Ontwikkelaars verwerken tegenwoordig maar al te graag open werelden in hun spellen. Het concept is dusdanig succesvol dat ook kleinere studio’s, zoals Nine Dots Studio, het hebben omarmd. Het resultaat daarvan is Outward, waarin alles draait om het verkennen van en overleven in een immense fantasiewereld.

Outward is een spel dat draait om vrijheid en avontuur. Gedetailleerde plotlijnen en vaste structuur zijn niet belangrijk; het gaat om het verhaal dat jij als speler zelf schrijft door middel van je acties. Als kersverse avonturier spoel je na een schipbreuk aan bij het dorp waar je vandaan komt. Je medebewoners vinden het nogal verdacht dat jij de enige overlevende bent en tot overmaat van ramp loop je ook nog behoorlijk achter met het betalen van je huur. Zodoende krijg je tijdens je aankomst bij je woning een vordering van honderdvijftig zilverstukken voor je kiezen. Of je die even wil betalen in de komende vijf dagen, anders sta je op straat.

©GMRimport

Het leven van een avonturier...

Uiteraard is er maar één manier om zoveel geld bij elkaar te sprokkelen in zo’n korte tijd: op avontuur! Natuurlijk is het terugbetalen van je schuld slechts de aanzet voor je reis en trek je er vooral op uit om iets van de wereld te zien. Met de broodnodige voorraden – een wapen, een rugzak en een waterfles – trek je de wildernis in om aan geld of kostbaarheden te komen. Vanaf het moment dat je door de poorten van het dorpje stapt, gooit het spel je volledig in het diepe. Je kan gaan en staan waar je wil en zoveel ontdekken en bevechten als dat je lief is. Je kunt voorraden verzamelen om spullen te maken die je weer kan verkopen, geld stelen van bandieten of op wolven jagen zodat je hun huiden kunt verkopen. Er zijn nieuwe wapens te bemachtigen en nieuwe vaardigheden om je leven als avonturier iets makkelijker te maken. De mogelijkheden zijn talrijk en dat is de kracht van Outward.

Overigens moet het survivalaspect van het spel heel serieus worden genomen: je tocht als avonturier is namelijk absoluut niet vergevingsgezind. Laat elke keuze die je maakt weloverwogen zijn, want overal zijn consequenties aan verbonden. Niet genoeg eten bij je hebben kan leiden tot ondervoeding en ziektes, te luchtige kleding brengt je in de problemen wanneer het winter wordt en hoewel je met een grote rugzak meer bij je kan dragen, maakt het je wel lomp en onbehendig, waardoor gevechten moeilijker zijn. Zonder grote rugzak kun je echter minder meenemen en ben je dus minder goed voorbereid op andere gevaren die op de loer liggen. Het is dus van groot belang om de juiste balans te vinden en je voor elke nieuwe queeste adequaat voor te bereiden. De verborgen diepgang van het spel is indrukwekkend.

…in een zielloze wereld

Minder indrukwekkend is de spelwereld waarin je reis zich voltrekt. De wereld puilt uit van verschillende NPC’s die je opdrachten geven. Er zijn dorpjes, steden, bergen, woestijnen, moerassen en uitgestrekte open velden en je vecht tegen verschillende talloze monsters en zwaargewapende tegenstanders. Toch lijkt het geheel aan één ding te ontberen: een ziel. De personages zijn inwisselbaar, de omgevingen qua uiterlijk voorspelbaar en weinig interessant en de meeste gevechten zijn saaie en soms frustrerende bedoeningen. Hierbij helpt het niet dat de besturing wat onhandig en houterig is, waardoor overleven niet altijd alleen maar afhangt van de juiste strategie, maar tevens van je persoonlijke strijd met de knoppen. Misschien zijn de gevechten in hun huidige vorm door hun hectiek wat realistischer, maar ze zijn daardoor zeker niet leuker.

Het is prijzenswaardig dat je met je keuzes een eigen narratief kan vormen, maar de consequenties van sommige acties voelen vooral heel zinloos. Onvoorbereid een bandietenkamp insluipen en door de bewakers worden neer geknuppeld is natuurlijk je eigen schuld en dat je daardoor zonder eigendommen wakker wordt in een cel is leuk bedacht. Het maakt echter allemaal niets uit wanneer de celdeur niet op slot is, niet wordt bewaakt en je spullen gewoon in een kist naast je cel liggen. Telkens wanneer je in een gevecht het onderspit delft vertelt het spel je aan de hand van een tekst wat er ongeveer gebeurt en ontwaak je vaak op een heel andere locatie. Dat is soms misschien leuk gevonden, maar voor het spelplezier niet heel bevorderlijk.

©GMRimport

Onbenutte potentie

Het ontbreekt Outward echt niet aan ambitie. Het is duidelijk dat er veel tijd is gestoken in de diepgang van de survivalgameplay en dat is dan ook het sterkste wapenfeit van de game. Er wordt op een interessante manier omgegaan met de standaard van alles wat je tegenkomt maar lukraak oprapen en er worden ook duidelijk merkbare gevolgen verbonden aan overtollige bevoorrading. Omdat ook eigenlijk alles wat je vindt wel een keer van pas kan komen word je continue gedwongen de afweging te maken of deze buit wel of niet het risico waard is. Daar komt ook nog bij dat Outward ook coöperatief speelbaar is, zowel online als offline via splitscreen. Een tweede speler kan op elk gewenst moment een bestaande sessie binnenstappen. In een tijd waarin het veel games aan een lokale multiplayermodus ontbreekt, is deze mogelijkheid een pluspunt.

Maar de belangrijkste drijfveer om een grote, open spelwereld te verkennen is omdat het spannend en leuk is om te doen en helaas laat het spel juist op dit vlak een steek vallen. De wereld van Outward slaagt er door zijn inspiratieloze karakter niet of nauwelijks in om de drang tot avontuur op te wekken. Ook de besturing laat te wensen over en kan de nodige optimalisatie gebruiken. Het is best jammer dat het spel op deze manier grotendeels onopgemerkt zal blijven, want aan de diepgang die in de gameplay van Outward verscholen zit, ligt het niet. Waarschijnlijk was het beter geweest als de ontwikkelaars het spel nog iets langer achter gesloten deuren hadden gehouden om er wat meer aan te sleutelen. Misschien had Outward dan met een opgeheven hoofd de wijde wereld in kunnen stappen.

Outward is verkrijgbaar voor pc, Xbox One en Playstation 4. Voor deze review is het spel gespeeld op de Playstation 4.

Laatste reviews op Gamer.nl:

In een 'Extended Gameplay Showcase' geeft Rebellion een uitgebreide blik op het aankomende Atomfall.

Ontwikkelaar Ben Fisher praat hierin ondertussen over wat spelers te wachten staat. Atomfall speelt zich vijf jaar na een nuclaire ramp in Noord-Engeland af. Hoewel het om een fictioneel verhaal gaat, is de game geïnspireerd door een echte nucleaire ramp die in 1957 in Noord-Engeland voorkwam. Toen brak er brand uit in een plutoniumfabriek. In de game zijn de gevolgen logischerwijs nog erger, en wordt er vijf jaar na een nucleaire ramp gekeken hoe de wereld er aan toe is.

De survival-actiegame richt zich op singleplayergameplay. Spelers verkennen een post-nucleaire omgeving en moeten craften, handelen en materialen zoeken terwijl ze vechten om te overleven. De wereld is namelijk gevuld met gemuteerde wezens, cults en gevaarlijke facties.

Atomfall komt op 27 maart naar PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Ook komt de game op release op Game Pass te staan. De game wordt ontwikkeld door de Britse studio Rebellion, bekend van de Sniper Elite-serie.

Nexon stopt de ondersteuning voor de PlayStation 4- en Xbox One-versie van het in 2024 verschenen The First Descendant op 19 juni.

De game gaat ook niet meer verkocht worden via die platforms. Mensen kunnen hun geboekte progressie wel overzetten naar de pc-, PS5- of Xbox Series-versies van de game.

De free-to-play-game bevat coöperatieve gameplay voor vier speler, waarbij mensen deelnemen aan grootschalige gevechten en grote eindbazen verslaan. Spelers besturen een Descendant en moeten vechten tegen een invasie om zo de mensheid in Ingris te redden tegen de slechte Vulgus.

Vorig jaar kwam naar buiten dat icoontjes in The First Descendant erg veel weghadden van icoontjes uit Destiny 2. Nexon paste deze icoontjes uiteindelijk aan.