Het is een vastberaden game als deze weet te ontsnappen aan de ijzige woestenij van Steam’s Early Access. Dat geldt dubbel als het gaat om een game waarin survivalmechanieken de boventoon voeren. Talloze exemplaren blijven doelloos dwalen, maar The Long Dark behoort tot de handvol titels die de reis weet te overleven. Dit is te danken aan een heldere focus: geen luie cliché-zombies, maar jagen en verzamelen in de ijskoude Canadese wildernis.
Mama is boos
In The Long Dark ben je jouw leven niet zeker. De kou is je grootste vijand, op de voet gevolgd door honger en dorst. Zonder beschutting en warme kleding zakt je lichaamstemperatuur naar een gevaarlijk dieptepunt en ligt onderkoeling op de loer. Vuur maken is geen vanzelfsprekendheid en vraagt brandstof, aanmaakhout en iets om het vuur mee aan te steken. Voedsel is schaars en de middelen om te jagen zijn lastig te vinden of vragen dagen aan voorbereidingswerk. Als klap op de vuurpijl liggen ziektes en verwondingen op de loer. Van een verstuikte pols tot parasieten, Moeder Natuur lijkt er op gebrand het je niet makkelijk te maken.
Voor de inwoners van het Great Bear-eiland was het bovenstaande nog best te overleven, maar sinds een noorderlicht-achtig fenomeen alle elektronica heeft verwoest, is de balans voor de mens volledig doorgeslagen in de verkeerde richting. Het even ontzagwekkende als onheilspellende licht heeft niet alleen een bizar effect op apparaten, ook de wolven en beren slaan ervan op hol. Een fakkel of seinpistool schrikt de beesten af, maar zolang je geen jachtgeweer vindt, is ontwijken de beste strategie.
The Long Dark slaagt er in om je heel kwetsbaar te laten voelen en dat maakt het overwinnen van de elementen des te zoeter. Toch is het onvermijdelijk dat je uiteindelijk het onderspit delft. Kleding slijt, me en worden bot en steenkool voor de smidse raakt op den duur op. Voordat je de zes handgemaakte en op elkaar aangesloten omgevingen volledig kaal hebt geplukt, hou je het mi chien wel honderden dagen vol. Meer dan overleven kun je echter niet. Er komt geen redding, geen zomer. De boodschap van The Long Dark is duidelijk: in de strijd tu en mens en natuur, wint de natuur op het eind.
Van Early Acce naar episodes
Zoals gezegd is The Long Dark een van de weinige titels die het juk van Early Acce van zich af heeft weten te schudden, maar er schuilt een addertje onder het gras. De sandbox-gameplay is prima, maar de verhaalmodus laat ernstig te wensen over. Het verhaal volgt de piloot Mackenzie, die samen met zijn ex-vrouw Astrid is neergestort op Great Bear, nadat zijn vliegtuigje door het noorderlicht de geest gaf. Ze raken gescheiden en Mackenzie doet nu zijn best om Astrid terug te vinden en haar een mysterieuze koffer terug te geven.
Het is een goede basis, maar de uitwerking wordt gehinderd door oppervlakkig schrijfwerk (“Ik zie dat je nog steeds je trouwring draagt. Ik ook.”), een vermoeiende aaneenschakeling van ‘fetch quests’ voor mopperende eilandbewoners en het keurslijf van de veredelde tutorial. Stemacteurs als Mark Meer en Jennifer Hale doen hun best met het materiaal dat hen gegeven is, maar zelfs de reünie van Maleshep en Femshep is niet opgewa en tegen het glaciale tempo.
Aan de ambitie van ontwikkelaar Hinterland ligt het in elk geval niet, want het verhaal beslaat op het moment van schrijven slechts twee episodes van de geplande vijf van het eerste seizoen. De rest van het seizoen is inbegrepen bij de prijs. Wanneer we de rest van het verhaal mogen verwachten is helaas nog onbekend.
Thuiskomen
Het is veel effectiever om de survivalgameplay van de sandbox-modus zijn eigen verhaal te laten vertellen. The Long Dark kiest voor een doeltreffende visuele stijl die het midden houdt tu en de tekeningen van Telltale en de impre ionistische landschappen van Paul Cézanne. Het belichting ysteem en de weersimulatie werken regelmatig prachtig samen voor screenshot-waardige plaatjes.
Minstens zo goed is het gedetailleerde geluid, dat belangrijke hints geeft. Aan het rinkelen van je rugzak hoor je hoe zwaar bepakt je bent, kraaien kondigen een kadaver aan en het naderende gehuil van wolven geven een duidelijk idee van welke kant je absoluut niet op wilt rennen. Er bestaan weinig geluiden die je beter thuis laten voelen dan het geknisper van een haardvuur, nadat je ternauwernood een sneeuwstorm hebt overleefd.
Survivalgames zijn dertien in een dozijn, maar The Long Dark onderscheidt zich met een geïnspireerde visuele stijl, uitstekend geluidsontwerp en een genadeloos realisme. De mooie weer- en lichteffecten maken het simpelweg ronddwalen net zo bevredigend als stug overleven. En voordat je de Canadese kou de baas bent, ben je gemakkelijk tientallen uren verder. In zijn huidige staat kun je het tergend trage verhaal echter gerust aan de wolven voeren.
The Long Dark is nu verkrijgbaar voor Windows, Mac, Linux, Xbox One en PlayStation 4. De review is op basis van de pc-versie.