Paper Mario: The Origami King is ronduit hartverwarmend
Gamefranchises die al jaren meegaan moeten vaak een moeilijke keuze maken: vasthouden aan het oude of een sprong in het diepe maken door te vernieuwen. Voor Paper Mario werd er voorheen vaak voor vernieuwing gekozen, met wisselde resultaten. Paper Mario: The Origami King vind daarin een balans, waarbij wordt teruggegrepen op eerder succes en tegelijkertijd iets nieuws wordt geprobeerd.
Het is bewonderenswaardig dat ontwikkelaar Intelligent Systems bij elke nieuwe Paper Mario een groot gedeelte van de vorige game in de prullenbak gooit. Het vechtsysteem wordt vaak overhoop gegooid en ook de structuur van de game kan behoorlijk verschillen. Tel daar gimmicks als stickers of verf bij op en je weet eigenlijk niet wat je kan verwachten bij een nieuwe Paper Mario.
In The Origami King is het nieuwe thema logischerwijs origami. Dat kom je natuurlijk tegen in de gamewereld en gameplay, maar het speelt vooral een belangrijke rol in het verhaal. De antagonist is dit keer namelijk niet Bowser, maar de titulaire origamikoning Olly, die maar al te graag de gehele papieren wereld en haar inwoners wil omvouwen tot een origamiparadijs. Als Mario krijg je hulp van Olly’s zusje Olivia, die vooral het goede in de (papieren) mens ziet. Haar positiviteit is aanstekelijk gedurende de hele game en compenseert uitstekend voor het feit dat Paper Mario niet spreekt. We hebben hier gelukkig niet te maken met een Navi-situatie uit Zelda.
©GMRimport
De terugkeer van gekkigheid
Het team achter The Origami King heeft goed gekeken naar kracht van de serie. Om te beginnen is er weer een prachtige semi-open wereld aanwezig, waarin backtracking nagenoeg nooit voorkomt. Alle plekken die je op je reis tegenkomt zijn bijzonder divers en hebben iedereen een sterk eigen karakter. Het zou zonde zijn om deze allemaal te benoemen, want het ontdekken van deze plekken is op zichzelf al een genot. Je verkent bovendien daadwerkelijk elk hoekje van de wereld door de vele gaten in het landschap op te vullen met confetti of door verfrommelde of gevouwen Toads op te sporen, die vervolgens toegang geven tot extra’s zoals nieuwe concept art in het museum.
Je bent dus meer dan voorheen erg actief bezig met de omgeving onderzoeken. Je beweegt gedurende de game organisch van de ene wonderbaarlijke locatie naar de andere, die allen verbonden zijn aan Toad Town, een hubstad waar je de nodige items kan inslaan en kan staren naar je verzamelde spullen in het museum. Ook kent Toad Town een gezonde hoeveelheid Toads om mee te kletsen.
©GMRimport
We kunnen ons geen recente Nintendo-game bedenken die zo komisch is als The Origami King.
-
Door de jaren heen bevatten de Paper Mario-games verschillende mate van eigenzinnigheid, voor velen het belangrijkste kenmerk van de franchise. Waar vooral Super Paper Mario en The Thousand-Year Door vol zitten met deze bizarre momenten, werd dit later flink teruggeschroefd naar een saaiere wereld met veelal dezelfde generieke Toads, Goomba’s en Koopa Troopa’s.
De gesprekken die je in The Origami King voert zijn echter constant van hoog niveau met veel humor. Allerlei memorabele figuren passeren de revue, zoals een enigszins arrogante Toad met een cape, zingende boomstronk of dappere Bob-Omb met geheugenverlies. De personages zijn stuk voor stuk goed uitgedacht en hebben ieder hun gekke trekjes, waarmee de wereld echt tot leven komt.
We kunnen ons zelfs geen recente Nintendo-game bedenken die zo komisch is als The Origami King. Bovendien doen de dialogen verrassend genoeg ook meer dan alleen de lachspieren trainen; op een aantal momenten is het verhaal best emotioneel in zowel ups als downs. Fijn is daarom dat Mario in The Origami King gelukkig weer metgezellen heeft.
©GMRimport
Breinkrakers in 360 graden
Er is gelukkig niet alleen sprake van bekende elementen die geslaagd terugkeren in The Origami King. De meest prominente vernieuwing is te vinden in de gevechten. De gevechtsarena bestaat nu namelijk uit vier ringen om Mario heen, waarin per gevecht zo’n acht tot zestien vijanden op te vinden zijn. Aan jou de soms vrij uitdagende taak om eerst deze vijanden zo te positioneren dat je optimaal gebruikmaakt van Mario’s aanvallen.
