De Trials-serie gaat al een tijdje mee en telt - net als de parcoursen in de games - de nodige ups en downs. Zo introduceerde Trials Fusion een trucjessysteem, maar met weinig succes. Achteraf is dat niet zo raar. Trials draait om simplisme. De game draait om de snelste zijn - ja, je racet met je crossmotortje zo hard mogelijk over obstakels - maar tegelijkertijd is Trials een puzzelgame, waarbij je leunend op je motor leunt op de wetten van de natuurkunde. Je moet dat concept niet ingewikkelder maken. Het concept is perfect zoals het is en Rising begrijpt dat.

Trials Rising is Trials zoals je het kent en dat is spannend nieuws. Pas toen ik de game speelde, besefte ik hoe erg ik de doeltreffende gameplay en fantastische stijl gemist heb.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Een leuke tijd

Wie daar niet bekend mee is: in Trials rijd je op een motortje op een parcours. Er zijn heuvels en obstakels waar je overheen moet springen. Het is meestal het doel de beste tijd te rijden, maar soms moet je ook racen tegen tegenstanders, variërend van één tot acht motoren. Een Trials-game loopt op in moeilijkheidsgraad. Het begin is makkelijk, maar de gameplay wordt snel uitdagender. Uiteindelijk dien je technieken meester te worden die zoveel verfijning van je speelstijl vereisen, dat Trials zich moeiteloos kwalificeert als easy to learn, hard to master.

Bovenal is Trials heel erg grappig. Het is een van die weinige games die slapstickhumor perfectioneert. Het ziet er zowel hilarisch als suf uit wanneer je personage met zijn hoofd tegen een pijp knalt, en de doffe knal die je vervolgens hoort is de kers op de taart. Trials weet op dat vlak ook goed waar zijn kracht ligt. Je personage maakt de meest bizarre dingen mee aan het einde van de levels. In Rising wordt je bestuurder onder meer afgeschoten naar de ruimte (een reis die bijna een minuut duurt) en opgeofferd tijdens een seance.

Bovendien gebeurt er heel erg veel op de achtergrond van de levels, variërend van treinen die onder je doorrijden tot het uitbarsten van de Apocalyps. En dat allemaal terwijl de gameplay ijzersterk blijft. Die zeldzame combinatie maakt het moeilijk niet dolenthousiast te worden van Rising, dat op het front van gameplay en stijl waarschijnlijk een van de beste delen in de serie is.

Geen leuke tijd

Het nieuwe tutorialsysteem is bovendien een aanwinst voor de gameplay. Het maakt het leren van de technieken, zoals het listige bunnyhoppen, meer behapbaar. De progressie voelt in deze Trials-game aanvankelijk heel natuurlijk: je wordt beter, leert nieuwe technieken en ontgrendelt moeilijkere levels. Later in de game ebt dat weg, en dat is helaas een van de grootste kritiekpunten op de game. Het ontgrendelen van nieuwe levels kost veel te veel tijd. Sterker nog, je moet soms ellenlang grinden om het benodigde level te worden waarmee je nieuwe continenten met nieuwe levels vrijspeelt.

Wellicht schuilt daar een gedachte achter: de game dwingt je zo je techniek te perfectioneren door je oude levels opnieuw te laten spelen. Maar Trials legt het progressiesysteem nooit echt uit. Het spel confronteert je enkel met het feit dat je niets nieuws meer kunt doen tot je een hoger level bereikt. En dat is klote. Laat me talloze keren tegen die muur knallen (letterlijk en figuurlijk), laat me honderd keer een level opnieuw proberen, laat me falen. Maar als-je-blieft, dwing me niet tot grinden als wanhoopsdaad. Het is mij nog steeds onduidelijk wat ik moet doen om zo snel mogelijk level up te gaan.

Op een gegeven moment moest ik zes levels stijgen om nieuwe dingen vrij te spelen. Ik haalde alle tutorials in goud (de hoogst haalbare medaille) en heb daarna talloze oude opdrachten opnieuw gedaan. Na drie uur spelen was ik pas drie levels gestegen. Oef. Dat is met name irritant omdat het stijgen van levels verder niet echt nut heeft. Je krijgt na een level-up eigenlijk alleen een loot crate. Aan de hand van loot crates is cosmetische uitrusting te vergaren. Dat is dan wel weer leuk: die loot kun je met stickers aanpassen en online plaatsen voor anderen om met in-game currency te downloaden.

