Star Wars Jedi: Fallen Order voelt geforceerd
Vol hoop werd uitgekeken naar dit Star Wars-avontuur van Respawn Entertainment. Een groots en meeslepend singleplayeravontuur zonder multiplayer of microtransacties. En dat van uitgever EA, dat games zonder online component een paar jaar geleden nog doodverklaarde. Liefhebbers van singleplayergames kunnen opgelucht ademhalen: Star Wars Jedi: Fallen Order is leuk, maar misschien niet zo episch als gehoopt.
Padawan Cal Kestis slijt zijn dagen op een sombere planeet, waar hij neergestorte schepen plundert om te overleven. Zijn Force-krachten kan hij maar beter geheimhouden: deze game speelt zich af tussen Episodes III en IV, in een tijd waarin de geringe overgebleven Jedi worden opgejaagd door de Empire. In de eerste vijf minuten redt hij zijn beste vriend door de Force te gebruiken en offert diezelfde vriend zich op om Cal te beschermen. Nog voordat je de kans krijgt om emotioneel betrokken te raken bij deze personages, sleept de game je mee naar de volgende locatie.
Het zal niet de laatste keer zijn dat het verhaal van Fallen Order wat afgeraffeld aanvoelt. Personages worden geïntroduceerd alsof ze van groot belang zijn, om kort daarna weer te worden afgedankt. Uiteindelijk draait het avontuur van Cal om het vinden van een belangrijke informatiebron, die de toekomst van de Jedi kan maken of breken. Het is een simpele opzet die bedoeld is om de speler op een zoektocht door het hele universum te sturen. Op een handjevol planeten volgt Cal als een intergalactische Lara Croft het spoor naar deze data.
©GMRimport
Vrij zijn
In de aanloop naar de game werd hierbij de vergelijking gemaakt met metroidvania’s, maar dat is te veel eer. In essentie is Fallen Order een erg lineaire game: het is altijd duidelijk wat je doel is en hoe je daar moet komen. Wel verdien je gaandeweg nieuwe krachten, zoals het wegduwen van barrières met de Force, waardoor je op eerder bezochte locaties nieuwe paden kunt openen. Dit lijkt meer op de opzet van God of War: het zijn kleine zijpaden die naar een extra beloning leiden, maar zijn geen essentiële onderdelen van de game die je op grote ontdekkingstochten sturen.
Die beloningen zijn overigens vaak de moeite niet waard. Een nieuwe kleur voor je robotmaatje of je ruimteschip die je zelden van buiten ziet, zijn nou niet bepaald bevredigend. Het meest bizarre is dat je constant nieuwe handvaten en knopjes voor je lichtzwaard vindt, maar je moet echt met je neus bovenop de tv zitten om die kleine details te zien. Andere collectables zijn wel interessant: ze horen allemaal bij een serie die uiteindelijk een miniverhaaltje vertelt over een gebeurtenis. Zo vind je bijvoorbeeld sporen van een gevecht, zie je waar de slachtoffers zich daarna verstopten en hoe ze later weer ontsnapten.
©GMRimport
Star Warsig
Het verhaal is dus niet zo meeslepend als Star Wars-fans ongetwijfeld hadden gehoopt, maar de manier waarop de licentie gebruikt wordt zal ze meer kunnen bekoren. Dit is duidelijk een Star Wars-game, maar wrijft dat niet constant in je gezicht. Je wordt niet om de oren geslagen met Kenobi’s, Palpatines of Vaders, maar door kleine verwijzingen blijft het altijd duidelijk dat je in hetzelfde universum rondloopt. De game haalt zijn inspiratie liever uit de verscheidene animatieseries en comics, met meerdere personages en locaties die de grootste fans wel gaan herkennen. En op de spaarzame momenten dat de game wel uitpakt met iconische fanservice, komt dat ook extra hard aan.
Ook de combat draagt bij aan het echte Star Wars-gevoel, want de lichtzwaarden en Force-krachten worden hier uitmuntend gebruikt. Fallen Order is geen snel actiespel, maar een game waarin goed uitgekiende mêleeaanvallen de boventoon voeren. Cal moet op het juiste moment pareren, ontwijken en vervolgens toeslaan. De vergelijking met Sekiro is al snel gemaakt, al is dit wel een stuk vergeeflijker.
Het kan even duren voordat je de combat onder de knie hebt. Lange tijd voelt het misschien alsof je gewoon maar wat op de knoppen drukt, zonder dat Cal altijd goed naar je luistert. Wie even doorspeelt, ziet al gauw dat de gevechten best strak in elkaar zitten. Met wat oefenen en nieuw vrijgespeelde vaardigheden, rijg je de combo’s en Force-krachten aan elkaar. Het voelt heerlijk om met de Force wat vijanden de afgrond in te duwen, een aanval net te ontwijken en dan met een zwiepend lichtzwaard toe te slaan.
