We Were Here Together is nummer drie in de reeks coöp-puzzelgames van het Nederlandse Total Mayhem Games. De ontwikkelaar heeft een niche gevonden en zich daar knus in genesteld. Ondanks de ambitie om meer met de formule te doen, is het resultaat wisselend.

We ontwaken allebei in wat lijkt op een knusse jachthut, maar wat bij nader inzien een soort Arctisch onderzoeksstation is. Na een korte sleuteljacht in de vrieskou staat één van ons op het dak een satellietschotel te verdraaien en probeert de ander binnen een coherent radiosignaal op te vangen. Het zal één van de weinige keren zijn dat we nog naar elkaar kunnen zwaaien voor we gescheiden worden.

Niet veel later moet de een de ander van de verdrinkingsdood redden in een race tegen de klok, sturen we een soort sushitrein heen en weer met ingrediënten voor een plantenbestrijdingsmiddel en ontcijferen we stap voor stap welke planten we moeten kruisen aan de hand van Mendelejev-achtige tweelettercodes.

Groter dromen

Maar simpelweg sterke puzzels bouwen is niet meer genoeg voor We Were Here Together. Van tijd tot tijd sijpelt een overkoepelend verhaal tussen de puzzels door dat uiteindelijk naar een grote finale toe beweegt. Via flashbackachtige stemmen weeft het spel een verhaal over eeuwenoude tweestrijd en een mysterieuze vloek. Tussen de puzzels door bouwt Total Mayhem Games toe naar een grote finale.

Alleen weet We Were Here Together die belofte niet in te lossen. Het verhaal sluit niet aan op de puzzels en weet niet te boeien. Het komt over als een verplicht nummer: alsof de puzzels niet op zichzelf zouden kunnen staan, terwijl die coöp-puzzels juist zijn waar deze reeks om draait. De houterige voice-overs die het spel je voorschotelt, onderbreken de flow van de puzzels en voegen weinig toe.

Ergens werkt het averechts: zonder verbindend verhaal is het makkelijker te verkroppen dat we het ene moment door een dik pak sneeuw ploegen, om vervolgens in een Gotische kerk op een schoolbord te kalken en verderop in een alchemielab dronken rond te zwalken (ja, echt!). Op het moment dat het spel zichzelf heel serieus neemt, vallen deze overgangen meteen veel meer op, zelfs al staan de puzzels prima op zichzelf.

©GMRimport

Eurekamoment

Want daar toont We Were Here Together zich van zijn beste kant. Net als in een game als Keep Talking and Nobody Explodes krijgen beide spelers bij een goede coöp-puzzel ieder een gedeelte van de oplossing en moet er over en weer gecommuniceerd worden om verder te komen. Dit zijn verreweg de leukste en meest bevredigende puzzels, omdat je samen een oplossing bouwt.

De eerder genoemde sushitrein en het kruisen van planten zijn hier perfecte voorbeelden van. Je voelt je nuttig en kunt ook steeds weer een stapje verder komen zonder dat je lang vast hoeft te zitten. Samen je hersenen laten knarsen tot je een eurekamoment hebt is een zeldzame ervaring in games. We Were Here Together weet die hersenkwab te stimuleren.

Sommige puzzels voelen wat eenzijdig, waar één speler het echte denkwerk moet doen en de andere een passievere taak krijgt. De host heeft gelukkig wel de optie om te wisselen; het is ook zeker de moeite waard om puzzels een keer vanuit het andere perspectief te ervaren. De puzzels waarin het werk oneerlijk verdeeld is, springen er juist uit omdat het spel op andere momenten uitblinkt in puzzels die intensieve samenwerking vereisen.

©GMRimport

Foute boel

We kwamen enkele belemmerende bugs tegen. Zo zat in één puzzel een van de spelers in een kamer met onzichtbaar meubilair. Dit leek in eerste instantie onderdeel van de puzzel, maar na een herstart bleek het meubilair wel aanwezig en ook wel handig te zijn om de puzzel op te kunnen lossen. Ook tijdens de laatste opgave miste één speler een belangrijk visueel element om de puzzel te kunnen voltooien. Het zijn kleine, maar cruciale elementen die verwarring zaaien en bovenal teleurstellen.

