Het voelt verrassend goed om Sackboy, de uit garen gespinde koddige knuffelheld, weer op ons scherm te zien. De PlayStation-mascotte van weleer was niet eerder zó aandoenlijk. Het LittleBigPlanet-universum was natuurlijk altijd al lief en leuk, maar in A Big Adventure zijn we echt een beetje verliefd op onze kleine vriend geworden. Dat geldt eigenlijk voor de gehele spelwereld.

Personages zijn in Sackboy: A Big Adventure ontzettend sterk vormgegeven en lijken op handpoppen. Ze hebben echt persoonlijkheid. De spelwereld isbovendien een bonte mix van tweedimensionale kartonnen uitsneden en driedimensionale omgevingen. Ook het stemmenwerk overtuigt van begin tot eind. Nou ja, het Engelse stemmenwerk - het Nederlandse stemmenwerk is vooral overdreven en komt daarmee een stuk minder goed uit de verf. Hoe dan ook, kinderen zullen weg zijn van Sackboy en zijn domme avontuurlijke capriolen.

©GMRimport

Jong en oud

Kinderen kunnen ook prima met deze game uit de verf. Sackboy: A Big Adventure is een platformer zonder ingewikkelde randzaken. De vorige games met Sackboy leunen vrijwel allemaal op het maken, het delen en het spelen - althans, minstens twee van die drie. Maar Sackboy: A Big Adventure is een traditionele platformer voor jong en oud. En als het te moeilijk wordt, kun je als partner, kameraad, kroost, papa of mama altijd even bijspringen: de de gehele game is in co-op spelen.

Althans, soort van. De online co-op wordt namelijk pas later toegevoegd. Dat betekent dat je de game bij lancering enkel op de bank met maximaal drie anderen kunt spelen. Helaas hebben we die co-op niet kunnen testen. Immers: we kunnen niet even naar de winkel hollen om een tweede controller in te slaan. Volgens collega-journalisten werkt de lokale co-op, die je op ieder moment kan starten en tot vier spelers ondersteunt, in elk geval prima. Meer kunnen we er niet over kwijt.

Overigens bevat de game een paar levels die je alleen in co-op kunt spelen. Als je in je uppie speelt, moet je die levels bij lancering overslaan of wachten tot de online multiplayer wordt toegevoegd.

©GMRimport

Origineel?

Sackboy: A Big Adventure speelt soms overduidelijk leentjebuur. Er zitten bijvoorbeeld dynamische muzieklevels in die we kennen uit de jongste Rayman-games. Op de beat van Uptown Funk van Mark Ronson deinst op een gegeven moment het hele level op en neer. Je vliegt van hot naar her op de maat van de muziek. Zulke momenten zijn uiterst charmant, maar ja: je kent het al. Dat geldt ook voor de levels waarin je naar de camera toe rent omdat er een monster achter je aanzit. Je kent het al. Je kent het al sinds Crash Bandicoot, zelfs.

En zo zijn er talloze momenten die je aan ziet komen. Dat je denkt: als ik dit doe, dan opent dit luik, en word ik in een ijsbaan gelanceerd. Zelden zit je er in zo’n geval naast. Sackboy: A Big Adventure is geen hele originele game. Opvallend is dat dit vooral voor het begin van de game geldt. De eerste twee van de vijf spelwerelden zijn iets te makkelijk en redelijk standaard. Sackboy: A Big Adventure weet in latere levels meer te verrassen. Dat contrast is niet enorm, maar het is er wel.

De vraag is sowieso of het erg is dat Sackboy: A Big Adventure het platformen niet opnieuw uitvindt. Deze hele game draait in vrijwel alles om stijl, en daarin is het een uitzonderlijk eigen game. De spelwereld leunt op zoveel visueel en inhoudelijk detail. Alles is zo kleurrijk en koddig, de muziek is weergaloos en de personages zijn heerlijk speels en gestoord. Je gaat zelfs voor het eerst een beetje om dat zakkenjongetje geven. Het is zonde sommige momenten te verklappen, maar Sackboy maakt heel wat mee en doorstaat het allemaal met verve.