Als je een game zoekt die 15 tot 20 uur Star Wars-geluiden maakt, ga je je hier geen buil aan vallen
-
Alleen als er meerdere mêlee-tegenstanders tegelijk op je af komen, zijn je opties niet altijd toereikend. Je hebt dan bijvoorbeeld net perfect gepareerd om daarna een counteraanval uit te voeren, maar wordt door de tweede tegenstander geraakt omdat je je animatie niet meer kunt stoppen.
Ook de meditatiepunten waar je de game kunt saven, putten inspiratie uit de Souls-likes. Hier kun je uitrusten om je gezondheid bij te vullen, maar dan komen wel alle vijanden weer terug in de wereld. Zo leer je om spaarzaam om te gaan met je gezondheid. Je wil natuurlijk niet al die hordes vijanden nóg een keer over de kling moeten jagen.
Met de combat zit het dus wel snor, maar het bewegen en platformen is soms tenenkrommend. Deze game denkt dat het een veel betere platformer is dan het waar kan maken. Cal springt constant mis: touwen; boomstammen; alles gaat gemakkelijk fout. Het zijn echter vooral de secties waarin hij a la Uncharted van een modderberg of ijsbaan naar beneden glijdt die snel vervelen. De game presenteert dit soms als grote spektakelstukken, maar het glijden is saai en moeilijk te besturen, waardoor je constant van de rand valt.
©GMRimport
Technisch gepruts
Op technisch vlak laat Fallen Order heel wat steken vallen. Vooral de framerate heeft het soms flink te verduren. We kregen af en toe medelijden met onze standaard Xbox One. Gevechten met meerdere vijanden die lasers schieten, zijn soms zelfs ondoenlijk doordat de framerate omlaag duikelt. Zelfs in tussenfilmpjes kwamen we soms haperingen tegen. En verbazingwekkend genoeg bleef de game tijdens een wandeling in de spelwereld soms plotseling tien seconden hangen, met alleen een draaiend logootje onder in beeld als teken van leven. De normale consoles lijken soms dus niet helemaal opgewassen tegen de pracht en praal van Star Wars, maar ook onze collega’s met een Xbox One X klagen dat de game niet helemaal soepel loopt en dat de framerate te wensen overlaat.
Daarnaast zijn de graphics wisselvallig te noemen. Soms is de game bloedmooi, met prachtige planeten en spetterende effecten. Het volgende moment word je echter geconfronteerd met lelijke personagemodellen (let op de Wookies!) of vergezichten die meer lijken op een abstract schilderij. Bovendien kampt het spel met nogal heftige pop in: textures worden ingeladen terwijl je aan het spelen bent.
Uiteindelijk blijft het gevoel hangen dat de game een beetje is afgeraffeld. Zo sluiten filmpjes vaak niet op elkaar aan: om te landen op een nieuwe planeet moet je bijvoorbeeld in een stoel in de cockpit gaan zitten, maar twee seconden later staat je hele crew ineens om een tafel heen. Animaties spelen niet altijd goed af, bijvoorbeeld wanneer je een kist opent onder water. En op meerdere plekken liepen we tegen clipping-problemen aan, waardoor Cal ineens door de vloer heen leek te zakken.
©GMRimport
Toch leuk
Er is dus veel aan te merken op Fallen Order, maar uiteindelijk is het wel leuk om te spelen. Als je een game zoekt die 15 tot 20 uur Star Wars-geluiden maakt, ga je je hier geen buil aan vallen. Zeker de hoofdpersonages tillen het voorspelbare verhaal naar een hoger niveau. Cal zelf is een wat nietszeggend hoofdpersoon, maar de bemanning van zijn schip spreekt meer tot de verbeelding. Vooral de robot BD-1, die deuren voor je hackt en health potions naar je gooit, steelt de show. Met aandoenlijke bliepjes en bloepjes praat hij constant tegen Cal en uiteindelijk heeft die kleine droid de meest bevredigende verhaallijn in de hele game.
Met wat meer tijd had Respawn hier echt iets speciaals van kunnen maken, maar er zitten nu te veel haken en ogen aan Fallen Order om de game bij de toppers van het jaar te kunnen scharen. Alle losse onderdelen komen niet op een geloofwaardige manier samen. Maar als we geen meesterwerk kunnen krijgen, is een goede singleplayer Star Wars-game nog altijd beter dan niks.
Deze game is getest op een Xbox One. Star Wars Jedi: Fallen Order is nu verkrijgbaar op Xbox One, PlayStation 4 en pc.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Waar Star Wars-fans hoopten op de ultieme verlossing, is Star Wars Jedi: Fallen Order gewoon een goede game, niets meer en niets minder. De combat is lekker en het Star Wars-gevoel is sterk, maar technische mankementen en een kabbelend verhaal parkeren Fallen Order net boven de middenmoot.
- Lekkere combat, goed gebruik van de licentie, veel geheimen te ontdekken, aardige personages
- Voelt afgeraffeld qua verhaal en uiterlijk, technische mankementen, tergende platformsecties, niet zo veel vrijheid als gehoopt
