The Pedestrian is een van de leukste puzzelgames die ik in tijden heb gespeeld. Het is luchtig in design, goed getemporiseerd en laat je je af en toe heerlijk clever voelen.

The Pedestrian verkoopt zichzelf. Dit spel zuigt je niet zijn wereld in aan de hand van de puzzels, maar aan de hand van de fijne stijl en muziek. Je speelt een stickmannetje (bij gebrek aan een betere omschrijving) dat rondloopt in een modern stadscentrum. Maar in plaats van op straat, kun je als stickmannetje alleen op bijvoorbeeld borden en monitoren lopen. En zo trek je door de metro, de straten en zelfs door bouwplaatsen; van krijtbord, naar verkeersbord, van tv-monitor, naar tramhaltemonitor, ga zo maar door.

©GMRimport

Niet moeilijk, niet makkelijk

Het puzzelen introduceert gestaag nieuwe variabelen. In het begin van de game trek je vooral lijntjes van bord naar bord. Dat doe je door met één druk op de knop uit te zoomen. Je kunt dan onderling met de borden schuiven, waarna je sommige deuren met elkaar kunt verbinden door een lijn tussen de deuren te trekken. Je moet dus eigenlijk deduceren welke route stickmannetje kan lopen, om vervolgens de borden zo te plaatsen dat je de lijntjes (ergo route) kunt tekenen.

Vervolgens introduceert de game factoren die op dat principe voortborduren, zoals ladders, lasers, opstapjes en portalen. Het lijntjes trekken is daarbij soms minder belangrijk dan het slepen met de borden, en andersom. De puzzels combineren verschillende elementen, maar het plannen van een route voor stickmannetje blijft de rode draad. Als je deze game te lang achter elkaar speelt begin je daarom een beetje bordensleepmoe te worden: de puzzels komen in opzet nogal overeen. Sommige elementen (de portalen) vond ik daarnaast minder leuk dan de andere (de lijntjestrekpuzzels), maar soit, dat is persoonlijk.

De puzzels zijn zonder uitzondering geweldig geïntegreerd in de stadse omgeving. Je bezoekt zo’n beetje ieder facet van de stad, waaronder bouwplaatsen, het park en op momenten bestuurt stickmannetje zelfs de trein. Uiteindelijk zijn al die puzzels onderdeel van een grotere ‘hub-puzzel’. Die grote hub-puzzels zijn dan weer gekoppeld aan een soort van GameBoy, die je aan het werk probeert te krijgen door zeven van die grote puzzels op te lossen. Lang verhaal kort: The Pedestrian is geen lange game.

Na ongeveer vijf uur heb je het spel afgerond en het geweldige einde behaald. Het is verleidelijk te stellen dat The Pedestrian te makkelijk is, maar dat vind ik oneerlijk. The Pedestrian is niet erg pittig, maar deze game draait om zijn flow. Moeilijkere puzzels (nu doe je er zelden langer over dan een kwartiertje) zouden afdoen aan de heerlijke pace. Bovendien: je wordt nu al soms een beetje bordensleepmoe. Als de puzzels nog langer zouden duren zou deze game me misschien wel zijn gaan tegenstaan – zoals Baba is You dat deed, bij mij althans.

©GMRimport

Strijden

The Pedestrian wil dus niet lang zijn, de game wil behapbaar zijn. En binnen die opzet komen de puzzels prima tot hun recht. The Pedestrian is een vlotte puzzelgame met veel leuke momenten, zowel dankzij slim puzzeldesign als mooie art direction. Ik raad ‘m van harte aan en hoop dat zelfs geoefende puzzelaars zich niet blindstaren op de prijs of lengte. Ik denk niet dat je er spijt van krijgt.

The Pedestrian is verkrijgbaar op pc en kost twintig euro.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."

Het importtarief dat de Verenigde Staten op in Mexico gemaakte producten gaat leggen, kan er voor zorgen dat de prijs van games gaat stijgen - uiteindelijk mogelijk zelfs globaal.

De huidige Amerikaanse president Donald Trump heeft aangegeven vanaf februari een handelstarief van 25 procent op producten uit Canada en Mexico te leggen die in de VS verkocht worden. Dat zou kunnen betekenen dat deze producten qua prijs gaan stijgen in dat land, om er voor te zorgen dat bedrijven deze tarieven kunnen betalen zonder in te leveren op hun verdiensten.

Mat Piscatella, de over het algemeen goed geïnformeerde executive director van gamemarketonderzoeksinstelling Circana (NPD), claimt dat deze importtarieven een negatief effect op gameprijzen kunnen hebben. Veel fysieke games die in de Verenigde Staten worden verkocht, worden namelijk in Mexico samengesteld.

Dit zou dus als effect kunnen hebben dat gameprijzen omhoog gaan - zowel voor fysieke als digitale games, aangezien gamebedrijven de prijzen van digitale games mogelijk gelijk zullen willen houden met fysieke games. Om de situatie overal gelijk te houden, is het mogelijk dat uitgevers de prijzen wereldwijd verhogen. De importtarieven kunnen er volgens Piscatella ook voor zorgen dat er minder games fysiek zullen uitkomen.