek te leggen – en tegelijkertijd een taboe of twee te doorbreken.

Ok boomer

Andere delen in de Yakuza-serie haken hier ook op in, maar doen dat over het algemeen onder het mom van een moordlustig maffiaverhaal rondom wraak, eer en geldzucht. Like a Dragon doorbreekt die structuur door een curieus ensemble aan personages met elkaar te verbinden. Hoofdpersoon Ichiban Kasuga is een self-made Yakuza die gevoelig is voor onrecht, enorm houdt van Dragon Quest en zonder pardon uit zijn clan is gekickt. Ichiban komt al snel in aanraking met Nanba Yu, een medisch dokter die illegaal medicijnen verkocht en daardoor zijn licentie, familie en huis verloor. Ook Adachi Koichi is al gauw van de partij, een voormalig politieagent die vlak voor zijn pensioen zijn baan verloor en dus moet bijklussen om rond te komen.

Het is sowieso uitzonderlijk dat de eerste vijf à zes uren van een game gaan over mannen met de gemiddelde leeftijd van boven de vijftig die hun leven totaal niet op orde hebben. Dit zijn mannen die weliswaar weten van de hoed en de rand, maar tegelijkertijd worden uitgekotst door de samenleving. Uiteindelijk wordt dit palet aan hoofdpersonen breder en diverser, maar dan is de toon al gezet. Sterker nog: tegen die tijd heb je al meerdere uren gekke klusjes moeten doen om wat ramen en een nieuw jasje te kunnen kopen. Juist door deze markante en vooral heel sympathieke mannen krijgt het plot van Like a Dragon meer gewicht. Waar in andere Yakuza-delen de sociale kritiek vooral verweven zat in de vele optionele missies en activiteiten, daar is dit de rode draad in Like a Dragon.

Temporisen

De structuur van Yakuza-games zat eigenlijk muurvast. Er is altijd sprake van een grote stad waarin je je ei kwijt kunt: als je een arcadehal in wilt duiken of juist alle straatkatten wilt voeren, dan kan dat. Maar als je even het verkeerde steegje inloopt, dan kom je sowieso boeven tegen die je te lijf willen gaan. Tussendoor probeer je je hardhandig omhoog te werken in je Yakuza-clan of is het juist zaak om een andere familie te infiltreren. Buiten de vele minigames om draait het normaliter vooral om actievolle gevechten – die nog het meeste aan de beat ‘m ups van weleer doen denken.

Like a Dragon breekt met deze traditie. Er zijn nog steeds grote, open gebieden waar een overdaad aan minigames en gekke activiteiten te vinden is. Maar in plaats van button-bashen is het nu zaak om heel strategisch te werk te gaan. Like a Dragon is namelijk een turn-based rollenspel. Net als in het door hoofdpersoon Ichiban geliefde Dragon Quest kies je beurtelings je aanval of verdediging – en is het zaak om de verschillende kwaliteiten van je team zo geraffineerd mogelijk in te zetten.

Ook veel van de andere tradities uit Japanse rollenspellen komen om de hoek kijken. Alle personages hebben een andere klasse, kleding en uitrusting maken een wezenlijk verschil en je kunt uiteindelijk zelf beslissen wie deel uitmaakt van je team. Ook is er aan het eind van vrijwel elk hoofdstuk een uitgebreide kerker die je doorloopt – vaak in de vorm van een reusachtig complex van een of andere Yakuza-clan.

Ook esthetisch speelt Like a Dragon met deze tradities. Vlak voordat je een gevecht begint, veranderen je menselijke tegenstanders in archetypen – van halfnaakte perverselingen tot lugubere chefs met bebloede schortjes en omvangrijke messen. Ieder archetype heeft een beperkte selectie van aanvallen, waardoor je hier al snel op kunt anticiperen en bijvoorbeeld de opstelling van je team kunt aanpassen. Dit vechtsysteem is diep genoeg als je strategisch te werk wilt gaan, maar is tegelijkertijd toegankelijk voor degenen die vooral willen genieten van het verhaal.

Gangetje, gangetje

Toch vallen de gevechten in de tweede helft van de game regelmatig in negatieve zin op. Op specifieke momenten wil de game dat je een bepaald level hebt of je bankrekening flink hebt gespekt. Dan is het vaak zaak om een paar uur lang tegen dezelfde tegenstanders te knokken, om maar wat sterker te worden en wat zakcenten te verdienen. En als Ichiban tijdens een gevecht sneuvelt, dan is het direct game-over – ook al heb je nog de beschikking over drie personages die het makkelijk tot een goed einde kunnen brengen.

Dit is op zichzelf genomen natuurlijk geen groot punt (en betekent in de praktijk dat je Ichiban de hele tijd aan het helen bent en met hem nauwelijks risico neemt). Maar later in de game doorloop je steeds uitgebreidere kerkers, volgepropt met tegenstanders. Deze gebieden zijn sowieso al niet bijster interessant: je baant je een weg van gangetje naar gangetje, om uiteindelijk op een eindbaas te stuiten.

Met een beetje pech krijg je onderweg te maken met een groepje Yakuza die met één klap de helft van je levensbalkje eraf meppen. En als zij dan een gevecht mogen beginnen, dan kan het zomaar eens voorbij zijn voordat je er erg in hebt. In deze kerkers kun je vaak maar één keer per twintig of dertig minuten je voortgang opslaan, waardoor je regelmatig in de situatie komt dat je substantiële delen moet herspelen.