Het verhaal in Sackboy: A Big Adventure is dan ook de moeite van het vermelden waard. Op een ogenschijnlijk olijke dag scheurt de boze hofnar Vex de spelwereld (‘Craftworld’) van Sackboy binnen. Als in, hij scheurt letterlijk de lucht open en klimt naar binnen. De populatie van Craftworld wordt opgezogen door Vex, die vervolgens ook nog eens letterlijke nachtmerries in de vorm van ‘Uproar’ loslaat op Craftworld. Sackboy weet als enige te ontsnappen. In zijn strijd tegen Vex en zijn letterlijke nachtmerries, ontmoet hij talloze anderen - niet allemaal even aardig, maar wel allemaal even charmant.

Sackboy: A Big Adventure is ook eigen in het platformen, maar dat is niet per se positief. LittleBigPlanet stond bekend om zijn zweverigheid, en dat is in Sackboy: A Big Adventure niet anders. Houd er rekening mee dat Sackboy zich nog altijd als Sackboy laat besturen. Puntje precieze platformactie zoals in Mario is hier absoluut niet aan de orde - Sackboy zweeft, dartelt en waggelt. Na een welgetimede sprong of het inzetten van een koprol, weet je nooit echt helemaal waar je zult eindigen.

©GMRimport

Gezinsplatformer

De game is daarmee wat je verwacht. Een beetje platformen, af en toe een pakje kopen voor Sackboy, en natuurlijk die uiterst charmante spelwereld. Wat je misschien niet verwacht, is dat Sackboy: A Big Adventure uitzonderlijk goed gepacet is. Het begin is wat traag, maar de levels zijn kort en behapbaar. Je vliegt er doorheen. Na elf uur ben je er dan ook wel klaar mee, en dat is maar goed ook, want tegen het einde ‘ken je het wel’. De game is in dat opzicht zeker niet te lang, maar ook zeker niet te kort.

Het is overigens absoluut niet de schuld van Sackboy: A Big Adventure - tenminste, daar gaan we dan maar van uit - maar tegen het einde van het spel besloot onze PlayStation 5 zichzelf te resetten en ging de savefile van de game verloren. Uit het niets moesten we zo goed als opnieuw beginnen aan de gehele game. Voor de duidelijkheid: voor zover wij dat weten, zijn wij op dat front een uitzondering. Dat is het nadeel van deze vroege versies van consoles: betrouwbaar zijn ze niet.

©GMRimport

Sackboy: A Big Adventure komt ook uit op PlayStation 4, maar wij hebben de game enkel op PlayStation 5 gespeeld. Daarop maakt de game visueel veel indruk, niet zozeer door de prachtige technische prestaties, maar wel door de stabiele framerate van 60 fps in combinatie met de prachtige, bijna onwennig schattige visuele stijl. De DualSense-controller speelt op de meeste momenten een bijrol: je voelt de haptische feedback en de adaptieve triggers zeker, maar ze maken niet dezelfde overweldigende indruk als in bijvoorbeeld Astro’s Playroom.

Daarover gesproken: wie houdt van mascotteplatformers gaat een goede PlayStation 5-lancering tegemoet. Niet alleen krijgen zij Astro’s Playroom gratis meegeleverd, ook Sackboy: A Big Adventure is absoluut een game die platformenharten verovert. Welke is beter? Astro’s Playroom, zonder twijfel. Sackboy: A Big Adventure vindt het wiel niet opnieuw uit en is minder innovatief dan Astro’s, maar Sackboy doet er alles aan om je hart te stelen. En als je kinderen hebt, is dit sowieso een must-have – de ideale gezinsplatformer.

Sackboy: A Big Adventure is nu verkrijgbaar op PlayStation 4 en op 19 november voor PlayStation 5. Gamer.nl speelde de game voor deze recensie op PlayStation 5.

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.