Het principe van Trackmania Nations uit 2006 was simpel: racen tegen de klok op een server met vrienden en vreemden, met tientallen tegelijkertijd, op bizarre banen gemaakt door spelers zelf. Loopings en kombochten werden de voertaal van een community waarin zo’n beetje iedere denkbare nationaliteit samenkwam om te racen. Het was chaos, maar een geweldige chaos.

Ontwikkelaar Nadeo — sinds 2009 Ubisoft Nadeo — heeft daarna memorabele en minder memorabele Trackmania-delen gemaakt, maar met de nieuwste versie grijpt het terug naar dat fameuze hoogtepunt uit 2006. Trackmania is qua fundering een remake van het geprezen Trackmania Nations, maar draagt niet dezelfde achternaam. De reden voor die keuze schuilt in het contentmodel. Trackmania wordt meer een servicegame zoals Rainbow Six Siege, en moet jaren meedraaien op de huidige fundering.

©GMRimport

Warboel

Op die transitie naar een abonnementsmodel valt weinig aan te merken. Een jaartje Trackmania kost op z’n goedkoopst maar 10 euro, en dan heb je beschikking tot alles wat belangrijk is om te hebben. Er is één grote ‘maar’: het servicemodel van Trackmania is mogelijk het meest verwarrende abonnementsmodel in een game tot nu toe. Dat komt vooral door de opsplitsing van alle mogelijkheden in drie abonnementen.

De game is op papier free-to-play, maar heeft ook nog twee betaalde versies: Standard Access, voor 10 euro per jaar, en Club Access, dat 30 of 60 euro kost voor respectievelijk één of drie jaar. De gratis versie bevat 25 verschillende tracks die iedere drie maanden wisselen; de tien-euro-per-jaarversie heeft die circuits ook, maar biedt tevens toegang tot de community-tracks (en dat wil je), plus wat modi en een editor om tracks in te maken. Met de duurste versie kun je daarnaast clubs maken of joinen en het uiterlijk van je auto aanpassen. Ook beschikt die versie over een nog uitgebreidere banenmaker.

Dat lijkt allemaal niet zo ingewikkeld, maar de game legt die verschillen heel slecht uit. Het spel gooit met termen als ‘clubs’, ‘campaigns’ en ‘events’, en jij als speler mag uitzoeken wat dat betekent. Ter duiding, probeer deze grafiek over de verschillende versies maar eens te ontcijferen zonder hoofdpijn te krijgen. Zelfs als je je informatie op het internet bij andere bronnen haalt is het model overweldigend.

De onduidelijkheid sijpelt door in de menu’s. Toegegeven, de menustructuur in deze serie is nooit goed geweest, maar de nieuwste Trackmania spant de kroon. Het hoofdmenu overweldigt met allerlei nieuw jargon, de circuits zitten verstopt achter een smorgasbord aan thumbnails en het leaderboard is een soort legpuzzel aan informatie. Door een bug zijn veel records net na lancering bovendien van het leaderboard verdwenen.

Dat laatste kan gebeuren – en het leaderboard is wellicht een woordenbrij, maar het leent zich wel voor de nodige onderlinge competitiviteit. Maar voor de indeling van het menu is geen excuus te bedenken. Het is zo onwennig, onoverzichtelijk en onhandig. Bovendien raakt het vooral de nieuwe spelers. Voor Trackmania-beginners zijn de menu’s en het onduidelijke abonnementsmodel grotere obstakels dan de banen. En dat terwijl het spel op papier de beste instap-Trackmania tot nu toe zou moeten zijn.

©GMRimport

Competitief racen op z’n best

De game is immers gratis te downloaden, zodat je in elk geval op 25 circuits tegen jezelf of andere spelers aan de bak kunt. Dat verlaagt de drempel om een keertje een nieuwe Trackmania te proberen natuurlijk aanzienlijk. Het is een domper dat je met de gratis versie geen user-generated content kunt spelen. Dat kan dus pas met de Standard-versie, die tien euro per jaar kost. Je gaat dan van 25 tracks naar een bijna onophoudelijke hoeveelheid banen. Dus als het racen bevalt is die upgrade bijkans essentieel.

En daarmee komen we bij een kantelpunt in deze recensie, want het racen bevalt zeer zeker. Sterker nog, het is lang geleden dat ik, iemand die weinig heeft met auto’s maar veel heeft met videogames, zo van competitief racen heb genoten. Er is iedere race weer zoveel om mee te maken. De hoge snelheid, het plotse wisselen naar cockpitview, de loopings, de kombochten, de kurkentrekkers, de soundtracks: Trackmania combineert alles wat de serie al jaren zo goed maakt.

