Jaarlijks brengt het Franse Dontnod Entertainment een of meerdere games uit. Vanwege een verscheidenheid aan studio’s en meerdere uitgevers soms zeer kort na elkaar, zoals in het geval van Twin Mirror, dat door de studio zelf wordt uitgegeven. En waar veel van Dondnods titels belangrijke sociale problemen aan de kaak stellen, is Twin Mirror vooral een rechtdoorzee detectivethriller met een Twin Peaks-achtige insteek.

Dontnods inspiratie voor de game is overduidelijk. Het afgelegen dorpje Basswood wordt opgeschut door een reeks misdrijven, net wanneer de onderzoeksjournalist Sam terugkeert om de uitvaart van zijn overleden vriend Nick te bezoeken. Dat maakt hem niet alleen verdacht, maar omdat vrijwel iedereen elkaar kent wordt de zaak ook nog eens persoonlijk. Wat begint als een pijnlijke confrontatie met oude vrienden en collega’s, wordt een moordmysterie waarin iedereen de dader kan zijn.

Het gegeven dat de moordenaar nooit ver weg is, geeft een extra stukje lading aan de vele conversaties die je met de inwoners voert. Nergens is de game écht bloedstollend spannend, maar het kent een volwassenere toon met een aantal onverwachte twists die het tempo er lekker inhouden. Het project is daarnaast niet opgedeeld in episodes, wat de structuur van het verhaal ten goede komt.

©GMRimport

Sombere tijden

Tijdens Sams terugkeer naar Basswood krijg je vooral een inkijkje in wat er zoal is gebeurd sinds zijn onderzoek de lokale mijn deed sluiten, met alle gevolgen voor de werkgelegenheid van dien. Een barman die dag in, dag uit dezelfde mensen bedient, een politieagent die zich bezighoudt met kattenkwaad en een tiener die zich afvraagt of ze in godsnaam ooit ontsnapt uit het dorpje: de conversaties schetsen een somber beeld van het leven daar. Mede dankzij de duidelijke grafische voorwaartse sprong kent Twin Mirror een prettig akelige sfeer.

Ook wordt duidelijk dat Sam met zichzelf in de knoop zit. Een groot deel van het dorp houdt hem verantwoordelijk voor de ellende en de ingewikkelde relatie met zijn ex Anna maakt de situatie er niet beter op. In zijn hoofd heeft hij daarom van kleins af aan een perfecte versie van zichzelf gecreëerd: een Sam die niet depressief is, maar zijn plek vindt in de maatschappij. Opvallend is dat Dontnod het concept slechts subtiel linkt aan mentale gezondheid, maar het vooral inzet als ‘geweten’ tijdens de gameplay.

Sams titulaire alter ego deelt regelmatig namelijk zijn ongezouten mening wanneer een belangrijke keuze nadert. Hij verschijnt dan fysiek in de wereld om een alternatief perspectief te bieden, dat vaak neerkomt op de veilige weg. Soms doet het op deze manier uitspellen van de opties de lol van keuzes maken teniet. Dergelijke keuzesystemen staan of vallen immers bij het kunnen interpreteren van de situatie en daarin een eigen afweging maken. Toch wordt de rol van het geweten naarmate de spanning stijgt iets waardevoller. Zeker wanneer levens op het spel komen te staan en ‘de andere Sam’ liever de veilige weg kiest dan antwoorden vindt, worden sommige keuzes juist pittiger.

Antwoorden

Die drang naar antwoorden heeft in Twin Mirror een fysieke plek: het mind palace. Vergelijkbaar met BBC’s moderne versie van Sherlock, wanen spelers daarin rond om herinneringen op te halen of gebeurtenissen te reconstrueren. Dat eerste element is een prettige manier om wat context te krijgen bij het verhaal, zoals Sams relatie met de overleden Nick of een bepalende jeugdherinnering. Daarmee bewijst de ontwikkelaar wederom dat het goed is in hele menselijke scènes schrijven, die de spanning voor heel even loslaten.

Het andere gedeelte, de reconstructies, komen wisselend uit de verf. Door aanwijzingen in de omgeving te vinden verschijnen een soort hologrammen, die via het wijzigen van bepaalde opties invloed op elkaar hebben. Rent er bijvoorbeeld een dier op de weg, dan wijkt een auto uit naar links. Is de chauffeur onder invloed van alcohol, dan reageert hij echter te laat. Door te spelen met deze kettingreacties komen spelers vanzelf op het goede antwoord uit. Dat is ook direct het probleem: door simpelweg een beetje te klooien met een van de drie factoren, vind je altijd wel het goede antwoord. Er is geen ruimte voor fouten die een eventuele invloed hebben op het verhaal, wat een gemiste kans is.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Kleinschaliger

Twin Mirror is dan ook duidelijk een iets kleinschaliger project. Wat keuzes betreft zit de grootste twist bij de verschillende eindes, die elkaar lang niet zo ver ontlopen als die van bijvoorbeeld Life is Strange 2. De game is met zo’n zeven uur speeltijd ook iets korter dan we gewend zijn. Dat zijn echter niet de allergrootste minpunten, want uiteindelijk is Twin Mirror gewoon een kleiner, meer volwassen Dontnod-avontuur dat dankzij de structuur lekker doorspeelt en een redelijk bevredigende oplossing van het mysterie kent.

