Planet Zoo is hard werken voor dierenwelzijn
Een aantal jaar geleden kocht ik specifiek voor Planet Coaster een nieuwe game-pc. Als groot liefhebber van Frontier Developments’ Rollercoaster Tycoon 3 vond ik het namelijk belangrijk dat hun nieuwste pretparksimulator zo stabiel mogelijk draaide. Zover ben ik voor hun nieuwste game – Planet Zoo – niet gegaan, maar de ervaring was er zeker niet minder om.
Wél anders. Na jarenlang pretparksimulaties spelen wist ik in Planet Coaster precies wat ik deed. Ik wilde mijn ultieme pretpark bouwen, zonder verdere obstructies of een geldlimiet. Ik ging dan ook linea recta naar de sandboxmodus waar ik vele honderden uren heb gespendeerd; de andere modi in de game heb ik niet eens aangeraakt. Als leek op het gebied van dierentuinsimulators kwam ik daar in Planet Zoo niet mee weg. Daar is de gameplay ondanks het gemeenschappelijke genre simpelweg te anders voor.
Goed voor dieren
Waar je je in Planet Coaster vooral druk maakt om het bouwen van toffe attracties om zo bezoekers tevreden te houden, daar legt Planet Zoo de focus bovenal op het levenskwaliteit van de dieren. Natuurlijk is het belangrijk om bezoekers te blijven trekken – glazen muren zodat men de dieren kan zien zijn een must en met informatieborden en speakers geef je ze ook wat kennis mee – maar het spel legt vooral de nadruk op het zo goed mogelijk behandelen van de dieren zelf. Frontier erkent hiermee het feit dat veel dierentuinen niet goed met hun ‘gevangenen’ omgaan en zorgt er voor dat je alles op alles zet om het al die schattige wezens zo comfortabel mogelijk te maken.
Dat is ook wat je wíl tijdens het spelen. De verschillende dieren zijn dusdanig realistisch geanimeerd en zitten zo vol met detail – vooral zichtbaar wanneer je ze met de speciale dierencamera aanschouwt – dat ze als levende wezens aanvoelen. Je moet wel een hele grote zuurpruim zijn wil je niet smelten bij het zien van die schattige babypanda die achter zijn mama aanloopt, of het stelletje tijgers dat samen een frisse duik neemt. De game zit daarbij boordevol informatie over specifieke diersoorten. Een zogenaamde Zoopedia geeft je meer dan genoeg kennis mee, waardoor Planet Zoo ook daadwerkelijk leerzaam kan zijn. Daarbij zijn er bonussen te verdienen door bedreigde diersoorten te helpen en loont het ook om dieren weer in het wild uit te zetten. Het spel legt de nadruk daardoor op zo goed mogelijk omgaan met dieren, wat prijzenswaardig is.
De juiste leefomgeving
Door een dier te selecteren krijg je uitvoerige details over zijn of haar comfortniveau te zien. Dat hangt van vele factoren af. Een dier moet bijvoorbeeld voldoende voedsel en verzorging krijgen. Er moeten dus verzorgers in de buurt zijn, en dat kan alleen door een verzorgingshuis in de buurt te plaatsen dat aan het stroomnetwerk gekoppeld is én als het kan ook een beetje uit het zicht van de bezoekers staat. De omheining van het leefgebied van de dieren mag daarnaast niet te laag zijn – dan kunnen ze ontsnappen – maar ook niet zo hoog dat ze zich afgesloten voelen. Die glazen muren zodat bezoekers dieren kunnen zien zijn leuk en aardig, maar kunnen een dier stress opleveren. Enkelzijdig glas is dan een oplossing, maar dat is natuurlijk wel duurder.
Ook de inhoud van de kooi of het leefgebied van de dieren is van groot belang. Deze leefomgeving moet volstaan met de planten, bomen en de grondsoort die bij dit type dier past. Er zijn vele tientallen planten en bomen in de game te vinden, die je gelukkig kunt filteren op allerlei specifieke opties zodat je snel de juiste planten voor een dier vindt. Tot slot is het net als bij mensen van belang dat dieren zich niet vervelen, dus hebben ze speeltjes nodig. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de opties om onderzoek naar diersoorten te doen en zo extra mogelijkheden te ontgrendelen, of het systeem waarmee je nieuwe dieren adopteert of voortplanting kunt stimuleren.