Daarnaast faalden de eerste pogingen om het spel te spelen door audioproblemen en kapte een stevige pc er telkens mee binnen een minuut nadat het spel begon, waardoor de game compleet onspeelbaar was. Het volume van de in-game microfoon is eveneens erg willekeurig, niet onbelangrijk bij een game die op communicatie leunt. Hoewel dit geen representatieve steekproef is, toont het wel aan dat niet iedereen een vlekkeloze spelervaring heeft.

Oeremoties

Toch valt niet te ontkennen dat We Were Here Together in de kern een verbindend element bevat. Samenwerken roept onvermijdelijk emoties op: woede wanneer een puzzel niet lukt, blijdschap wanneer je de oplossing uitvogelt. Die gedeelde, herkenbare oeremoties leveren memorabele momenten op waar deze game op teert.

We Were Here Together is nu beschikbaar op Steam, het spel is getest op pc.

Laatste reviews op Gamer.nl:

The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered is vandaag officieel aangekondigd middels een livestream. De game is meteen beschikbaar.

In de aankondigingsvideo praatten Bethesda's Todd Howard en Matt Carofano over de nieuwe editie van de game. In eerste instantie werden beelden van het origineel getoond, dat in 2006 op Xbox 360 en pc en in 2007 op PlayStation 3 uitkwam. Er werd gekeken naar het belang van de release van dit origineel, dat openwereld-rpg's naar een hoger niveau tilde.

Vervolgens toonde de livestream beelden van de nieuwe versie van het spel. Daarbij lag er veel nadruk op de grafische verbeteringen van de game, die mogelijk worden gemaakt door Unreal Engine 5. Door de toename van details moeten spelers zich nog meer onderdeel van de spelwereld voelen.

Gameplay is ook op de schop gegaan. Hoewel de game trouw aan het origineel blijft, zijn gameplaysystemen verbeterd. Ook animaties van personages en vijanden zijn verbeterd. Tijdens gevechten vliegen de vonken en bloedspetters van het gevecht af. Hoewel de game door de meesten met een eerstepersoonsperspectief wordt gespeeld, is er ook een derdepersoonsperspectief, die in deze versie beter moet werken. Dialogen klinken natuurlijker, maar de soms opmerkelijke gesprekken die het spel zijn charme geven zijn behouden.

Oblivion Remastered wordt gezien als "de meest complete versie van Oblivion". Alle dlc - waaronder de verhalende uitbreidingen - zitten ook bij het spel inbegrepen. De game is nu verkrijgbaar op Xbox Series-consoles, Steam en PlayStation 5, en staat ook op Game Pass. De game kost 54,99 euro, al is er ook een Deluxe-uitvoering van 64,99 euro, inclusief de befaamde horse armor.

Er gingen al geruime tijd geruchten dat er een remake of remaster van The Elder Scrolls 4: Oblivion in ontwikkeling was. Er waren zelfs screenshots uitgelekt. Volgens die geruchten werkt Virtuos aan de remake, en dat blijkt nu ook te kloppen. De studio is ook bekend van de aankomende remake van Metal Gear Solid 3: Snake Eater.

De batterijduur van de Nintendo Switch 2 Pro Controller is gelijk aan die van de Pro Controller van de eerste Switch, terwijl hij wel sneller oplaadt.

Dat spotte Nintendo Life op de officiële website van Nintendo. Net zoals de Pro Controller voor de eerste Switch, gaat de Pro Controller voor de Switch 2 ongeveer veertig uur mee voordat hij weer opgeladen moet worden. De Switch 2 Pro Controller doet er echter ongeveer 3,5 uur over om zich volledig op te laden, terwijl dit met de eerste Pro Controller zo'n 6 uur duurde.

We wisten al dat de Switch 2 Pro Controller diverse toevoegingen heeft. Zo zitten er aan de achterkant twee nieuwe knoppen - de GL- en GR-knoppen - en is er net als op de nieuwe Joy-Cons een C-knop aanwezig waarmee GameChat opgestart kan worden. De controller heeft ook HD Rumble 2, wat voor nog gedetailleerdere force feedback moet zorgen.

Het was al bekend dat huidige Pro Controllers en Joy-Cons ook gebruikt kunnen worden op de Switch 2. Het is alleen niet mogelijk om met de huidige controllers de Switch 2 uit slaapstand te halen. De Switch 2 - alsmede de Switch 2 Pro Controller - verschijnt op 5 juni.