Jaarlijks brengt het Franse Dontnod Entertainment een of meerdere games uit. Vanwege een verscheidenheid aan studio’s en meerdere uitgevers soms zeer kort na elkaar, zoals in het geval van Twin Mirror, dat door de studio zelf wordt uitgegeven. En waar veel van Dondnods titels belangrijke sociale problemen aan de kaak stellen, is Twin Mirror vooral een rechtdoorzee detectivethriller met een Twin Peaks-achtige insteek.

Dontnods inspiratie voor de game is overduidelijk. Het afgelegen dorpje Basswood wordt opgeschut door een reeks misdrijven, net wanneer de onderzoeksjournalist Sam terugkeert om de uitvaart van zijn overleden vriend Nick te bezoeken. Dat maakt hem niet alleen verdacht, maar omdat vrijwel iedereen elkaar kent wordt de zaak ook nog eens persoonlijk. Wat begint als een pijnlijke confrontatie met oude vrienden en collega’s, wordt een moordmysterie waarin iedereen de dader kan zijn.

Het gegeven dat de moordenaar nooit ver weg is, geeft een extra stukje lading aan de vele conversaties die je met de inwoners voert. Nergens is de game écht bloedstollend spannend, maar het kent een volwassenere toon met een aantal onverwachte twists die het tempo er lekker inhouden. Het project is daarnaast niet opgedeeld in episodes, wat de structuur van het verhaal ten goede komt.

©GMRimport

Sombere tijden

Tijdens Sams terugkeer naar Basswood krijg je vooral een inkijkje in wat er zoal is gebeurd sinds zijn onderzoek de lokale mijn deed sluiten, met alle gevolgen voor de werkgelegenheid van dien. Een barman die dag in, dag uit dezelfde mensen bedient, een politieagent die zich bezighoudt met kattenkwaad en een tiener die zich afvraagt of ze in godsnaam ooit ontsnapt uit het dorpje: de conversaties schetsen een somber beeld van het leven daar. Mede dankzij de duidelijke grafische voorwaartse sprong kent Twin Mirror een prettig akelige sfeer.

Ook wordt duidelijk dat Sam met zichzelf in de knoop zit. Een groot deel van het dorp houdt hem verantwoordelijk voor de ellende en de ingewikkelde relatie met zijn ex Anna maakt de situatie er niet beter op. In zijn hoofd heeft hij daarom van kleins af aan een perfecte versie van zichzelf gecreëerd: een Sam die niet depressief is, maar zijn plek vindt in de maatschappij. Opvallend is dat Dontnod het concept slechts subtiel linkt aan mentale gezondheid, maar het vooral inzet als ‘geweten’ tijdens de gameplay.

Sams titulaire alter ego deelt regelmatig namelijk zijn ongezouten mening wanneer een belangrijke keuze nadert. Hij verschijnt dan fysiek in de wereld om een alternatief perspectief te bieden, dat vaak neerkomt op de veilige weg. Soms doet het op deze manier uitspellen van de opties de lol van keuzes maken teniet. Dergelijke keuzesystemen staan of vallen immers bij het kunnen interpreteren van de situatie en daarin een eigen afweging maken. Toch wordt de rol van het geweten naarmate de spanning stijgt iets waardevoller. Zeker wanneer levens op het spel komen te staan en ‘de andere Sam’ liever de veilige weg kiest dan antwoorden vindt, worden sommige keuzes juist pittiger.

Antwoorden

Die drang naar antwoorden heeft in Twin Mirror een fysieke plek: het mind palace. Vergelijkbaar met BBC’s moderne versie van Sherlock, wanen spelers daarin rond om herinneringen op te halen of gebeurtenissen te reconstrueren. Dat eerste element is een prettige manier om wat context te krijgen bij het verhaal, zoals Sams relatie met de overleden Nick of een bepalende jeugdherinnering. Daarmee bewijst de ontwikkelaar wederom dat het goed is in hele menselijke scènes schrijven, die de spanning voor heel even loslaten.

Het andere gedeelte, de reconstructies, komen wisselend uit de verf. Door aanwijzingen in de omgeving te vinden verschijnen een soort hologrammen, die via het wijzigen van bepaalde opties invloed op elkaar hebben. Rent er bijvoorbeeld een dier op de weg, dan wijkt een auto uit naar links. Is de chauffeur onder invloed van alcohol, dan reageert hij echter te laat. Door te spelen met deze kettingreacties komen spelers vanzelf op het goede antwoord uit. Dat is ook direct het probleem: door simpelweg een beetje te klooien met een van de drie factoren, vind je altijd wel het goede antwoord. Er is geen ruimte voor fouten die een eventuele invloed hebben op het verhaal, wat een gemiste kans is.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Kleinschaliger

Twin Mirror is dan ook duidelijk een iets kleinschaliger project. Wat keuzes betreft zit de grootste twist bij de verschillende eindes, die elkaar lang niet zo ver ontlopen als die van bijvoorbeeld Life is Strange 2. De game is met zo’n zeven uur speeltijd ook iets korter dan we gewend zijn. Dat zijn echter niet de allergrootste minpunten, want uiteindelijk is Twin Mirror gewoon een kleiner, meer volwassen Dontnod-avontuur dat dankzij de structuur lekker doorspeelt en een redelijk bevredigende oplossing van het mysterie kent.

Twin Mirror is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."