Oftewel: hoewel Like a Dragon een enorm scala aan minigames en gekke missies biedt (van karten tot het documenteren van de gekste criminelen uit de stad), ben je uiteindelijk vooral bezig met turn-based gevechten. Hier mist de balans waar eerdere delen zo bekend om staan.

Toch is dit misschien wel het meest fascinerende deel uit de serie. Yakuza: Like a Dragon integreert sociale kritiek in prachtige game vol maffiapraktijken en harde humor.

Yakuza: Like a Dragon is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, pc, Xbox One en Xbox Series. Een PlayStation 5-versie volgt in 2021. Voor deze review is de game op PlayStation 4 Pro getest.

Meer reviews:

Microsoft en Bethesda hebben een custom Xbox Series X-console en bijbehorende controller onthuld in de stijl van Indiana Jones and the Great Circle.

De console heeft een goudachtige kleur. Zoals wel vaker bij dit soort custom Xbox-consoles is het apparaat niet makkelijk verkrijgbaar. Mensen moeten tussen 12 november en 6 januari afreizen naar de Microsoft Experience Centers in Londen, New York of Sydney en daar een puzzel oplossen om kans te maken om de console te winnen. Het bedrijf gaat op een later moment de console ook via social media weggeven.

Indiana Jones and the Great Circle verschijnt op 9 december voor Xbox Series-consoles, pc en Game Pass. Het spel moet in het voorjaar van 2025 ook uitkomen op PlayStation 5.

Indiana Jones and the Great Circle heeft een eerstepersoonsperspectief, al wisselt de camera soms naar de derde persoon - bijvoorbeeld tijdens tussenfilmpjes of wanneer Indiana Jones klimt. Het uiterlijk van het hoofdpersonage is gebaseerd op een jonge Harrison Ford, de acteur die de rol van het personage in de films vertolkt. De stem wordt ingesproken door Troy Baker, onder andere bekend voor zijn rol als Joel in de The Last of Us-games.

Het verhaal van de game speelt zich af tussen de films Raiders of the Lost Ark en The Last Crusade. Wanneer Indiana Jones in Marshall College op een inbreker in de vorm van een gigantische man stuit die een relikwie steelt, reist de avonturier af naar Vaticaanstad om meer te weten te komen. Andere locaties die spelers bezoeken, zijn onder andere Egypte en de Himalaya.

Spelers kunnen tijdens gevechten niet alleen schieten met geweren, maar ook vechten met hun vuisten of gebruikmaken van de iconische zweep. Puzzels spelen daarnaast een belangrijke rol in de game.

Lars Cornelis kreeg onlangs een uitgebreide presentatie van de game en schreef een preview: "De spelwereld oogt onmiskenbaar als de jaren dertig, maar dan door een jaren tachtig-lens, compleet met een acteur uit die tijd. Of het inderdaad de perfecte hommage aan de originele Indiana Jones-trilogie wordt, weten we later dit jaar."

Mensen kunnen de oorspronkelijke versie van Age of Empires 3 niet meer op pc aanschaffen.

Op de Steam-pagina's van het origineel en de Definitive Edition valt te lezen dat het oorspronkelijke spel niet meer te koop is. Daarnaast gaat de online multiplayer vanaf 30 oktober offline. Mensen die het spel in het bezit hebben kunnen nog de campagne en skirmish-content blijven spelen.

Age of Empires 3 van Ensemble Studios kwam in 2005 op pc uit. In 2020 verscheen een remaster genaamd Age of Empires 3: Definitive Edition, die wel in de verkoop blijft. Deze versie heeft verbeterde graphics, een nieuwe soundtrack en extra modi. Deze versie van de game staat ook op Game Pass voor pc en de Windows Store.

Op Xbox-consoles is er geen versie van Age of Empires 3 verkrijgbaar. Age of Empires 2: Definitive Edition en Age of Empires 4 zijn wel op Xbox speelbaar.

De Early Access-versie van Brighter Shores, de nieuwe mmo van Runscape-bedenker Andrew Gower, komt op 6 november uit.

Eerst was het de bedoeling dat de game op 5 november uit zou komen, maar vanwege de Amerikaanse presidentsverkiezingen op die dag is de release met een dag uitgesteld. Op 22 oktober start er wel een gesloten bèta voor een selecte groep spelers.

Gower ontwikkelt Brighter Shores met zijn nieuwe studio Fen Research. De game lijkt qua gameplay vergelijkbaar met Runescape te worden. Het is dan ook een point & click-rpg. Brighter Shores speelt zich af in het magische land Adothria, waar spelers als stadswacht op avontuur gaan.

Gower wil de gebruikelijke clichés van het genre vermijden. Zo moet het spel geen 'grindy gameplay' bevatten en worden de standaard klassen ingewisseld voor Cryoknight, Hammermage en Guardian.

Brighter Shores verschijnt op pc en Mac en wordt free-to-play. Daarnaast komt er een optionele premium pass waarmee spelers extra content vrijspelen. Het gaat daarbij om compleet nieuwe gameplay in plaats van alleen kleinere cosmetische toevoegingen. De Steam-pagina kan hier bezocht worden.