Bij een springaanval moet je er bijvoorbeeld vier op een rij hebben, terwijl voor de hameraanval twee rijtjes van twee vijanden nodig zijn. Daarbij is een hele andere manier van denken nodig dan bij de meeste andere vechtsystemen uit de franchise, die meer doet denken aan logische puzzelgames als Sudoku. In het begin kan dat even wennen zijn, maar al een lastige puzzel weet oplossen brengt al snel voldoening.
Wanneer de Goomba’s, Shy Guys en andere schurken op hun plekje staan in de arena begint het gevecht daadwerkelijk. Je kunt ervoor kiezen om Mario’s laarzen te gebruiken voor een springaanval of om je hamer te benutten, die meer schade toebrengt als je op het juiste moment op A drukt. Gedurende de game verzamel je extra laarzen en hamers die bijvoorbeeld extra krachtig zijn of muntjes van vijanden aftroggelen. Deze zijn beperkt te gebruiken, maar wees vooral niet te voorzichtig met het gebruik. Je krijgt genoeg items uit vraagtekenblokken of schatkisten en ze zijn ook niet prijzig in de shops.
©GMRimport
Het moet ook gezegd worden dat de eindbazen een extra unieke twist geven aan het al aparte vechtsysteem. Een eindbaas staat namelijk in het midden van de cirkel, terwijl jij aan de buitenkant van de ringen staat en moet puzzelen om met pijltjes een looproute te maken, om zoveel mogelijk schade toe te brengen. De benodigde strategieën verschillen enorm en er worden per baas nieuwe elementen geïntroduceerd. Ze zijn daarom stuk voor stuk extreem vermakelijk. Dat we teruggingen om de eindbazen nog een keer te verslaan, zegt genoeg over de kwaliteit van deze ontmoetingen.
Tijdens de gevechten verdien je jammer genoeg geen XP en is er geen levelsysteem aanwezig, net als in de vorige twee Paper Mario-games. Het resultaat daarvan is dat er een stukje progressie en daarmee diepgang mist. Gevechten leveren je anderzijds wel bergen met muntjes op om items of accessoires van te kopen. Door deze accessoires te activeren verhoog je bijvoorbeeld de Mario’s HP of krijg je meer tijd voor je puzzels. In feite is er via deze omweg dus wel een manier om je vaardigheden uit te bouwen, maar omdat de mogelijkheden beperkt zijn, is dat maar een heel klein onderdeel van de game.
©GMRimport
Verwondering om elk hoekje
Werp een blik op een paar screenshots en het wordt duidelijk dat Paper Mario er fantastisch uitziet. Tijdens je avontuur kijk je je ogen uit en geniet je constant van het creatieve gebruik van papier en karton om de kleurrijke wereld leven te geven. Minstens net zo mooi is de muziek in The Origami King. De soundtrack zit bomvol met prachtige georkestreerde muziek. Zelfs de vechtmuziek is op iedere locatie gevarieerd, met bijpassende instrumenten die passen bij het thema. Vooral later in de game bevatten sommige tussenfilmpjes muziek die zelfs niet zou misstaan bij de grootste kaskrakers in de bios.
Die variatie komt ook naar voren in de voertuigen die Mario soms gebruikt om grote gebieden te verkennen. Karretjes in de vorm van Mario’s schoenen of een rappe stoomboot zorgen ieder voor een ander soort gameplay. En daar houdt het niet bij op: tussen de normale gameplay zitten allerlei unieke momentjes waarin je papieren vliegtuigjes moet neerschieten, in een maffe tv-quiz zit of een wilde rit in een kano moet overleven. Deze momenten worden meestal eenmalig gebruikt en zie je daarna nooit meer terug, wat keer op keer voor een frisse wind zorgt.
©GMRimport
Fotoboek
Wie op zoek is naar een rasechte rpg, is bij Paper Mario: The Origami King aan het verkeerde adres. Wel weet The Origami King een hele bijzondere reis vol verwondering en creativiteit af te leveren die je niet snel vergeet. Onze Switch staat inmiddels vol met screenshots van mooie, grappige en verrassende momenten, wat het beste te vergelijken is met een mooi fotoalbum na een heerlijke vakantie.
Paper Mario: The Origami King verschijnt op 17 juli voor Nintendo Switch.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Paper Mario: The Origami King biedt een grandioos avontuur met heerlijke creativiteit die in elke hoek van de game te vinden is. Het vernieuwde vechtsysteem dat draait om cirkels weet je hersenen knap te kietelen, hoewel het eerst even wennen is. Zelfs zonder diepgaande rpg-elementen lukt het The Origami King uitstekend om de hoogtepunten van de franchise te combineren met geslaagde vernieuwingen.
- Prachtige papieren wereld, charmante dialogen, variatie, muziek
- Rpg-elementen blijven erg licht
