Je personage rent door de duistere kerker. Monsters staan in groepen te wachten en rennen op je af als je in hun buurt komt. Her en der staan tonnen die je kapot kan schieten en regelmatig laten monsters nieuwe buit vallen. Daarna leg je Diablo 3 weg en start je Warhammer Chaosbane, om te ontdekken dat die exact dezelfde ervaring biedt.

Het voelt een beetje ongemakkelijk om Warhammer Chaosbane te beschrijven. Op papier is het stap voor stap een kloon van die welbekende Blizzard-game. Verschillende personages met eigen vaardigheden? Check. Eindeloze hoeveelheden monsters? Check. Loot? Check. Het ongemak komt deels voort uit het besef dat het uitleggen van Warhammer Chaosbane niks anders is dan het blootleggen van hoe trouw de makers van deze game hebben geprobeerd om een kopie te maken van hun voorbeeld. Zo trouw dat er ook echt niets nieuws te ontdekken is. Voor een ander deel is dat ongemak het gevolg van het steeds sterker groeiende besef dat Warhammer Chaosbane ondanks het slaafs volgen van de checklist nergens echt leuk wil worden.

Het spel begint met de gebruikelijke verhaalscène die duidelijk maakt dat er een belangrijke tovenaar is verdwenen en dat die weer gevonden moet worden. Ondertussen is er oorlog tussen het Imperium en de troepen van Chaos en worden de kerkers van de in totaal vier steden overspoeld door demonisch tuig.

©GMRimport

Hetzelfde verschil

Je speelt één van de vier personages, elk met een eigen set vaardigheden. Er is een tovenaar, een boogschutter, een ridder en een dwerg met een bijl. Elk van deze personages heeft op papier een eigen rol te vervullen in co-op (je kan met zijn vieren samen spelen, zelfs op hetzelfde scherm), maar is uiteraard ook in staat solo het hele verhaal door te spelen. Dat laatste zorgt er ook voor dat de personages tijdens het spelen niet zo heel erg van elkaar verschillen. De boogschutter schiet pijlen en de ridder moet op de tenen van de tegenstanders staan, maar in essentie blijf je dezelfde dingen doen.

Dat komt onder meer door de manier waarop de game met magie/mana omgaat. Je hebt twee soorten aanvallen: vaardigheden die mana kosten en vaardigheden die mana terugwinnen. Het komt er tijdens het spelen dus op neer dat je tussen deze twee soorten afwisselt, waarbij de mana-kostende aanvallen doorgaans krachtiger zijn dan de mana-opleverende aanvallen.

Visueel is er wel duidelijk verschil tussen de personages zichtbaar, en ze hebben ieder heel coole aanvallen om in te zetten. Maar het blijft vooral oppervlakkig vuurwerk. Het is alleen heel makkelijk om in een soort trance te raken: mana aanval mana aanval, mana-verdien-aanval, mana-verdien-aanval, mana-verdien-aanval. De niet aflatende horde aan vijanden voelt bijna nergens als een echte uitdaging, vooral niet als je je loot regelmatig ververst en je vaardigheden trouw opwaardeert in de tech tree.

©GMRimport

Generiek

Is er grafisch dan wel iets te genieten? De makers hebben duidelijk oog voor detail en de met puinhopen en lijken bezaaide gangen en de helder verlichte buitenscènes zijn goed verzorgd. De kerkers zelf zien er allemaal heel mooi uit, op een herkenbare generieke fantasy-manier. Het is misschien flauw om maar te blijven hameren op het constante gevoel van déjà vu dat deze Warhammer-game oproept, maar het is nou eenmaal zijn opvallendste feature. We hebben dit allemaal al gezien en daardoor voelen de duistere krochten van dit magische rijk ongeveer zo wonderlijk als een wandeling naar de plaatselijke Albert Heijn.

De laatste reden die je dan nog hebt om de game zijn eigen plaats in je gameverzameling te geven is als je fan bent van Warhammer. Ben je zo’n fan, dan zul je blij zijn om te zien dat de lore goed is gebruikt in de game. De verschillende personages zijn trouw aan hun afkomst (de arrogante tovenaar heeft heel andere motieven dan de hippie boogschutter bijvoorbeeld) en de vele monsters komen recht uit de Warhammer-monster manuals.

