Patapon 2 Remastered is weer hetzelfde liedje, en dat is niet erg
De PSP is een handheld waar je warme herinneringen aan hebt, of waar je je schouders bij ophaalt. Als je ooit Patapon en LocoRoco hebt gespeeld, val je waarschijnlijk in het eerste kamp. De PSP-games van SIE Japan Studio waren creatieve meesterwerkjes, waardoor het niet zo gek is dat Sony deze spellen in de afgelopen jaren een voor een naar de PlayStation 4 heeft gebracht. Twee jaar na het origineel is nu eindelijk de remaster van Patapon 2 aan de beurt.
“Don’t fix what ain’t broken”, is zowel een bekend Engels citaat als het motto van de ontwikkelaars van Patapon 2. Als je al bekend bent met de serie, bevat dit vervolg geen grote verrassingen. Ook in het tweede deel zoeken de schattige muzikale oogballen genaamd Patapon naar het einde van de wereld, waar jij ze als almachtig goddelijk wezen naartoe moet leiden. Dat doe je met de kracht van muziek.
©GMRimport
Pata Pata Pata Pon
De genialiteit van de Patapon-serie schuilt namelijk in de manier waarop de games het ritme- en strategiegenre combineren. Door op de maat van de muziek bepaalde combo’s uit je controller te stampen, laat je de Patapon marcheren, aanvallen en terugtrekken. Daarvoor gebruik je de vier actieknoppen van de DualShock 4-controller: vierkant (Pata), cirkel (Pon), kruisje (Don) en driehoek (Chaka). Trommel bijvoorbeeld ‘Pata Pata Pata Pon’ en de ijverige Patapon marcheren braaf vooruit door de zijwaarts scrollende levels. Met de combinatie ‘Pon Pon Pata Pon’ trekken ze juist ten strijde, en dat allemaal onder begeleiding van uiterst aanstekelijke muziek.
Rijg een paar van deze commando’s aan elkaar of druk perfect op de maat op de knoppen en je Patapon gaan over in een Fever-modus, vergezeld van triomfantelijke Patapon-kreten en nog opzwependere muziek. In deze staat zijn de Patapon nog krachtiger, hebben ze meer lef en kunnen ze meer hebben, dus het is belangrijk om zo snel mogelijk Fever te bereiken en dit vervolgens zo lang mogelijk vol te houden – al is het maar om de schattige wezentjes nog energieker te zien dansen, zingen en gooien met dodelijke wapens.
Zolang je onthoudt dat dit een game is die bedoeld is om in korte sessies te spelen, gaat Patapon 2 niet snel vervelen.
-
Uit de toon
Helaas maakt de PlayStation 4-versie van de game het lastiger om Fever lang vast te houden, want afhankelijk van je tv set-up kun je nogal wat input lag verwachten. Dit is een probleem waar de eerste Patapon Remastered ook mee kampte en door het gebrek aan kalibratie-opties was daar geen oplossing voor. Het is dus ontzettend teleurstellend dat – ondanks het lange wachten – hier niks op is gevonden in deel twee. In ons geval was het verschil klein genoeg dat we aan het aangepaste ritme konden wennen. Een headset kan ook zeker helpen bij het verkleinen van de lag.
Gelukkig is Patapon 2 een stuk vergeeflijker dan zijn voorganger, omdat je tijdens de Fever-modus eerst een waarschuwingssignaal krijgt als je een beetje naast de maat zit, in plaats van dat je direct Fever verliest zoals in de eerste Patapon. Zodra je het alarmerende piepje hoort, kun je dus extra hard je best doen om bij de volgende set je timing te corrigeren en zo Fever behouden. Mocht je nog steeds moeite hebben met het vinden van het juiste ritme, kun je de game nog op Easy zetten en zo wat meer marge krijgen, maar dat is natuurlijk geen excuus voor het laten ontbreken van opties om te compenseren voor de input lag.