Wat niet leuk is: loot crates. Dit domme systeem voelt echt als overkill in een game die verder leunt op simplisme. Bovendien heb ik talloze keren dezelfde items ontgrendeld, die ik dan weer los moet verkopen. Dat kost tijd, en die tijd steek ik liever in het spelen van de game. Nog een puntje van ergernis: de UI. Via een wereldkaart maak je de keuze uit verschillende levels en uitdagingen. Het is daarbij heel onduidelijk welke levels je al hebt gespeeld en wat er nog te gebeuren staat. Het zoeken naar je volgende uitdaging neemt net als een boel andere dingen ‘rondom de gameplay’ te veel tijd in beslag.

©GMRimport

De allerleukste tijd

Die krakkemikkige systemen nemen niet dat weg dat Trials Rising een van de beste Trials-games is die ik ooit heb gespeeld. Sterker nog: Trials Rising is op het gebied van traditionele co-op, zeg maar, op-de-bank-met-een-krat-bier-co-op, een van de beste games die ik ooit heb gespeeld. De meeste uitdagingen in de game kun je namelijk doen op een tandem, waarbij twee spelers afzonderlijk de voor- en achterkant besturen. De tandem is de snelste crossmotor in de game, maar dwingt beide spelers ook om af te stemmen hoe ze hun lichaamsgewicht moeten verdelen. ”Leun naar achter! Backflip! Frontflip! Wat gebeurt er, wat doe je?“ Het is een greep uit het assortiment aan kreten tijdens het gemiddelde potje co-op. De game wordt veel moeilijker met zijn tweeën, maar ook veel leuker. Momenten van ergernis en intens geluk wisselen elkaar op een tandem in sneltreinvaart af. Bovendien tilt de tandem de slapstickhumor naar een nieuw niveau, bijvoorbeeld als de voorste persoon nog maar met één hand aan het stuur hangt en de achterste persoon diens achterwerk in het gezicht gedrukt krijgt. Trials, we hebben je gemist.

Het is jammer dat niet alle uitdagingen in co-op te doen zijn. Zeker als je alle uitdagingen al hebt gehaald, is dat een probleem. In dat geval moet je nieuwe uitdagingen vrijspelen om weer met z’n tweeën aan de slag te kunnen, wat het tempo van een avondje Trials behoorlijk verknalt – met name omdat het progressiesysteem niet al te best is. Trials Rising is in die zin een beetje tweeledig. Het is een fantastische Trials-game dat het beste biedt dat de serie te bieden heeft, maar tegelijkertijd weerhoudt de game zichzelf ervan om daarin te excelleren. Ach, uiteindelijk heb ik Trials Rising met groot plezier gespeeld. Maar niet uitgespeeld, natuurlijk. Dat is nog steeds onmogelijk.

©GMRimport

Trials Rising is vanaf 26 februari verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Switch. Deze recensie is gebaseerd op de PS4-versie van de game.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Zowel Remedy Entertainments Sam Lake en onafhankelijke ontwikkelaar Lucas Pope ontvangen prijzen voor hun oeuvre op de aankomende Game Developer Choice Awards.

Op de awardshow, die elk jaar tijdens de Game Developers Conference plaatsvindt, wordt er een Lifetime Achievement Award aan Lake uitgereikt, terwijl Pope de Pioneer Award zal ontvangen.

Lake werkt al bijna drie decennia bij Remedy Entertainment en heeft onder andere het script voor de eerste twee Max Payne-games, Control en Alan Wake geschreven, alsmede Quantum Break en Alan Wake 2 geregisseerd. Zijn voorkomen is meermaals te zien in de games van Remedy, waaronder als het gezicht van Max Payne in de eerste twee games.

Lucas Pope is een invloedrijke gameontwikkelaar die bekend is van indiespellen als Papers, Please en Return of the Obra Dinn. Daarvoor heeft hij aan de Uncharted-spellen gewerkt bij Naughty Dog.

"De Game Developers Choice Awards staan erom bekend dat ze mensen in de spotlight zetten die van games de meest boeiende en evocatieve manier om verhalen te vertellen maken", aldus event director Stephenie Hawkins. "We kunnen niet wachten om Sam Lake en Lucas Pope te erkennen voor hun inzet in het verleggen van de grenzen van het medium via overtreffende narratieve structuren, complexe morele vraagstukken en evocatieve gameplay."

Eerdere mensen uit de game-industrie die de Lifetime Achievement Award hebben gewonnen, zijn onder andere John Romero, Amy Hennig, Tim Sweeney, Todd Howard, Tim Schafer, Ken Kutaragi, Peter Molyneux, Warren Spector, Hideo Kojima, John Carmack, Sid Meier en Shigeru Miyamoto.

De Game Developer Choice Awards 2025 worden op 19 maart tijdens de Game Developers Conference uitgereikt.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.