Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.
Code Veronica X speelt zich drie maanden na de gebeurteni en uit Resident Evil 2 af, waarin een zekere Claire Redfield en Leon S. Kennedy de twee hoofdrollen vertolken. Claire is nog steeds op zoek naar haar verdwenen broer Chris Redfield, die een deel uitmaakte het Alpha-Stars team, dat spoorloos verdween rondom Raccoon City ten tijde van Resident Evil 1.
Ten slotte infiltreert ze in een van de laboratoriums van Umbrella, maar wordt ze helaas gesnapt en vervoert naar een afgelegen eiland. Als ze bijkomt in een cel, wordt ze vrijgelaten met de mededeling dat ze toch nooit levend van het eiland zal afkomen, aangezien het gehele eiland geïnfecteerd is met het virus. Met andere woorden: Claire mag zich weer een weg vechten door hordes zombies en andere gemuteerde wezens.
Nadat je enigszins gewend bent geraakt aan de onhandige Resident Evil besturing, waar ze na vier jaar tijd nog steeds geen veranderingen in hebben aangebracht, baan je jezelf een weg door het eerste gebied. Al gauw kom je de eerste zombies tegen, mede door de onhandige besturing is het ongeschonden voorbij deze monsters komen een uitdaging op zichzelf. De beste manier om voorbij deze gedrochten te komen, is in een zo groot mogelijke boog langs ze heen te rennen. Vooral in het begin van de game, wanneer je nog niet de beschikking hebt over wapens waarmee je ze in een keer uit de weg ruimen, ben je ertoe geneigd de tegenstanders eerder te ontwijken dan ze op te zoeken.
Als je ongeveer op de helft van de game zit, krijg je een “second-player optie”. Dit houdt in dat je gaat spelen met een tweede personage, met deze doorloop je dezelfde gebieden als je al met Claire gedaan hebt. Het is dus aan te raden om enkele items die je met Claire vind te laten liggen voor de tweede personage. Besluit je dit niet te doen, dan kan het tweede gedeelte van de game erg moeilijk worden.
Tijdens je zoektocht loop je verschillende personages tegen het lijf, vind je vele wapens en moet je vele puzzels oplo en om uiteindelijk de game tot een goed einde te brengen. Verder zou Resident Evil geen Resident Evil zijn als je geen gebruik zou kunnen maken van de zo typerende savepoints. Namelijk de typemachine plus de beruchte “ink-ribbons”. Hoewel dit systeem ervoor zorgt dat je wat zorgvuldiger omgaat met de momenten dat je saved, blijft dit systeem bij mij irritatie opwekken. Dit komt mede doordat ten eerste de savepoints schaars zijn en ten tweede dat ik vind dat ze niet goed verdeeld zijn over de gebieden. Zo vind je in het ene gebied er twee en in het volgende gebied geen enkele. Leg je dus net het loodje in dat ene dat net geen savepoint bevatte, mag je lekker weer een uur werk opnieuw gaan doen.