Sayonara Wild Hearts slapt zoals een goed popalbum
De omschrijving van Sayonara Wild Hearts als een speelbaar popalbum is de meest treffende die je gaat krijgen. Eigenlijk is daarmee 90 procent al gezegd. Toch is het de resterende 10 procent die het verschil maakt: muziek kan alle hokjes afvinken maar nergens naar klinken – met games is het net zo.
Gelukkig maakt Sayonara Wild Hearts voor de volle 100 procent indruk, waarmee het spel gelijk een van de grote verrassingen van het jaar is. We hadden al wel verwacht dat Sayonara Wild Hearts een aardige titel zou worden, maar niet dat het allemaal zo strak en vakkundig in elkaar zou zitten.
Zoals gezegd is Sayonara Wild Hearts een speelbaar popalbum. De nummers, die sinds de release ook op Spotify en andere muziekstreamingdiensten staan, vind je in de game terug als losse levels die je één voor één vrijspeelt.
Ze zijn niet allemaal even lang. Het popalbum is als het ware opgedeeld in vijf hoofdstukken, waarin telkens naar een soort baasgevecht wordt toegewerkt. Dat gevecht duurt duidelijk het langst en heeft dan ook de meest uitgebreide muzikale begeleiding. De andere levels zijn beduidend korter en doen hoofdzakelijk dienst als uitleg voor wat je in het baaslevel voor je kiezen krijgt.
©GMRimport
Bangers for your bucks
Dat wil niet zeggen dat die introductielevels te verwaarlozen zijn. Werkelijk ieder nummer slapt, knalt of hoe je het ook wilt noemen. De elektropopliedjes van Daniel Olsén, Jonathan Eng en Linnea Olsson mogen met recht bangers genoemd worden.
De bijbehorende levels zijn al net zo indrukwekkend. Hoewel het in essentie heel simpel is om Sayonara Wild Hearts te spelen (je beweegt je personage met de analoge stick en drukt af en toe op de A-knop), voelt het alsof je continu het onmogelijke doet. Je vliegt op een skateboard door de ruimte, rijdt op een eland door een bos of scheurt met een motor ondersteboven door een minimalistische stad heen. Alles gebeurt op hoge snelheid en je ontwijkt steeds ternauwernood flatgebouwen, bussen, bomen of wat voor obstakels er ook om je oren vliegen.
Haal je bij ieder level de gouden rang, dan speel je nog een speelvariant vrij, maar nieuwe content levert dat helaas niet op.
-
©GMRimport
Simple and sound
Het gaat allemaal zo soepel en de beat zweept je dusdanig op dat de adrenaline door je lijf giert. Dit terwijl er niet eens iets op het spel staat. Als je ergens tegenaan rijdt, dan zet het spel je hooguit een stukje terug in het level. Ga je steeds af op hetzelfde stuk, dan vraagt Sayonara Wild Hearts of je misschien een stukje vooruit wil spoelen. Of je kunt aangeven dat de game je dat nooit meer mag vragen.
De beloning voor goed spelen is enkel dat je een hogere rang krijgt: die loopt van brons tot goud. Als je alle levels hebt doorlopen ontgrendel je een Album-modus, waarin je ze allemaal achter elkaar kunt spelen, zonder onderbreking. Haal je bij ieder level de gouden rang, dan speel je nog een speelvariant vrij, maar nieuwe content levert dat helaas niet op.
Sayonara Wild Hearts is er helaas niet om lang van te genieten. Als game tenminste. De opgetelde speelduur van alle nummers komt neer op 54 minuten, aldus Spotify. Uiteraard ben je zelf wel iets langer bezig met spelen, want je zult niet alles in één keer goed doen. Maar veel langer dan anderhalf uur zal het niet kosten om het einde te bereiken. De herspeelwaarde zit ‘m vooral in dat je de soundtrack nog eens opzet.
Erg is dat niet, want Sayonara Wild Hearts weet in anderhalf uur meer indruk te maken dan menig langere game. Het abstracte verhaal over liefdesverdriet, de stylistische slechteriken die je moet verslaan, de muziek, de supersonische gameplay, ga zo maar door. We wachten nu al op het tweede album.
Sayonara Wild Hearts is getest op een Nintendo Switch. Het spel is ook verkrijgbaar op iOS en PlayStation 4.
Sayonara Wild Hearts kan zich meten met sterren als Robyn, Carly Rae Jepsen en Tove Lo. Dat klinkt misschien raar, maar als interactief popalbum kun je geen groter compliment krijgen.
- Spel blijft verrassen, muziek is ontzettend catchy, geslaagd interactief experiment
- Zoals met ieder goed album wou je dat het langer duurde