De vernieuwingen aan de gameplay zijn bovendien keurig geïntegreerd. Banen kunnen slowmotionmomenten introduceren, auto’s kunnen soort-van-vliegen én de nieuwe ijsbanen zijn even verraderlijk als irritant.

©GMRimport

IJsbanen, vliegen, slow motion? Als je Trackmania nooit gespeeld hebt kun je je daar waarschijnlijk weinig bij voorstellen. Het is ook moeilijk uit te leggen. Het voelt gewoon goed om met 700 kilometer per uur richting een looping te vlammen, en daarna over het level te vliegen terwijl ernaast, onder en boven je allerlei tegenstanders voorbij zoeven. Maar het voelt nog veel beter om in een volgende run een beetje van je tijd af te schrapen omdat je nu wél weet hoe je die die looping moet aansnijden.

Het concept van Trackmania — met z’n allen time-trials rijden op grandioze banen — bestaat nu al bijna twintig jaar, maar is tijdloos. Toegegeven, er zijn op dit moment nog niet zoveel custom banen; spelers moeten de tijd krijgen om daarmee op de proppen te komen. Kijkend naar de vele actieve servers en clubs die er nu al zijn lijkt het op dat vlak wel goed te komen. Ook binnen servers en op Reddit wordt de game vooralsnog enthousiast onthaald.

©GMRimport

De essentie van Trackmania

Het is jammer dat ik de helft van deze recensie moest besteden aan trivialiteiten zoals abonnementsmodellen en achterlijke menustructuren, maar zulke minpunten tellen dubbel in deze game – juist omdat dit zonder twijfel dé versie is die je moet spelen als je een keer een Trackmania wil proberen. Maar jeetje, daar komt door een gebrek aan in-game-uitleg wel een halve pagina aan uitleg bij kijken. Trackmania 2020 is eigenlijk ontzettend ontoegankelijk.

Toch heb ik dit jaar zelden zoveel lol met een game gehad als met Trackmania. Het racen is geweldig, en gecombineerd met de actieve community heeft Trackmania ontzettend veel potentie als servicegame die je jarenlang kunt blijven spelen. Bovendien heeft Nadeo nog even om aan de menu’s en uitleg van abonnementen te sleutelen. Deze game wordt alleen maar beter.

Trackmania is beschikbaar op Epic Games Store en Uplay voor pc.

Laatste reviews op Gamer.nl:

De eerder deze week uitgekomen singleplayer-rpg Avowed had bijna een focus op multiplayergameplay gehad.

Dat laat regisseur Carrie Patel weten aan Bloomberg. De game werd in eerste instantie een "multiplayer-Skyrim" genoemd, maar in 2021 ging de ontwikkeling volledig op de schop. Voor die tijd werd het spel als een multiplayergame ontwikkeld. Sterker nog: de ontwikkeling van de game is in totaal twee keer volledig herstart.

Patel onthult ook dat er bij Obsidian behoefte is aan eventuele vervolgen op of dlc voor Avowed. "Nu we deze geweldige spelwereld hebben gebouwd, en het ontwikkelteam ook hebben laten wennen aan deze content en gameplay in deze wereld, zou ik er graag meer van zien."

Avowed is nu verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc en staat ook op Xbox Game Pass. Ron Vorstermans beloonde het spel met een 9 in zijn review: "Het schrijfwerk is fenomenaal, het vechten vloeit als een actiegame, de spelwereld is iedere vierkante centimeter waard en zelfs de kleinste verhaaltjes zijn memorabel. Avowed is misschien geen grensverleggende, dynamische rpg, maar weet precies waar het goed in is, en zet daar met volle overtuiging op in. Het resultaat is de beste Microsoft-rpg van de afgelopen jaren."

Netflix is betrokken bij de verfilming van Sloclaps kungfugame Sifu.

In 2022 werd al aangekondigd dat er een film werd gemaakt gebaseerd op Sifu door Story Kitchen, het bedrijf dat ook achter de Sonic the Hedgehog-films en de aankomende Streets of Rage- en Tomb Raider-verfilmingen zit.

Deadline heeft deze week gemeld dat Netflix nu ook betrokken is bij het project en dat TS Nowlin - bekend van de The Maze Runner-films - het script schrijft. Volgens geruchten zal John Wick-regisseur Chad Stahelski met zijn bedrijf 87Eleven Entertainment als producent functioneren.

Eerder gingen er geruchten dat Derek Kolstad, de schrijver van de John Wick-scripts, het script voor Sifu zou schrijven, maar dat lijkt nu dus niet meer het geval te zijn - tenzij hij samenwerkt met TS Nowlin.

De film moet min of meer hetzelfde plot als de game aanhouden, waarbij de hoofdrolspeler elke keer dat ze verslagen worden een stuk ouder wordt. De film wordt beschreven als "John Wick ontmoet M. Night Shyamalan's film Old".