Panzer Dragoon: Remake heeft weinig bestaansrecht
Kijk, je hoeft natuurlijk niet alles van een remake te voorzien. Panzer Dragoon, de Sega-franchise die ooit begon op de Saturn en met Orta eindigde op de eerste Xbox, heeft een speciaal plekje in de geschiedenis. Deze heruitgave weet helaas niet te vertellen waarom dat zo is.
Met on-rails shooters als Space Harrier en Panzer Dragoon bracht Sega grafisch indrukwekkende arcade-ervaringen naar de huiskamer. Later zou het dat genre opnieuw uitvinden met het kunstzinnige Rez. Maar waar heruitgave Rez Infinite in 2016 liet zien waarom dat destijds zo’n goede game was, en dit moderniseerde met een vr-modus en een prachtig nieuw gebied, laat Panzer Dragoon: Remake nu alle mogelijkheden liggen om hetzelfde te doen. Deze remake voelt vooral ouderwets.
©GMRimport
Automatisch schieten
Aan de gameplay is dan ook niks veranderd. Panzer Dragoon draait om een soldaat die per ongeluk een mentale band vormt met een draak, en op jacht moet naar een andere, kwaadaardige draak. Samen vliegen draak en berijder door zeven kleurrijke levels. Je houdt de schietknop in en sleept het vizier over het scherm om vijanden automatisch te targeten. Laat je de knop los, dan lanceert de draak zijn kogels op zijn slachtoffers. Je kunt ook gewoon zelf schieten, maar dat heb je alleen nodig om obstakels en vijandelijke kogels op te blazen.
Er is niet veel tijd om van de prachtig ontworpen omgevingen te genieten, want vijanden kunnen van alle kanten komen. Met de triggers draai je je blik negentig graden zodat je ook om je heen kunt schieten, terwijl je draak stug zijn lineaire pad blijft volgen. Dit levert indrukwekkende momenten op, zoals gigantische zandwormen die ineens achter je opduiken.
Het is exact dezelfde ervaring als in 1995, zonder gemoderniseerd te zijn voor deze tijd. Aan de ene kant is het fijn dat er niet teveel getornd is aan een klassieker, maar de spelmechanieken voelen gedateerd en de besturing is niet vloeiend genoeg. Het voelt alsof er een eeuwigheid zit tussen het moment dat je de trigger indrukt en het moment dat de camera daadwerkelijk draait. Panzer Dragoon heeft niet genoeg om het lijf om zo’n getrouwe remake te rechtvaardigen.
Uurtje knallen
Je knalt immers in een klein uurtje door de game heen en dan is er weinig reden om hem nog een keer te spelen. Je kunt het spel op een hogere moeilijkheidsgraad zetten, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. De remake voegt daar slechts een handjevol extra’s aan toe.
Zo is er een fotomodus, waarmee je de game op elk moment kunt pauzeren om screenshots te maken. Het is een aardig idee, maar het toont vooral aan dat de opgepoetste graphics eigenlijk niet zo bijzonder zijn. Het ziet er oké uit - vooral de eerste wereld is een imposante ruïne met prachtig kleurenpalet - maar er is ook wat van de magie verloren gegaan in deze herbewerking. Het origineel prikkelde je fantasie met zijn soms abstracte uiterlijk, maar in de geüpdatete versie zie je vooral hoe leeg de omgevingen zijn.
Verder is er een schaduwmenu met cheats beschikbaar voor iedereen die de game op Hard weet uit te spelen. Het is een weinig verheffende manier om nieuwe content toe te voegen. Wie de hoogste moeilijkheidsgraad heeft bedwongen, heeft immers geen cheats meer nodig.
©GMRimport
Gamegeschiedenis
Begrijp ons niet verkeerd: Panzer Dragoon is nog steeds een bijzondere game die zijn plaats in de gamegeschiedenis ruimschoots verdiend heeft. Fans van het origineel zullen dan ook overspoeld worden door nostalgische gevoelens en hier nog altijd veel plezier uithalen.
Nieuwkomers hebben echter geen enkele reden om zich aan deze remake te wagen. Zelfs in dit niche genre is Panzer Dragoon op alle fronten ingehaald, niet in de laatste plaats door vervolg Zwei uit 1996. Gelukkig zijn er ook plannen aangekondigd om een remake uit te brengen van dit superieure tweede deel. Laten we hopen dat die zijn bronmateriaal wat meer eer aandoet.
Panzer Dragoon: Remake is nu beschikbaar op de Nintendo Switch.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Panzer Dragoon heeft een unieke plek in de gamegeschiedenis, maar de nieuwe remake weet daar geen eer aan te doen. Er wordt weinig nieuws toegevoegd, waardoor alleen een uurtje bijzonder, maar archaïsch knalwerk overblijft.
- Blijft een bijzondere game, mooie omgevingen
- Weinig nieuws, kort, vernieuwde graphics verliezen magie, gedateerd