Bijna iedereen vraagt zich wel eens af wat er met ons gebeurt nadat we sterven. Is er alleen maar een zwarte, bewustloze leegte, beginnen we opnieuw als een ander individu of is de hoop op een prachtig hiernamaals niet tevergeefs? En kunnen de zielen van overleden dierbaren nog zien of horen wat wij van hen denken en hoe wij om hen rouwen? Voor velen zijn dit existentiële vraagstukken, maar voor de Watchers uit Oninaki een weet.

Voor Kagachi, de hoofdrolspeler uit dit kleurige rollenspel van Tokyo RPG Factory, is het begeleiden van verloren zielen namelijk een dagtaak. Als lid van de Watchers is het zijn verantwoordelijkheid er voor te zorgen dat de geesten van overledenen niet in de wereld van de levenden blijven ronddolen, maar veilig doorreizen naar The Beyond - een dimensie vergelijkbaar met het hiernamaals. Op die manier kunnen zij reïncarneren en aldaar een nieuw leven beginnen. Zielen die door woede, verdriet of andere onverwerkte zaken niet voorbij de Veil reizen, lopen ook nog het risico in wrok koesterende monsters te veranderen.

©GMRimport

Omdat de mensen in Oninaki geloven in reïncarnatie verandert hun kijk op de dood behoorlijk. Zo zijn er mensen die middels euthanasie hun geliefden willen volgen en mensen voor wie de drempel tot moord een stuk lager ligt. Sterfgevallen zijn allesbehalve zeldzaam, dus Kagachi heeft er zijn handen vol aan. Helemaal wanneer een mysterieuze en moordlustige krijger die de Night Devil wordt genoemd het land teistert met een onophoudelijke reeks moorden. Samen met Linne, een bovennatuurlijk meisje dat hij in zijn jeugd ontmoette, trekt Kagachi eropuit om de Night Devil te stoppen en de natuurlijke balans te herstellen.

Het gevolg is een meeslepend en tot nadenken stemmend verhaal vol dramatische gebeurtenissen, twists en onverwachte ontdekkingen. Het tempo waarin de plot zich ontvouwt is niet altijd even consistent, maar toch weet Oninaki je aandacht tot aan het einde vast te houden.

©GMRimport

Duiveltje op je schouder

Oninaki lijkt wat betreft gameplay meer op actie-rpgs zoals Diablo of Torchlight dan op de eerdere titels van Tokyo RPG Factory, zoals I Am Setsuna. Kagachi kan normale aanvallen combineren met speciale vaardigheden om hordes monsters te verslaan, die bij hun dood willekeurige wapens, drankjes of upgrades laten vallen. Hij hoeft deze gevechten niet alleen aan te gaan, maar krijgt daarbij hulp van zogeheten Daemons. Dit zijn behulpzame geesten die niet kunnen worden gereïncarneerd en zich daarom aan levende mensen binden die hen op sleeptouw willen nemen. Deze speciale verbintenis geeft de gastheer toegang tot allerlei wapens en gevechtsstijlen. Iedere Daemon heeft zijn of haar eigen specialiteiten en zodoende leveren ze allemaal behoorlijk verschillende manieren van spelen op.

Je begint het spel bijvoorbeeld met Aisha aan je zijde, een zwaardvechtster die het moet hebben van haar snelheid en combinatie-aanvallen. Kort daarna sluit speer-specialist Zaav zich bij je aan, wiens stijl zich richt op bereik en luchtaanvallen. Er volgen daarna nog veel meer Daemons. Je kunt gelijktijdig vier verschillende aan Kagachi toewijzen, waartussen je naar hartenlust kunt wisselen. Terwijl je een van hen actief gebruikt, verzamel je tijdens gevechten Soulstones, waarmee dat specifieke personage nieuwe vaardigheden kan leren. De skill-tree waarmee je dit doet is enorm uitgebreid en kan naar eigen inzicht worden ingevuld. Die vaardigheden gelden soms alleen als de Daemon actief is, maar soms ook wanneer je hem of haar alleen maar in party hebt. Hierdoor word je aangespoord met iedereen te experimenteren om te zien welke geesten het best bij jou passen. Het verzamelen en uitproberen van deze Daemons is absoluut het hoogtepunt van Oninaki.

©GMRimport

Tipje van de sluier

Oninaki biedt een grote verscheidenheid aan locaties. De vormgeving van deze plekken is tof gedaan en roept een bijzonder etherisch gevoel op. De stilistische keuzes en kleurgebruik weten knap te verhullen dat het hier niet om een technische hoogvlieger gaat. Vooral in The Beyond voel je dit erg sterk: qua kleur en uitstraling lijkt het echt op een bovennatuurlijke schaduwdimensie van een wereld die toch al een bepaalde onwerkelijkheid uitstraalde.

Overstappen tussen beide dimensies kan op elk gewenst moment en heeft niet alleen narratief belang, maar is ook van invloed op de spelervaring. Zo zitten er vele Lost in de spelwereld verborgen waarmee je alleen kunt communiceren in The Beyond. Dit levert vaak kleine zijmissies op waar beloningen tegenover staan. Tevens zijn er speciale schatkisten met nieuwe wapens of upgrades die alleen in de duistere dimensie zichtbaar zijn, alsmede andere monsters. Aanvankelijk is de dodenwereld in ieder gebied in duisternis gehuld en is het verkennen ervan onmogelijk. Om de schaduwen te verdrijven moeten er speciale minibazen worden verslagen in de normale wereld.

Tijdens je avontuur wissel je dus voortdurend van spelwereld en daar zit ontzettend veel potentie in. Helaas doet Oninaki hier te weinig mee. Anders dan wat monsters, schatten en hier en daar een Lost is er wat betreft gameplay eigenlijk weinig opmerkelijk aan The Beyond. Het wordt nooit gebruikt voor interessante puzzels en komt in sommige segmenten eigenlijk nauwelijks aan bod. Het verhaal speelt in op het belang van deze dimensie, maar dat voelt tijdens het spelen niet zo. In veel gevallen gebruik je de overstap alleen om alle monsters in een gebied te verversen zodat je meer wapens en ervaringspunten kunt verdienen. Dat is weliswaar efficiënt, maar ook best teleurstellend.

Het leven is kort

Anders dan de dungeon crawlers waaruit Oninaki inspiratie opdoet, is dit een lineair avontuur. Een groot deel van die ervaring bestaat uit gevechten en op den duur dreigen die toch wat repetitief te worden. Oninaki mist bijvoorbeeld willekeurig gegeneerde kerkers of een grotere variatie aan wapens die in dit genre normaalgesproken voor herspeelbaarheid zorgen. Gelukkig bieden de Daemons genoeg variatie om te voorkomen dat Oninaki vervalt tot een hersenloze herhaling van zetten. De eindcredits rollen over het scherm voordat de verveling echt toeslaat en als je alleen de hoofdlijn volgt is dat na een uurtje of twintig. Dat is voor een rpg misschien niet heel lang, maar voor Oninaki precies genoeg.

Oninaki mag dan misschien minder uitgebreid zijn dan zijn genregenoten, maar de aspecten waarmee het spel weet te imponeren voeren uiteindelijk de boventoon. De fraaie stijl en de goed uitgewerkte Daemons maken het de moeite waard Oninaki een keer te doorlopen.

Oninaki is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en Nintendo Switch. Voor deze recensie is het spel gespeeld op de PS4.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."