Twin Mirror is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.

Er is iets meer informatie over The Duskbloods, de gisteren aangekondigde nieuwe Fromsoftware-game voor de Nintendo Switch 2, naar buiten gekomen. Zo gaat het om een PvPvE-game voor maximaal acht spelers.

Dat blijkt uit een officiële beschrijving. Toen de game gisteren werd onthuld tijdens de Nintendo Direct, was er nog nauwelijks iets over bekend. Wel viel in de beschrijving van de trailer te lezen dat het om een multiplayergame ging.

Nu is er iets meer bekend over wat die multiplayergameplay inhoudt. Blijkbaar nemen spelers het zowel tegen elkaar op als tegen door de computer bestuurde vijanden. Daarbij kunnen er acht mensen tegelijk in een potje zitten.

Spelers besturen zogeheten 'Bloodsworn'. Dit zijn wezens die menselijke krachten zijn ontstegen dankzij het speciale bloed dat door hun aderen stroomt. Ze nemen het tegen elkaar op in een gewelddadig gevecht voor 'First Blood', terwijl het einde van de mensheid nabij is.

The Duskbloods komt in 2026 exclusief uit voor Nintendo Switch 2. De game wordt geregisseerd door Hidetaka Miyazaki, de directeur van Fromsoftware en regisseur van spellen als Bloodborne, Dark Souls en Elden Ring. Overigens komt ook laatstgenoemde game dit jaar naar Nintendo Switch 2.

Sommige Nintendo Switch 2-games die je fysiek in de winkels koopt, worden op een zogeheten 'Game-Key Card' geleverd en moeten alsnog gedownload worden.

Dat heeft Nintendo aangekondigd via zijn officiële website. Op een Game-Key Card staat volgens het bedrijf "niet de volledige gamedata". In plaats daarvan geldt de cartridge als een soort sleutel waarmee spelers wanneer deze in de Switch 2 gestoken wordt de volledige game kunnen downloaden. Wanneer een fysieke game een Game-Key Card in plaats van een reguliere cartridge bevat, wordt dit op de verpakking van het spel aangegeven.

Nintendo lijkt deze oplossing aan te dragen voor games die niet op een Switch 2-cartridge passen. Dit gebeurt bij sommige games voor de huidige Switch ook al, al wordt het daar niet een Game-Key Card genoemd en staat er simpelweg op de verpakking dat de game (deels) gedownload moet worden.

Nintendo benadrukt dat mensen wel genoeg schijfruimte op de Switch 2 of een extra geheugenkaartje in de console moeten hebben om de betreffende game te downloaden. Daarbij moet er verbinding met internet gemaakt worden, al is dit na het downloaden van de game niet meer verplicht. Anders dan bij een volledig digitale game moet de Game-Key Card wel in console zitten om de game op te kunnen starten.

Gisteren werd aangekondigd dat de Nintendo Switch 2 op 5 juni verschijnt. De console gaat 469,99 euro kosten, al komt er ook een bundel met een digitale code voor Mario Kart World die 509,99 euro kost. Reserveringen kunnen vanaf 8 april gemaakt worden bij winkels en Nintendo's eigen webshop. Voor laatstgenoemde heeft men wel al twee jaar een Nintendo Switch Online-account nodig en moet men actief Switch-games hebben gespeeld. Nedgame zette gisteren al pre-orders voor de Switch 2 uit, die inmiddels allemaal op zijn.

Met de dock kunnen games op Switch 2 in maximaal 4K en HDR afgespeeld worden op televisies die dat ondersteunen. Het scherm van de Switch 2 zelf geeft games in 1080p en HDR weer, in maximaal 120 fps, en heeft twee keer zoveel pixels als de eerste Switch. De Joy-Con-controllers worden ditmaal via magneten verbonden met de console. Er komt tevens een nieuwe Pro Controller die los gekocht kan worden, met nieuwe knoppen aan de achterkant en een ingang voor koptelefoons. De Switch 2 kan ook de meeste games die op de Switch zijn verschenen afspelen.