The Dark Pictures: Man of Medan opent in de jaren ’40. We volgen twee soldaten die terugkomen van verlof en weer aan boord gaan van hun schip. Beiden zijn dronken en worden bij aankomst door hun collega’s gearresteerd. De ene moet zijn roes uitslapen in de cel, de ander in de ziekenboeg. Wanneer ze bijkomen zijn al hun collega’s dood. Deze intro doet het ergste vermoeden, en niet op de manier die de makers wensen. Als een van hen langs het derde lijk loopt en dan hardop zegt ”ik krijg het gevoel dat er iets mis is”, kan je niet anders dan met je ogen rollen. No shit, Sherlock.

De angst bekroop ons dat we te maken hadden met een slecht geschreven clichéverhaal. Maar deze intro is gelukkig geen voorbode van wat gaat komen. Het is eigenlijk vooral een tutorial waarin we leren hoe quicktime-events in dit spel werken. Wanneer de ‘echte’ game begint, blijkt Man of Medan véél beter en véél meeslepender dan dat eerste kwartier doet vermoeden.

Dit is eigenlijk een interactieve film. De hoofdmoot van de game bestaat uit het volgen van vijf twintigers aan boord van een jacht. Hun doel is een duikexpeditie naar een nog niet eerder bezocht vliegtuigwrak. Om beurten leer je de personages kennen en bestuur je hen, waarbij je beslissingen de loop van het verhaal beïnvloeden. Het gaat hierbij om dialoogopties, maar ook om het verkennen van de omgeving en het al dan niet ontdekken van geheimen. Op cruciale momenten komen quicktime-events voorbij, waar je heel snel moet reageren en de juiste knop op de controller moet indrukken. Gelukkig valt het spel niet in de Heavy Rain-valkuil met nodeloze interacties en quicktime-events. Je bent niet de tanden van personages aan het poetsen. Het spel is zeer zuinig met zijn interactieve momenten, waardoor ze zinvoller voelen en meer impact hebben.

©GMRimport

Keuzestress

Al je keuzes en acties hebben gevolg voor het verloop van het verhaal. Niet alleen beïnvloedt dit direct de uitkomst van een scène (overleeft iemand het of niet), maar ook de persoonlijkheden en onderlinge relaties. Dit laatste zorgt voor langetermijneffecten die je niet direct kunt voorzien. Helpt jou als kijker ook om een echte band te ontwikkelen met de personages op het scherm. De kracht van het spel is dat het acteerwerk, de keuzes en de reacties zo goed in elkaar zitten, dat je eigenlijk niet anders kan dan meeleven met het vijftal. En als dan uiteindelijk een van hen voor je ogen sterft, moet je wel van steen zijn om niet een geschokte kreet te slaken.

Dat laatste hoeft overigens niet te gebeuren. Het is mogelijk om alle vijf de personages levend door het spel te loodsen. Dat is moeilijker dan je in eerste instantie denkt. Niet alleen omdat de gevolgen van je keuzes vaak niet onmiddellijk duidelijk zijn, maar ook omdat het falen van een quicktime-event soms het leven van een personage abrupt kan beëindigen. Op zo’n moment zit je wel even met je mond open naar je scherm te staren. Dit is niet eerlijk, wil je zeggen. Ik wil dit opnieuw proberen! Maar er zijn geen tweede kansen. Alles wat gebeurt, gebeurt. En daar moet je het tot het eind van het verhaal mee doen. Dat is maar goed ook, want daardoor staat er steeds heel veel op het spel. Als je zou kunnen terugspoelen, zou 90% van de spanning verdwijnen.

©GMRimport

Onder curatelen

Man of Medan is overigens ontworpen om te herspelen, zodat je meerdere versies van het verhaal kan beleven. Dat blijkt al uit de vele geheimen die je kan verzamelen, maar ook uit het commentaar van de mysterieuze ‘Curator’. Een aantal keer stopt het verhaal namelijk om over te schakelen naar een bibliotheek waar deze Curator commentaar geeft op je voortgang. Hij biedt ook aan om je cryptische hints te geven en zinspeelt op mogelijke, verschillende paden. De Curator is als personage een beetje overdreven. Hij komt over alsof hij expres heel geheimzinnig doet. Toch stoort hij niet, en hij benadrukt op een plezierige manier dat we een verhaal beleven waar we zelf een rol in spelen.