Als je eenmaal in een goed ritme zit, is Patapon 2 een fantastische, koortsachtige, speelbare droom. De simplistische grafische stijl komt pas echt tot zijn recht in vlijmscherp 4K (of 1080p) en de felle achtergronden steken ontzettend mooi af bij de pikzwarte dansende en strijdende Patapon en de monsters waar ze op jagen. Af en toe komt er nog een korrelig upscaled tussenfilmpje voorbij dat ons op pijnlijke wijze herinnert aan het feit dat dit oorspronkelijk een PSP-game was, maar verder is de grafische overzetting subliem.
©GMRimport
Meer van hetzelfde
Wat is er dan eigenlijk nieuw aan Patapon 2 ten opzichte van het eerste deel? Om eerlijk te zijn niet zo veel. Al met de originele release van Patapon 2 was het bestaan van het vervolg moeilijk te rechtvaardigen, omdat zoveel content gerecycled is. De basismechanieken staan als een huis, dus die zijn onveranderd gebleven (en maar goed ook). Maar er is ook Patapolis, de hub-wereld waarin je thuiskomt na ieder level, dat bijvoorbeeld één op één hetzelfde gebleven met dezelfde muziek, dezelfde minigames en dezelfde missiestructuur. De grootste vernieuwingen zitten in de details, zoals de manier waarop je nieuwe Patapon kunt ‘fokken’ middels een evolutieboom, en de toevoeging van nieuwe bazen en soorten Patapon.
Zo introduceert Patapon 2 de Hero Patapon: maskers dragende soldaatjes die krachtiger zijn dan andere Patapon en een speciale vaardigheid gebruiken wanneer je een riedel commando’s op precies de juiste maat aanslaat (moeilijker dan je zou denken!). Wijs je jouw Hero Patapon toe aan de speerwerpende units, dan werpt hij bij een perfecte combo een superkrachtige speer naar de vijand, terwijl hij als verdedigende unit een magisch schild tevoorschijn tovert. Het is daardoor zeker de moeite waard om zoveel mogelijk perfecte liedjes te spelen en de Hero Patapon strategisch in te zetten, maar tegelijkertijd hebben we nooit het gevoel gehad dat hij een beslissende rol heeft gespeeld bij een baasgevecht.
Een andere belangrijke toevoeging aan Patapon 2 valt haast in het niet in de Remaster-versie. De ad-hoc-multiplayermodus is namelijk gesneuveld bij de overzetting naar de PS4. Op de PSP was het mogelijk om via lokale multiplayer met vrienden ten strijde te trekken en samen tegen bazen te vechten voor gave beloningen, maar in de PS4-versie moeten we het doen met computergestuurde ‘vrienden’. De multiplayermodus is dus nog wel speelbaar in je eentje en de speciale items zijn nog te verkrijgen, maar daarmee is ook alles gezegd.
Verder biedt Patapon 2 simpelweg veel meer van dezelfde content waar je al verliefd op bent geworden in de eerste Patapon. Het is ook de perfecte game om in deze geweldige serie te stappen. Zolang je onthoudt dat dit een game is die bedoeld is om in korte sessies te spelen, gaat Patapon 2 niet snel vervelen. De nog altijd aanwezige input lag en de afwezigheid van een multiplayer zijn daarbij jammere smetjes op deze verder zeer goede overzetting. Hopelijk draait Sony bij en perfectioneren ze de eventuele remaster van Patapon 3 –– de volledige trilogie beschikbaar hebben op PS4 klinkt ons namelijk als muziek in de oren.
Patapon 2 Remastered is nu beschikbaar voor PlayStation 4.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Soms is meer van hetzelfde zo gek nog niet. Patapon 2 Remastered doet niet veel nieuws ten opzichte van zijn voorganger, maar zet dezelfde lekkere toon voort en laat ons urenlang strijdkreten en dodenmarsen uit onze controller trommelen. Jammer genoeg is de multiplayermodus gesneuveld tijdens de overzetting naar de PS4 en keert de input lag weer terug, maar verder is dit een heerlijke game en krijgen we maar geen genoeg van de ondeugende Patapon.
- Ziet er gelikt uit in 1080p of 4K, Patapons hebben hun charme niet verloren, gameplay nog altijd fantastisch
- Multiplayer eruit gesloopt, input lag niet verholpen, weinig vernieuwingen