Kies je modus
Al deze informatie is vrij gemakkelijk terug te vinden in het eerder genoemde menu dat tevoorschijn komt wanneer je een dier selecteert, maar dat kan in het begin nogal overweldigend zijn. Je moet de verschillende opties om de inhoud van kooien en diens omheiningen, alsmede de verschillende flora, zien te vinden terwijl je om de haverklap op nieuwe problemen in je park stuit. Er moet een adoptiecentrum voor dieren komen, een verzorgingshuisje, stroomgenerators, geschikte kooien, een collectebus bij elke kooi zodat je geld verdient, dierenartsen moeten onderzoek doen naar mogelijke virussen… de lijst met bezigheden gaat maar door. Bij het runnen van een park zit je regelmatig in de stress. Dieren breken uit, kunnen zo ongelukkig of hongerig worden dat ze sterven en omheiningen slijten. Zeker als je zonder ervaring in het diepe springt en bijvoorbeeld meteen de sandboxmodus selecteert, zie je al snel door de bomen het bos niet meer.
Gelukkig lijkt Frontier dit zelf ook te beseffen en heeft de ontwikkelaar een overzichtelijke carrièremodus toegevoegd. Hierin worden er verschillende al bestaande dierentuinen gepresenteerd, waar jij als beginneling bij wordt betrokken om zo de fijne kneepjes van het vak te leren. Met vriendelijke, natuurlijk ingesproken stemmen wordt precies uitgelegd wat er allemaal komt kijken bij het onderhouden van een dierentuin en waar je deze opties terugvindt in het uitgebreide spelmenu. Binnen enkele uren creëer je daardoor al wat meer duidelijkheid in de ogenschijnlijke wanorde en na een aantal scenario’s voel je je zeker genoeg om zelf vanuit niets een dierentuin op te bouwen. Toch blijf je gedurende de hele game regelmatig op nieuwe elementen en problemen stuiten. In Planet Zoo ben je eigenlijk nooit uitgeleerd, en of je daar plezier uithaalt hangt af van je stressbestendigheid.
Naast de carrière- en sandboxmodus zijn er ook diverse losstaande uitdagingen te voltooien en is er een Franchise-modus. In deze online modus bouw je verschillende dierentuinen op onder dezelfde franchise en kun je zelfs met andere spelers samenwerken – bijvoorbeeld door dieren uit te wisselen. Opvallend is dat er geen optie lijkt te zijn om de dierentuinen van andere spelers te bezoeken – althans, die heb ik niet gevonden. Wel is het net als in Planet Coaster mogelijk om al je gemaakte objecten, omheiningen en complete parken op de Steam Workshop te zetten en die van anderen te downloaden. Zo is er ook voor de minder creatief aangelegde spelers een schier oneindige hoeveelheid aan content te vinden.
Dikke pluim
Ik ben de eerste die toegeeft dat de wat meer ontspannende speelstijl en focus op pure fun uit Planet Coaster beter bij mijn interesses passen. Planet Zoo voelt regelmatig aan als noeste arbeid – zelfs voor een game in het managementgenre. De voldoening die een goed lopende dierentuin oplevert is daardoor echter des te groter. Dat heeft alles te maken met de realistische weergave en het gedrag van de aanwezige dieren. De manier waarop zij worden geportretteerd in Planet Zoo – en de bijkomende juiste omgangswijze met deze prachtige wezens waar wij deze aardbol mee delen – is een dikke pluim waard.
Planet Zoo is nu verkrijgbaar voor pc via Steam.
Planet Zoo is misschien wel de meest gedetailleerde dierentuinsimulatie ooit. Elk facet van je dierentuin – van de leefomgeving van de dieren tot het uitzetten van bedreigde diersoorten in het wild – heeft de speler zelf in handen. Zeker in het begin kan dat overweldigend zijn, maar de carrièremodus biedt gelukkig een goede tutorial. Het meest indrukwekkende aan de game is echter de vormgeving en het realistische gedrag van de dieren zelf.
- Focus op leefplezier van de dieren, veel details en info rondom de dieren, presentatie en besturing zijn dik in orde, bepaal alle facetten van je dierentuin tot in de kleinste details.
- Kan met name in het begin overweldigend zijn, is soms hard werken.