Als uiteindelijk de aftiteling over het scherm rolt (en je ook de scène na de credits hebt gezien) zit er zo’n vijf uur speeltijd op. Dat lijkt misschien kort, maar het is de perfecte lengte voor dit verhaal. Het is mogelijk om hier in een middag doorheen te spelen, wat ook goed aansluit bij de mogelijkheid om dit in multiplayer te spelen. Dat kan zowel online als offline. De online mogelijkheid hebben we niet kunnen testen, omdat er geen matchmaking is en je het spel alleen samen kan spelen met vrienden die het spel ook hebben. Volgens de makers is dit gedaan om te voorkomen dat een onbekende halverwege je verhaal afhaakt en je dan dus nooit bij het einde van deze versie kan komen. De offline versie speel je met meerderen op de bank waarbij je samen keuzes maakt over het verhaal, en dat werkt zoals je verwacht: lachen, discussiëren, ruziemaken over welke keuze de juiste was. Het is alsof je samen naar een film kijkt en je er de hele tijd doorheen praat. Dat kan leuk zijn, maar het haalt natuurlijk wel een deel van de horror eruit. Toch is het een fijne extra optie.

©GMRimport

Hapering

We raden je toch aan het verhaal solo door te spelen. Daar ligt de grootste kracht en de grootste emotionele impact. Een impact die helaas af en toe wat wordt afgezwakt door technische problemen. Bij de overgang tussen scènes komt het helaas vaak voor dat de framerate inzakt. Dat haperende beeld en de daarop volgende problemen met het geluid (stemmen lopen soms wel een minuut niet meer synchroon met de monden van de personages), halen je echt uit de flow. Het benadrukt opeens dat het allemaal niet echt is. Dat is ontzettend jammer, omdat het de spanning breekt. Het is geen fatale fout, maar het is zo structureel aanwezig dat we het wel moeten aanstippen.

Man of Medan is ondanks dat een absolute aanrader als je van horror houdt. Het zou als film (dus zonder de interactiviteit) nog redelijk goed overeind blijven, wat voor een game een groot compliment is. Dat is te danken aan de geweldige vormgeving, het fantastische geluidsdesign en de acteerprestaties van de cast. Het is een game die je ook echt meerdere keren wil spelen om te zien hoe het allemaal anders had kunnen lopen.

The Dark Pictures: Man of Medan verschijnt op 30 augustus op pc, PlayStation 4 en Xbox One. Wij speelden de PS4-versie op een standaard PlayStation 4.

©GMRimport

Laatste reviews op Gamer.nl:

Sony heeft bekendgemaakt welke spellen PlayStation Plus Essential-leden in december kunnen claimen.

Iedereen met een PlayStation Plus-abonnement kan vanaf 3 december tot en met 6 januari de games It Takes Two, Aliens: Dark Descent en Temtem claimen. De eerste twee games zijn zowel voor PlayStation 5 als PlayStation 4 bedoeld, terwijl Temtem puur voor PS5-gamers is. Op PlayStation Blog valt meer over bovenstaande titels te lezen.

Overigens heeft Sony ook bekendgemaakt dat PlayStation Plus Premium-leden vanaf 10 december de volgende klassieke games kunnen spelen: Jak and Daxter: The Precursor Legacy, Sly 2: Band of Thieves en Sly 3: Honor Among Thieves.

Tot 3 december kunnen PlayStation Plus-leden nog Ghostwire: Tokyo, Hot Wheels Unleased 2: Turbocharger en Death Note Killer Within claimen.

Gisterenavond is de herfstuitverkoop op Steam begonnen.

Tot 4 december 19:00 uur zijn er weer duizenden pc-games op het platform met korting verkrijgbaar. Onder de games die met korting aangeboden worden, vallen Baldur's Gate 3, de Silent Hill 2-remake, Helldivers 2, Dragon's Dogma 2, Cyberpunk 2077, de Early Access-versie van Hades 2, Grand Theft Auto 5 en Manor Lords.

Ook games als Call of Duty: Black Ops 6, Body Cam, Hogwarts Legacy, Satisfactory, Ghost of Tsushima: Director's Cut, Dark Souls 3, Metaphor ReFantazio, Frostpunk 2, Nine Sols, Tunic, The Last of Us: Part 1, Lies of P, Red Dead Redemption 2 en EA Sports FC 25 zijn met korting te koop.