State of Mind is een sciencefictionthriller vol interessante thema's
Maar de uitwerking schiet tekort
Met Detroit: Become Human nog vers in het geheugen, probeert Daedalic een eigen antwoord te geven op hoe technologie onze toekomst gaat beïnvloeden. Gelukkig duikt de Duitse studio in meer interessante thema's dan Quantic Dream deed. State of Mind vertelt een verhaal over de mens en de eeuwige jacht om zichzelf te verbeteren.
In de sciencefictionwereld van State of Mind lopen ook robots rond, maar die zijn duidelijk te identificeren. Ze nemen wel werk over van politie en baliemedewerkers, maar dat is enkel bijzaak. In deze game gaat het juist om mensen die zichzelf willen verbeteren via technologie. Zij het via implantaten voor augmented reality, een vervangend ledemaat, een reis naar Mars waar een beter leven te vinden is, of de mogelijkheid om jezelf te laten uploaden naar een virtueel land.
Het hoofdpersonage in dit verhaal is Richard, een journalist die een hekel heeft aan al die technologische onzin. Maar ook Adam, een man die in een vreemde wereld leeft waar dingen mogelijk niet zo echt zijn als ze lijken. De twee nemen contact met elkaar op, waarna een mysterie zich ontvouwt. Het zijn niet de meest intere ante personages, maar de werelden maken een hoop goed.
Verhaalgedreven game
State of Mind is een game die voornamelijk draait om het verhaal. Bij het volgen van dit verhaal reis je langs vaste locaties waar je vrij rondloopt. De besturing is wat klungelig, maar dat is door de vingers te zien. Je doet acties op duidelijk aangegeven punten en maakt daarnaast hier en daar keuzes in gesprekken.
De makers proberen nog wat afwi eling te bieden in de vorm van puzzeltjes, maar die hadden ze beter achterwege kunnen laten. Deze puzzels zijn niet slim gemaakt en houden de speler onnodig op. Het is bijvoorbeeld geinig om als een drone te vliegen, maar de stealthsecties zijn frustrerend. Het verhaal is gelukkig intere ant genoeg om jezelf daar doorheen te worstelen.
Dit verhaal wordt deels via de spelwereld verteld. Aangezien Daedalic Games niet het budget heeft van bijvoorbeeld een Detroit: Become Human, is er voor gekozen om deze wereld gestileerd met een low-poly-stijl te presenteren. Dat werkt uitstekend. Hoewel de personages er met hun hoekige hoofden wat komisch uitzien, is de wereld uitermate sfeervol. Vreemd is wel dat in deze dystopische toekomst bijna alleen maar witte mensen rondlopen, dus er zijn meer problemen dan enkel op technologisch vlak.
Met matig schrijf- en acteerwerk
Terwijl de low-poly-stijl werkt, doen de ingesproken stemmen dat niet altijd. Met name de stemacteur achter Richard klinkt alsof hij zijn zinnen eruit moet persen. Het helpt ook niet dat de dialogen vaak ongeloofwaardig zijn geschreven. Gesprekken voelen onnatuurlijk, bijvoorbeeld omdat de personages te vaak elkaars namen in zinnen verwerken. Daarnaast duurt het allemaal net wat te lang tot Richard en Adam dingen doorhebben, terwijl de speler het allang snapt.
Blijf je doorspelen in dit ruim acht uur durende avontuur, dan ontvouwt het verhaal zich wel tot een onderhoudende thriller die cinematisch wordt gefilmd en thema's aansnijdt die verder gaan dan de gemiddelde big budget game. State of Mind vertelt over sterfelijkheid, identiteit en afhankelijkheid van technologie, maar ook sekswerk, privacy en meer.
Jammer genoeg zijn de makers vergeten een bevredigend einde voor het verhaal te verzinnen. State of Mind eindigt met een oplo ing voor een probleem, maar zonder enige afsluiting voor de personages.
State of Mind is verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Nintendo Switch. Deze review is gebaseerd op de pc-versie.
Laatste reviews: