Content. Het woordje keert vaak terug op Gamer.nl. Het gaat dan bijvoorbeeld over de hoeveelheid maps of modi in een game. Een weelde aan content is soms essentieel wil een game een goede game zijn, maar voor écht goede games gaat de contentvlieger vaak niet op. Rocket League, Team Fortress 2 en Counter-Strike zijn goede voorbeelden van games die in kwaliteit goedmaken wat ze op kwantitatief vlak laten liggen. Overwatch is ook zo’n game.
Er zit niet uitzonderlijk veel in Overwatch. Het is een competitieve multiplayergame zonder singleplayer. Het is zes tegen zes. Vier simpele modi. Twaalf maps. Op de officiële fora van Overwatch drukten gamers zich daarom zorgelijk uit de afgelopen weken. Ze leken bang te zijn dat de eerste shooter van Blizzard te feature-licht was. Dat de rek er te snel uit zou zijn, zeg maar.
Een lang leven beschoren?
Hoe anders blijkt dat het geval nu Overwatch al enkele dagen in de winkels ligt. Inmiddels hebben wij tientallen uren in de consoleversie gestoken. Geen moment hebben we eraan gedacht om daar een punt achter te zetten, want van verveling of herhaling is allerminst sprake. Zelfs de Blizzard-universum-waardige lore houdt ons bezig, al moet je er wel op eigen houtje (en buiten de game om) naar op zoek gaan.
De uiteenlopende Heroes van Overwatch, en hoe zij met elkaar samenwerken, zorgen ervoor dat er constant mogelijkheden, tactieken en personages zijn om te ontdekken. Je hebt sowieso nog even de tijd om beter te worden, gezien de competitieve Ranked Play-modus nog moet worden toegevoegd. Dat gebeurt ‘ergens in juni’, liet Blizzard deze week weten.
Na de bèta lieten veel mensen zich negatief uit over het matchmaking-systeem in Ranked Play, dus heeft Blizzard het een en ander omgegooid. De maanden die na de toevoeging van Ranked Play volgen bepalen of Overwatch als competitieve game een lang leven beschoren is. Op de Ranked Play-modus komen we in de toekomst dus nog terug. Het zal ons gezien de kwaliteiten van Overwatch overigens niet verbazen als Blizzards jongste een grote speler in de e-sport-scene wordt.
Tactiek of chaos?
Afijn. Wees niet bang voor Overwatch als e-sport je juist afschrikt. Integendeel zelfs, Overwatch is bij uitstek een game voor iedereen: zowel beginnende shooter-spelers als ervaren rotten halen er plezier uit. Dankzij de vele verschillende krachten van alle Heroes is er altijd wel een leuke speelstijl waarin je je ook als leek kunt specialiseren. Je hoeft echt niet bang te zijn dat je ‘te slecht bent’ voor Overwatch. Iedereen kan ermee uit de voeten.
Wel is het erg aan te raden om met bekenden te spelen. Zonder vrienden valt veel van de charismatische samenwerking in Overwatch weg, zoals in veel competitieve multiplayergames. Bovendien ga je erg vaak dood wanneer spelers niet met elkaar (kunnen) samenwerken en communiceren. Dat is geheel het ding in Overwatch: om lol te hebben, hoef je niet heel goed te kunnen richten. Je moet vooral goed kunnen samenwerken. Werk je niet samen, dan bestaat de kans dat je niet eens je spawn fatsoenlijk kan verlaten. Dan is Overwatch natuurlijk wél vervelend.
Zoals in elke goede multiplayergame is het concept simpel: de modi draaien om een aanvallende partij en een verdedigende partij. Soms moet je een gebied veroveren en behouden, soms moet je de payload van A naar B begeleiden, soms is het een mengvorm van die twee. Hoe dan ook, altijd oogt Overwatch als één grote chaos. Je ziet mensen teleporteren, gigantische draken die door muren worden geschoten, gorilla’s in safaripakjes die door de lucht vliegen en voor je het weet regent het rakketten. Juist.
Het getrainde oog ziet het tactische schouwspel dat achter die chaos van Overwatch schuilgaat. Spelers zijn aan het flanken, proberen de verdediging of aanval te breken, zorgen ervoor dat iedereen genoeg health en shield heeft, zoeken naar overzicht of creëren afleiding: spelers zijn, kortom, aan het samenwerken. En wanneer het samenwerken middels tactiek lukt, geeft Overwatch je het beste gevoel ter wereld - een kwaliteit die alle groten in welk competitieve genre dan ook gemeen hebben.
Nog zo’n kwaliteit is de feel. We hebben de game op de Xbox One, PlayStation 4 en pc gespeeld en op ieder platform speelt Overwatch als een trein. Aanvankelijk waren we bang dat de wapens een beetje impact zouden mi en, maar dat is allerminst het geval. De dubbele shotguns van Reaper voelen enorm krachtig en de longbow van Hanzo is mi chien wel de fijnste longbow in een game ooit. En kunnen we even stilstaan bij alle onbewust generieke a ault rifles uit andere shooters die zo pijnlijk onderdoen voor de bewust generieke a ault rifle van Soldier 76?