©GMRimport

Niet slecht

Je zou op basis van het bovenstaande kunnen denken dat Warhammer Chaosbane een slecht spel is, maar dat is het niet. Als dit je allereerste kennismaking is met een hack ’n slash rpg, zou je er zomaar een flinke dosis lol uit kunnen halen. Maar zelfs dan zou het zomaar kunnen, dat het je nooit echt een warm gevoel geeft. Voor ons is het in elk geval een slecht teken als we een spel vóór het slapengaan aanzetten, omdat we daarna zoveel makkelijker indutten.

Originaliteit is niet de belangrijkste factor bij het beoordelen van een game. Stel dat er maar één first person shooter had mogen zijn, of één rpg. Dan waren we snel uitgespeeld. Games bouwen op hun voorgangers en voegen frisse ideeën toe om het nieuwe product bestaansrecht te geven. Warhammer Chaosbane voegt echter niets nieuws toe. Het is een Diablo-kloon. Competent? Ja. Maar ook volstrekt overbodig. Zelfs als je Warhammer-fan bent.

Warhammer Chaosbane is nu verkrijgbaar voor PS4 (geteste versie), Xbox One en Windows.

Laatste reviews op Gamer.nl:

©GMRimport

HBO heeft iets meer informatie gedeeld over de aankomende tweede aflevering van het tweede The Last of Us-seizoen die in de nacht van aanstaande zondag of maandag online komt.

De aflevering heet 'Through the Valley' en beslaat ongeveer een uur. De officiële beschrijving luidt als volgt: "Een storm vormt zich in de bergen terwijl de inwoners van Jackson Hole zich voorbereiden op het ergste gedurende steeds meer waarnemingen van geïnfecteerden. Ondertussen weegt Abby haar opties af."

'Through the Valley' werd geregisseerd door Mark Mylod, die eerder al hoge ogen gooiden met afleveringen zoals 'Conor's Wedding' in Succession. De verwachtingen voor de tweede episode zijn dan ook hooggespannen bij fans. De naam van de aflevering is overigens een referentie naar het nummer dat Ellie speelt in de eerste trailer van The Last of Us: Part 2.

Het tweede seizoen van The Last of Us is afgelopen maandagochtend van start gegaan. Het tweede seizoen verfilmt een gedeelte van de game The Last of Us: Part 2, en beslaat zeven afleveringen, waarvan de tweede dus gedurende dit paasweekend volgt. De komst van een derde seizoen werd eerder al bevestigd.

11 Bit Studios heeft een nieuwe Frostpunk-game in ontwikkeling, die op zijn vroegst in 2027 moet verschijnen.

Dat blijkt uit de bekendmaking van de meest recente resultaten van het bedrijf. Er zijn al twee games in de Frostpunk-reeks uitgekomen - het tweede deel verscheen afgelopen jaar. In de spellen moeten spelers een stad in een nieuwe ijstijd zien te managen.

Details over de nieuwe Frostpunk-game zijn er op moment van schrijven nog niet, behalve dat specifiek wordt gemeld dat de game zich afspeelt in het "Frostpunk-universum". Mogelijk gaat het dus niet specifiek om Frostpunk 3.

11 Bit Studios liet daarnaast weten dat men ook werkt aan een "game op grotere schaal" die gepland staat voor 2029. Daarnaast zijn er ideeën voor meer games, waarvan de ontwikkeling in de nabije toekomst moet beginnen.

Ondertussen werkt 11 Bit Studios nog aan updates voor Frostpunk 2 en moet ook de consoleversie van het spel nog uitkomen. Die staat voor zover bekend gepland voor een release ergens aankomende zomer.

Harry Hol beloonde de pc-versie van de game vorig jaar met een 8 in de Gamer.nl-review: "Frostpunk 2 is een enorm sfeervolle en diepe strategiegame. Keuzes zijn betekenisvol en door de constante tijdsdruk voelt het echt alsof alles elk moment vreselijk fout kan gaan. Soms is het spel daardoor wat zwaar op de hand. Het had misschien wat humor kunnen gebruiken als contrast voor alle ijzige ellende. Het risico van te veel gesimuleerde leed, is dat de zwaarste beslissingen je daardoor soms koud laten op een persoonlijk niveau. Want het doel blijkt bijna altijd de middelen te heiligen. Dit maakt van Frostpunk 2 een van die unieke spellen waarin je nooit echt de ‘good guy’ kan zijn, maar alleen ‘minder slecht’. En dat levert een waardevolle en goed gemaakte ervaring op."