Vane is geen hoogvlieger
Reviews

Vane is geen hoogvlieger

Zodra Vane wordt genoemd, klinken ook al snel de games van Team Ico. Dat is niet voor niets, want ontwikkelaar Friend & Foe bestaat uit mensen die onder andere bij Sony aan The Last Guardian hebben gewerkt. Ook de stijl heeft duidelijke overeenkomsten. Maar kan de kwaliteit zich ook meten aan de games van de legendarische ontwikkelaar?

Zwevend boven een doodse woestijn met je veren wapperend in de wind, start Vane veelbelovend. In de game trek je eropuit in een mysterieuze wereld om te ontdekken wat daar is gebeurd. Dat doe je als een wezen die op specifieke plekken kan wisselen tussen de vorm van een vogel en de vorm van een mens.

De game legt je verder nauwelijks wat uit. Dat is soms frustrerend als je echt niet weet wat de makers van je willen. Toch voelt het ook verfrissend om eens niet bij de hand genomen te worden. Je gaat zelf op onderzoek uit om vragen te beantwoorden. Want wat is er gebeurd in deze wereld en wie zijn die vreemde vogelwezens? Antwoorden vind je in het puntje van een duistere toren midden in een storm.

Daar kom je door hulp in te roepen van andere wezens. Als vogel doe je dat door ergens plaats te nemen en te schreeuwen, waarna andere vogels naast je komen zitten en het gecombineerde gewicht iets activeert. Als mens heb je anderen nodig om een bal vooruit te duwen waarmee je puzzels oplost en steeds een beetje verder komt.

©GMRimport

Bijzondere wereld

Vane schittert voornamelijk middels zijn spelwereld. Zodra je de game start en als vogel over het land vliegt, lijkt er nog weinig aan de hand. Hier en daar spot je gebouwen en andere objecten die vertellen over steden die zijn vergaan, maar dat is niets wat we niet eerder hebben gezien. Dat verandert zodra je als mens je eerste stappen zet.

Je komt er namelijk al snel achter dat je niet enkel zelf van vorm kunt veranderen, maar dat je de wereld om je heen ook kunt beïnvloeden. Kom je met een grote lichtgevende bol in de buurt van vervallen ruïnes, dan herbouwt de omgeving rond de bol zich voor je neus weer tot haar oude glorie.

Dat concept wordt in een rap tempo uitgebouwd, totdat de wereld als een organisch wezen voor je ogen ontstaat en verdwijnt. Hoe dichter je bij je einddoel komt, des te instabieler de omgeving is. Alles flikkert, wordt vernietigd en weer opgebouwd in luttele seconden.

Hoewel Vane je vraagt om te ontdekken en zelf uit te zoeken wat je moet doen, is de kans best groot dat je door het design wel eens flink de verkeerde kant op gaat

-

Zee van stroop

Dat effect is indrukwekkend, maar als game blijft er veel te wensen over. Neem het leveldesign. Hoewel Vane je vraagt om te ontdekken en zelf uit te zoeken wat je moet doen, is de kans best groot dat je door het design wel eens flink de verkeerde kant op gaat. Wanneer een puzzel klikt en je exact weet wat de bedoeling is, is het niet erg om de tijd te nemen. Ben je echter de weg kwijt, dan voelt het alsof je door een zee van stroop moet lopen of vliegen, op zoek naar een punt van herkenning. De wankele besturing en onhandige camera helpen daar niet bij.

De bijzondere technologie achter deze wereld lijkt tevens iets te hoog gegrepen. Zeker in de grotere levels waar meerdere elementen samenkomen, neemt de framerate regelmatig een diepe duik. Ga je op ontdekking in levels waar de game dat niet wil, dan loop je tevens al snel tegen technische mankementen aan, zoals stukken van het level waar je dwars doorheen loopt.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Zoals niets anders

Toch ben ik blij dat ik de game heb ervaren. Vane speelt zoals niets anders. De wereld waarin alles constant in beweging is, de unieke stijl en spaarzame muziek, gecombineerd met een mysterie waarin jij de antwoorden moet zoeken, is fijn om mee te maken. Wel is de game in het algemeen moeilijk aan te raden. Het lijkt alsof de makers een aantal goede ideeën hadden over stijl en technologie, maar onderweg de speler een beetje zijn vergeten.

Vane is vanaf nu exclusief voor PlayStation 4 verkrijgbaar.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Oké
Conclusie

Vane is een bijzonder ontworpen, korte game, die teveel zijn best doet om indruk te maken en daarbij de speler uit het oog verliest. De goede ideeën blijken helaas te ambitieus voor deze kleine studio.

Plus- en minpunten
  • Origineel, mooie stijl, unieke wereld, nadruk op ontdekking
  • Besturing en camera ondermaats, soms frustrerend onduidelijk, traag, technisch te ambitieus

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Death Stranding door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld
Nieuws

Death Stranding door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld

Dat zijn een hoop bezorgde pakketjes

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

View post on X

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
The Last of Us-bedenker: 'Joel maakte de juiste keuze'
Nieuws

The Last of Us-bedenker: 'Joel maakte de juiste keuze'

Ontwikkelaar geeft zijn mening over het einde van de eerste game

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!