Personages en hun tactieken
Al die Heroes, hun wapens en hun zowel pa ieve als actieve vaardigheden maken Overwatch iedere ronde tot een feestje. Overwatch telt 21 van die Heroes en hoewel ze zeer verschillend zijn, zijn ze grofweg verdeeld in vier concrete rollen, uiteenlopend van puur offensief tot pure support. Er is zeker één healer of support nodig is om tegen een goed team te winnen. En het liefst heb je in de verdediging ook een tank klaar staan, zodat het team letterlijk wat body heeft.
Door rollen te combineren, creëer je mogelijkheden. Een goed voorbeeld is de Dead Eye-superkracht van McCree, dat een soort van lock-on instakill-festijn inluidt dat doet denken aan de gelijknamige kracht in Red Dead Redemption. Gaat McCree met die skill achter het niet te penetreren energieschild van Reinhardt staan, dan kan hij met Dead Eye tegenstanders locken zonder geraakt te worden. McCree hoeft daarna enkel nog de trekker over te halen om het kills te doen regenenen alsof het een droevige herfstdag is.
Als team probeer je elkaars pluspunten op zulke wijzen te benutten. Aanvallende personages lopen vooraan, verdedigende personages zakken terug. Sommige personages kunnen turrets plaatsen, wat natuurlijk erg belangrijk is wanneer je als team een bepaald domein in de map wilt beheren, of mi chien zelfs een doorgang of route wilt blokken.
We hebben de game op de Xbox One, PlayStation 4 en pc gespeeld en op ieder platform speelt Overwatch als een trein
Ben je in een duel beland, dan probeer je vooral de pijnpunten van andere Heroes bloot te leggen. Ieder personage kent sterke plu en en minnen, die je moet leren kennen om ze te kunnen benutten. De snelle Tracer kan gemakkelijk dichtbij trage doelwitten komen om schade te doen, maar een traag doelwit als Winston heeft veel leven, en kan Tracer gemakkelijk aan met zijn lompe, onnauwkeurige aanvallen. Snipers als Hanzo en Widowmaker kunnen daarentegen op hoger gelegen platformen komen waar sommige andere personage niet bij kunnen. Als gevolg zijn zij vooral een makkelijk doelwit voor elkaar.
Tracer gebruiken we overigens niet voor niets als voorbeeld. Wij zijn fan. Haar mogelijkheid om te dashen (‘Blinken’) en vervolgens terug te teleporteren naar de plek waar ze drie seconden geleden was, maakt haar ongekend leuk om mee te spelen. We houden er nu rekening mee en tellen continu drie tellen mee: waar komen we terecht als we nu terugspoelen? Zie de voorbeelden. De speelse en ongekend snelle Tracer staat voor ons symbool voor de mooiste momenten in de game.
Spanning is Overwatch eigen
En mooie momenten, daar zit Overwatch vol mee. Van die momenten dat je je digitale teamgenoten het liefst in de armen wilt vallen en je wel in vreugdetranen kunt uitbarsten. Tot twee keer toe hebben we in Overwatch met 99 punten achterstand nog gewoon met 99-100 gewonnen. Soms lijkt een comeback onmogelijk, maar spannende conclusies lijken Overwatch op de een of andere manier eigen.
Dat maakt dat je Overwatch met zijn korte snelle potjes maar moeilijk weg kunt leggen. Overigens is dat ook de verdienste van de twaalf maps, waarop simpelweg weinig aan te merken is. Als gevolg hoef je tijdens het matchmaking-proces zelden te vrezen voor ‘een potje op die ene klote-map’.
Nu staan daar momenten tegenover dat Overwatch je furieus maakt. Dat heeft vooral van doen met de balans. Blizzard heeft erg goed werk geleverd en de balans is subliem voor een game die pas net uit is. Maar ze is nog niet perfect. Bastion is als mobiele turret nog een beetje te sterk en haalt snel het bloed onder je nagels vandaan. Ook Mei is met haar bevriezingskrachten ontzettend sterk. De Ultimate-krachten van iedere personage (zoals de eerder genoemde Dead Eye-kracht van McCree) zijn soms oneerlijk krachtig, maar in alle eerlijkheid: ze zijn altijd te counteren. Bovendien hoor je dat ze worden ingezet als je goed luistert.
Hoewel de snelle gameplay net iets beter uit de verf komt op de pc, oogt en draait Overwatch op alle platformen als een bezetene, zonder framedrops en zonder screen-tearing (die laatste héél soms op de Xbox One). Het grinden om loot-boxes waarmee je cosmetische gear vergaart is als extraatje nog de moeite waard om even te benoemen. Je kunt die loot-boxes met echt geld kopen, maar goed, het is niet alsof je die leuke pakjes, poses en sprays écht nodig hebt. Dus die keuze legt Blizzard bij de speler.
Heb je nog geen Overwatch, dan is een veel belangrijkere keuze aan de orde: ga je ‘m kopen? Mocht je een gamende vriendengroep hebben, dan kunnen we het je niet anders dan aanraden. En als je geen gamende vrienden hebt, dan vind je die vrienden hier. Nu rest ons niet anders dan je de komende weken veel plezier te wensen. En mocht je ons tegenkomen, vergeet dan vooral niet waar die ene vervelende Tracer drie seconden geleden was.
Overwatch is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze recensie zijn alle drie de versies getest, met de nadruk op de PS4-versie.