Met Quentin Tarantino-achtige plots, toilethumor en absurdistische situaties heeft Goichi ‘Suda51’ Suda een eigen niche in de gamewereld veroverd. Om zijn games te kunnen waarderen, moet je zelf ook een beetje gestoord zijn. Dat geldt in elk geval voor z’n nieuwste creatie: Travis Strikes Again: No More Heroes.

Moordlustige otaku Travis Touchdown heeft even vakantie genomen. Maar net wanneer hij in zijn caravan lekker Hotline Miami zit te spelen, duikt er plots een man op die zijn door Travis vermoorde dochter Bad Girl wil wreken. Uitgerekend op dat moment worden de twee opgeslokt door Travis’ spelcomputer: de Death Drive Mk II, een obscure spelcomputer die als massavernietigingswapen ontwikkeld werd door de CIA. De enige manier om daar weer uit te geraken, is door alle bugs in het in-game spel Electric Thunder Tiger II te verslaan.

©GMRimport

Excentrieke Japanner

Klinkt die premisse je ook maar een beetje absurd in de oren? Dan heb je duidelijk nog nooit gehoord van Suda51, de excentrieke Japanner die een decennium geleden doorbrak als cultgamemaker met Killer7 en de eerste No More Heroes. Beide actiegames excelleerden niet echt in hun gameplay, maar wel door tal van verwijzingen en diepere lagen, zoals aanklachten tegen de maatschappij en psychologische kwesties. Suda’s studio Grasshopper Manufacture bracht in de tien jaar daarna onder meer No More Heroes 2: Desperate Struggle, Lollipop Chainsaw en recenter Let It Die uit. Stuk voor stuk redelijke actiegames in gestoorde settings, maar helaas zonder diepere lagen.

Het goede nieuws is dat Suda-san na tien jaar delegeren zelf weer meer hands-on betrokken was bij de productie van Travis Strikes Again. Dat vertaalt zich vooral in een gigantische lading verwijzingen naar werkelijk van alles uit de popcultuur: van Dragon Ball Z tot The Legend of Zelda en zelfs gametijdschriften zoals onze vrienden van Power Unlimited ze maken. Ook brengt de game een eerbetoon aan een groot aantal indiegames van de laatste jaren, met name Hotline Miami. Zo struikel je als een beetje gameliefhebber van de ene in de andere herkenbare situatie.

Daarnaast is Travis Strikes Again: No More Heroes één grote ode aan het ‘Suda-verse’: bijna alle grote games die Grasshopper Manufacture gemaakt heeft, passeren op een of andere manier de revue. Een onbetwist hoogtepunt is een level dat volledig is opgedragen aan één van zijn ‘mislukte’ titels, waarbij Suda zelfs zo ver gaat om de uitgever waarmee hij destijds samenwerkte met de grond gelijk te maken. Jammer genoeg gaan de verwijzingen en het algehele plot nooit veel dieper dan dat. Sterker nog: voor wie niet bekend is met Suda’s werk, voelt het als een onsamenhangend geheel aan.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Hack ‘n slash

Ondertussen zou je haast vergeten dat dit ook nog een game is die je kunt spelen. Wat dat betreft is de gameplay in de basis vooral hack ’n slash-werk: als Travis – en eventueel met een tweede speler als ‘Bad Man’ – slacht je in diverse scenario’s bugs af met een combinatie van lichte en zware aanvallen. Naarmate je verder komt, speel je ook speciale vaardigheden vrij die het gemakkelijker en vooral leuker maken om tegen hele groepen en sterkere vijanden te knokken. Toch voelt het gevechtssysteem als een gemiste kans: in tegenstelling tot nota bene eerdere No More Heroes-titels, is er geen countermogelijkheid. Echte verfijning en diepgang, bijvoorbeeld met het maken van combo’s zoals in genre-iconen Bayonetta en Devil May Cry, ontbreken al helemaal.

Wel is er de nodige variatie in de manier waarop de levels zijn opgebouwd. Al gauw duiken er wat puzzels op, evenals (ietwat ongemakkelijke) platformsecties en zelfs een behoorlijk zeldzame manier van racen. Tussendoor wordt het verhaal uit de doeken gedaan in even vage als droogkomische dialogen, voor een groot deel zelfs via een soort in-game tekst adventure. Bepaald niet verwonderlijk als je bedenkt dat de eerste games die Suda51 maakte, zoals het recent heruitgebrachte The Silver Case, eigenlijk niets meer dan interactieve romans waren. Om het met een rotcliché te verwoorden: een groot deel van deze game speel je niet, maar ervaar je.

Dat moet je vooral niet lezen als een excuus voor de tekortkomingen, maar als onderstreping dat Travis Strikes Again: No More Heroes een nicheproduct is. De kans dat je deze game kunt waarderen als je niet al bekend bent met het werk van Suda, is gering. Ben je echter wel een ‘Suda-head’, dan is dit juist verplichte kost. De game gaat namelijk een stuk dieper dan de meeste games die Grasshopper Manufacture de laatste jaren uitpoepte, maar mist nog wel de relevantie die Killer7 en No More Heroes tot echte klassiekers maakte. Gelukkig geeft Travis Strikes Again: No More Heroes zelf al nadrukkelijke aanwijzingen dat we niet lang hoeven te wachten op de volgende poging om die status weer te bereiken.

Travis Strikes Again: No More Heroes is vanaf 18 januari verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.